Roestvrije liefde – door Angel

Opa was in paniek. Compleet over de zeik.
‘Opa, morgen kom ik je halen dan gaan we bij mama eten. Ik ben er om 15.00 goed?’
‘Kind, dat gaat toch niet! Ik moet werken.’
‘Werken? Wat moet je doen dan?’
‘Ach, ik moet naar de… uhm… hoe heet dat nou… ik moet naar de… (onverstaanbaar gemompel) je weet wel!’
‘Nee, je hoeft niet meer te werken opa. Je bent 96. Dan hoef je niet meer te werken.’

Hij keek me gefrustreerd aan. Alsof ik tegen hem zei: Opa, je hoeft niet meer te poepen. Nooit meer, dat is ouderwets. Daar is hij goed in, gefrustreerd kijken. Lang hield hij dat dit keer niet vol. Aan zijn onrustige lippen zag ik dat de woorden vochten om uit zijn mond te ontsnappen. Door de knokpartij kwamen ze er in verkeerde volgorde uit waardoor er geen touw aan vast te knopen was.

‘Meid, hou nou toch op! Ik ben opgeroepen door de… door de… ik ben opgeroepen. Ik MOET er heen! Ach, jij snapt er helemaal niets van.’
‘Opa, luister. Je bent 96 jaar. Je hebt tot je 65e gewerkt. Oude mensen hoeven niet meer te werken. Je krijgt een pensioen en een AOW en daar hoef je niet voor te werken. Echt niet.’
Nu bleef hij stil. Bijna een hele kop thee lang. En daar waren die prachtige blauwe ogen weer.
‘Het is toch een grof schandaal dat ze een oude man van 96 jaar nog laten werken. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar moet krijgen.’

Ik zag de angst en onrust in zijn ogen en toen was ik het zat.

‘Opa, je hebt gelijk. Zijn ze nou helemaal gek geworden? Ik ga ze nu bellen en zeggen dat je geen minuut komt werken.’

Dankbaar en zichtbaar opgelucht keek hij me aan. Ik pakte mijn telefoon en toetste resoluut een fictief nummer in.

‘Ja, goedemiddag. U spreekt met Angel Raterman. Spreek ik met het ministerie van werkgelegenheid? Ik wil graag een afspraak maken om een ontheffing van arbeidsplicht aan te vragen voor meneer Raterman.’… ‘Morgenochtend? Ja. Half tien is prima. Kopie paspoort? Ja, neem ik mee. En met wie ik heb ik de afspraak?’… ‘Goed. Staat genoteerd. En met wie heb ik nu gesproken?’… ‘ Hartelijk dank mevrouw Steur. Dag.’

Het verplegend personeel, dat in de kantine lunchte, lag onder de tafel van het lachen. Mijn moeder zeikte haar broek vol en over mijn zusjes wangen rolden de tranen van het lachen. Opa was kalm en had het er de rest van de dag niet meer over.

De volgende dag zocht ik hem weer op, nu samen met mijn zusje Dewi. We liepen door de lange gang naar zijn kamer en van schrik bleef ik een paar seconden in de deuropening staan. Daar zat hij, met zijn rug naar ons toe en met zijn hoofd gebogen. Helemaal alleen, aan een lege tafel. Een oud mannetje in een nette, veel te grote broek opgehouden door bretels, een keurig overhemd, stropdas en een trui die oma nog voor hem heeft gebreid. Hij keek naar een foto die hij in zijn handen hield. Toen ik beter keek, zag ik dat het een foto was van Dewi en mij en de tranen sprongen in mijn ogen. Ik denk niet dat er een moment komt in mijn leven, dat me meer zal ontroeren. Nadat ik de brok in mijn keel had weg geslikt, liep ik naar hem toe. ‘Opa, ik kom net uit Den Haag. Kijk eens wat ik voor je heb!’

‘Dankjewel kind’. Hij stopte het in de binnenzak van zijn jasje.

Als je zoveel van iemand houdt, wil je best een leugentje vertellen. Of een document vervalsen. Hell, voor opa zou ik nog een bank beroven. Iedere opa en iedere oma is speciaal. Voor mij zijn het helden. Omdat ze Dewi en mij deels hebben opgevoed, zijn wij ongekend aan ze gehecht. Toen ik mezelf deze week tegen een vriendin hoorde zeggen – opa en oma zijn de kern van wie ik ben – realiseerde ik me pas dat zij 2 hoofdrollen in mijn leven hebben. Opa en oma waren de rotsen toen mijn fantastische (ietwat excentrieke) ouders gingen scheiden. En nu, als volwassene, zie ik pas hoe waardevol hun structuur, regelmaat en onvoorwaardelijke liefde is geweest voor mijn ontwikkeling.

Immens verdrietig is hij sinds oma er niet meer is. Diep ongelukkig omdat hij op een gesloten afdeling woont waar hij niet zonder begeleiding vanaf mag. En dat breekt mijn hart. Afgelopen donderdag ben ik bij hem in bed gaan liggen en hij heeft me tegen zich aangetrokken. Keer op keer mijn handen vast gepakt en me gekust. Als klein kind wist ik al dat opa en oma onmisbaar waren in mijn leven. Maar ik wist ook dat ik ze niet tot mijn pensioen bij me kon houden. Talloze keren heb ik opa laten beloven dat hij pas na mijn 30e dood mocht gaan. Dan zou ik groot genoeg zijn en dan kon ik het dragen.
Zoals altijd, heeft hij zich aan zijn belofte gehouden.
De volgende dag is hij overleden.

Opa.
De perfecte opa.
Mopperen maar nooit op Angel & Dewi.
Bezuinigen op alles, behalve op Angel & Dewi.
Altijd snoep op zak voor Angel & Dewi.
Ik weet hoe het voelt om op de 1e plaats te staan, altijd.
Ik weet hoe roestvrije liefde eruit ziet.
En ik weet hoe je onvoorwaardelijk van iemand moet houden.

Vorig jaar heb ik afscheid genomen van oma. Opa, deze is voor jou.

Opa en oma, you did good.

Hebben jullie nog opa’s en oma’s waar jullie hartstikke gek op zijn? En hebben jullie wel eens iets geks gedaan – zoals liegen, verzwijgen of het vervalsen van een document – omdat je gewoon zielsveels van iemand houdt?

– Angel

 

Volg:

392 Reacties

  1. Evelien
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Veel sterkte en gecondoleerd. Wat een bijzondere opa en oma. Prachtig stukje, zit hier met tranen in m’n ogen..

  2. Annika
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat verschrikkelijk voor je! Heel veel sterkte! Gelukkig hoeven ze elkaar nu niet meer te missen.

  3. Laura
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd lieve Angel, knap geschreven.

  4. Malou
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw, wat een prachtig stuk heb je geschreven, het raakt me echt heel diep. Heel veel sterkte!

  5. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wow, wat lief en ontroerend! Wow…

    Mijn opa en oma zijn erg belangrijk voor mij, netals mijn moeder en broertje. We hebben met z’n allen zoveel meegemaakt!

  6. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw, prachtig geschreven. Sterkte.

  7. Suzanne
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw, angel! De tranen lopen over mijn wangen!

    Ik heb nog 1 oma, en hoewel ze niet perfect is houdt ik van haar! Dit artikel herinnert me eraan dat ik nu nog van haar kan genieten, thanks!

  8. Ester
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat prachtig om dit te lezen!!!!
    Ik zou door het vuur gaan voor mijn dochtertje van 7 maanden, voor mijn ouders & ook voor mijn zussen.
    Maar ik denk nog het allermeeste voor mijn kleine meissie.
    Zij heeft geen Papa meer .. en ik zal nu papa & mama moeten zijn voor haar!
    Het is het meest geweldige meisje wat ik ooit heb gezien!!! <3

    Heel erg mooi Angel!!!!!

  9. Stella
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd Angel. Je hebt de liefde voor je opa heel mooi verwoord. Heel veel sterkte de komende tijd.

  10. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw! Super mooi geschreven. Ik kreeg een brok in m’n keel.

  11. Rochelle
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig geschreven! Veel sterkte!

  12. Angelique
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw wat een mooi stuk! Dementie is echt een nare ziekte, ik werk met dementerende ouderen en soms vraag ik me echt af wat er allemaal door het hoofd gaat van zo iemand.. maarja daar kom je helaas niet achter denk ik.
    Sterkte!

  13. Arijana
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Awh superlief verhaal, gecondoleerd en sterkte

  14. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Oh jeetje, tranen in m’n ogen… Heel veel sterkte Angel, ook voor je zusje! Ik vind het prachtig om te lezen wat een mooie herinneringen en gevoelens je opa en oma bij je opbrengt en ik hoop dat die voor altijd bij je zullen blijven!

  15. suus
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    wauw, prachtig. ik heb er een brok in mn keel van en tranen in mn ogen.. gecondoleerd, en heel veel sterkte !

  16. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat triest, maar toch zooo mooi geschreven en zo lief wat je hebt gedaan met dat document.
    Veel sterkte meid!
    Ik weet niet wat je doormaakt, ik heb mijn oma’s en opa’s nooit gekend. Mijn ouders kregen me op erg late leeftijd (45j en 43j) waardoor zij nu al meer dan zeventig zijn en ik ze niet zo heel lang meer zal bij me hebben helaas.

  17. Linda
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Snif snif wat een lief en mooi geschreven artikel!!!

  18. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd 🙁

    Ik heb anderhalf jaar geleden mijn laatste grootouder verloren. Mijn opa dacht dat mijn vriend en ik getrouwd waren en dat vond hij heel leuk voor ons. Dus dat we helemaal niet getrouwd zijn hebben we maar niet verteld. Hij vond het wel jammer dat hij er niet bij kon zijn zei hij telkens. 😀

  19. Parisa
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    aahw zo ontroerend 🙁 gecondoleerd~.

  20. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat super mooi geschreven., wauw erg mooi… Onder de indruk

  21. Irem
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd! Je hebt het echt heel mooi geschreven, tranen in me ogen

  22. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Ik zit me toch een partijtje te grienen door dit artikel. Ik vind het prachtig.

  23. matia
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat een mooie eerbetoon aan je liefdevolle grootouders..! Heel erg veel sterkte..! Xx

  24. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Heel erg mooi geschreven Angel en ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je opa. Ik heb met 1 opa en oma altijd een hele sterke band gehad waarvan helaas mijn opa ruim 13 jaar geleden overleden is. Mijn oma leeft gelukkig nog wel en ze is nu bijna 80 jaar, maar zit ook in een verzorgingshuisje en haar geheugen gaat ook steeds verder achteruit.Ik ben echt knettergek met haar en Ik verzwijg daarom zeker wel eens dingen voor haar. Vooral om haar niet van slag te maken of omdat het haar enorme pijn zal doen. Zoals bijvoorbeeld als mijn oom weer eens ruzie en gedoe zoekt met ons of mijn jongere oom waar hij dan heel ver in gaat. Dat zijn dingen waar ik mijn oma niet meer mee wil lastigvallen. Dat zou ze niet meer aankunnen. Mijn andere opa is helaas al overleden toen ik 2 jaar was en mijn andere oma heb ik door familieomstandigheden vanaf mijn 10e niet meer gezien tot haar overlijden 2 jaar terug. Nogmaals wil ik je heel veel sterkte toewensen en ook voor de rest van je familie.

  25. Sophia
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd lieverd heel mooi geschreven

  26. Kaat
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    ik begon spontaan te wenen , al is het maar omdat ik zo veel van mijn grootouders houd.

  27. Maaike
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw. Prachtig geschreven, echt enorm mooi. De tranen beginnen wel een beetje op te komen nu, meer kan ik er niet over zeggen. Gecondoleerd en vooral ook heel veel sterkte. Liefs

  28. Josephine
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd Angel, heel veel sterkte.

  29. Fay
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    heel erg mooi geschreven! veel sterkte met het verlies van je opa xxxx

  30. Sasha
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw, zo mooi om te lezen, zit hier met tranen in mijn ogen.. Gecondoleerd, en veel sterkte ermee! Liefs xx

  31. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Heel mooi geschreven. De band die jij met je opa en oma had klinkt onbeschrijfelijk mooi!
    Heel veel sterkte!

  32. Nicole
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig stuk! Heel veel sterkte! X

  33. Lisa
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Heel veel sterkte! Tranen over mijn wangen, met heel veel liefde geschreven..

  34. Sjeu
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    <3 sterkte!

  35. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Tranen.. 15, 30 of 40.. Je bent NOOIT oud genoeg om definitief afscheid te moeten nemen van je opa en oma. Sterkte, Angel.

  36. Jessica
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw, de tranen rollen over m’n wangen. Ontzettend mooi geschreven!
    X

  37. Judith
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig, Sterkte X

  38. Jamie
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig geschreven, ik zit hier met tranen in mijn ogen.. Heel erg veel sterkte, en je mag blij zijn dat je zo’n geweldige opa en oma had en er mooie herinneringen aan hebt, houd daar aan vast! <3

  39. Alyssia
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Erg mooi geschreven, de tranen druppelen over mijn wangen. Gecondoleerd en sterkte!

    Xx

  40. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw fantastisch stuk! 😉

  41. Cindy
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig geschreven, zit met tranen in mijn ogen. De liefde voor je opa spat er vanaf.
    Heb zelf helaas geen grootouders meer, allen overleden, mis ze nog vaak. Mijn moeder heeft Korsakov, en zit in een verpleeghuis, heeft wat raakvlakken met Alzheimer, dus herken ook veel in je stukje. Ze heeft vaak van die fantasie verhalen, klets altijd maar lekker mee.

  42. do
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    ik moest zooooo huilen 🙁
    super lief geschreven
    wat was je opa lief!

  43. antoinette
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    jeetje mina Angel, wat een talent ben jij. Om jouw stukjes moet ik altijd lachen, ook zoals jij je eigenwijze oude opa omschrijft. Maar tegelijkertijd moet ik een beetje huilen omdat het de waarde van jouw opa en het gemis zo mooi weergeeft. Prachtig.

    Veel sterkte en liefs x

  44. Laura
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat prachtig geschreven. Dit gevoel ken ik maar al te goed.. Het missen van mijn ‘lievelings opa&oma en sinds 2 jaar geleden mijn moeder kan door niks minder worden gemaakt.

  45. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Pffff, tranen met tuiten! Wat heb je een mooi stuk geschreven over je opa zeg! Gecondoleerd met zijn overlijden! Wat moet je verdrietig zijn nu! Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!

  46. Esther
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Jeetje wat mooi geschreven, ik ben er stil van. Heel veel sterkte en gecondoleerd met je verlies.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *