Sinds de geboorte van Marshall, maar eigenlijk al lang daarvoor, ben ik minder strikt in het posten van blogposts en video’s. Waarom? Dat weet ik niet zo goed. Want ik houd immers nog steeds van schrijven, van beauty, van make-up, van producten testen en deze ook zo mooi en creatief mogelijk op de foto zetten. Ik heb me al meerdere keren voorgenomen om nu écht verbetering aan te brengen in de regelmaat, maar, het lukt gewoon niet. En daar balen jullie van. Tuurlijk, ik verzorg al meer dan 10 jaar gratis content en ik ben jullie niets verplicht, maar… belofte maakt schuld. En zeker als je – in mijn geval – met schema’s komt aanzetten. Aan de ene kant baal ik op mijn beurt dus ook weer van die kritiek, maar aan de andere kant heb ik er ook zeker begrip voor. En ik moet zeggen dat jullie het ook gewoon heel erg netjes verwoorden, misschien met een lichte ergernis, maar ik kan lezen dat het goedbedoeld is. Eigenlijk moet ik het ook als een compliment zien, dat jullie mijn artikelen missen.
Ik blog al meer dan 10 jaar. En net zoals veel mensen die al 10 jaar op dezelfde werkplek zitten, kan dat een beetje gaan vervelen. Als je in loondienst bent, ga je op zoek naar een andere baan. Of meer uitdaging binnen je bedrijf. Misschien doe je een cursus, of ga je solliciteren voor een andere of hogere functie. Ik heb door de jaren heen kleine ‘side projects’ gehad naast het bloggen. Zo had ik een Beautylab Party, een Beautylab Beauty Box of kreeg ik via andere merken de kans om iets te creëren, zoals een eigen schoen met Sarenza, een eigen jasje met Goosecraft of een eigen oogschaduwpalette met essence. Ook ben ik natuurlijk bezig geweest met Serena’s Stijlgids, mijn eigen boek. Genoeg uitdaging naast de dagelijkse sleur van het bloggen en Youtuben.
De laatste jaren, eigenlijk sinds het uitbrengen van mijn boek in 2015, heb ik geen écht side project meer gehad. En ik merk nu pas dat ik dat eigenlijk wel heel hard nodig heb. Mijn relatie met George, het aanzoek en de zwangerschap en de komst van Marshall zorgde ervoor dat ik voldoende afgeleid was, maar ik mis het om een nieuwe uitdaging te hebben. Ik mis het om mijn creativiteit de vrije loop te laten gaan. Om ergens voor de volle 100% voor te gaan. Ondertussen zie ik wel dat andere influencers hard aan de weg aan het timmeren zijn (Cynthia en Mascha hebben een eigen planner, Laura Ponticorvo en Manon Tilstra hebben een kledingwebshop geopend, Wil en Tien hebben een zwangerschapsboek geschreven, en ga zo maar door) en ik denk bij mezelf ‘en ik dan? Wat moet ik dan doen?’. Ik weet dat je jezelf en je eigen leven niet moet vergelijken met die van anderen, maar onbewust frustreerde me dat wel. Niet dat ik hen geen succes gun (zeker wel!), maar omdat ik daardoor des te meer leek stil te staan. En ik zeg juist altijd ‘stilstaan is achteruitgaan’. Voor mij één van de ergste dingen die er zijn, op zakelijk gebied.
Ik heb de neiging om lui te worden, als ik geen nieuwe uitdaging heb. En ik durf in alle eerlijkheid toe te geven dat ik inderdaad lui ben geworden. Of laks. Naar jullie toe, vooral. Mijn ideetjes zijn op. Mijn inspiratie is een beetje op. Ik heb het idee dat IK eigenlijk gewoon een beetje op ben. Ik ben moe, ik wil veel slapen. Ik heb het gevoel dat ik alleen maar aan het moederen en opruimen ben in huis, en dat er daardoor geen tijd is voor een nieuw project. Maar ik ben het gewoon zat. Ik wil weer even die spark voelen die ik altijd voel als ik start met iets nieuws. Dat blije gevoel van ‘s avonds in bed haast niet kunnen slapen omdat er duizenden ideetjes door je hoofd malen. En dat ‘s ochtends zowat uit je bed springt omdat je niet kunt wachten om aan de slag te gaan. Ik ben momenteel dus heel erg zoekende. En dat gaat ten koste van de blog, helaas. Ik weet zeker dat als ik die spark heb gevonden, het ook weer beter gaat met de blog, maar tot die tijd kan ik geen beloftes maken.
Wat ik jullie daarom wil vragen is om mijn Instagram account & Stories in de gaten te houden. Zodra ik een nieuwe blogpost heb geplaatst (en die komen er zeker wel, maar niet volgens het vaste schema) laat ik het via dit platform weten. Zodat jullie niet elke dag een kijkje hoeven te nemen of er eindelijk weer wat nieuws is geplaatst.
Mijn focus ligt nu op het zoeken naar een leuk, nieuw project waar ik blij van word, en ook wat meer tijd voor mezelf reserveren. Misschien wel even ‘alleen’ op vakantie (met zusjes of vriendinnen bedoel ik, maar zonder George en Marshall). Inspiratie opdoen. Weer even op krachten komen. Experimenteren in de keuken, experimenteren met fotografie. Dingen doen waar ik nieuwe energie van krijg. En als ik zin heb, een blogpost.
No worries verder. Ik heb geen burnout, bore out, lichamelijke of mentale klachten, ik ben eigenlijk gewoon HEEL ERG MOE. Moe en zoekende.
Dan rest mij alleen nog een oprechte excuses voor mijn afwezigheid de laatste tijd. En ik wil niet horen ‘je hoeft je excuses niet aan te bieden’, want ik vind van wél. Jullie rekenden op mij, maar ik heb jullie teleurgesteld. En dat spijt me.
Until next time,
Serena Verbon
Hee Serena,
Wat een mooie blogpost en zo eerlijk naar jezelf en de lezers toe. Ik kan me heel goed voorstellen dat je even helemaal op bent, dat is ook niet gek. Naast dat je creativiteit niet kunt dwingen vraagt het ontdekken en evolueren van je moederrol ook veel aandacht en energie. Herkenbaar!
En het is echt niet makkelijk om altijd goede, nuttige content te maken volgens een vast schema (wat zeg ik: verdomd moeilijk en zeker als je het al jarenlang doet) en soms ben je als mens gewoon even ‘drained’. Ik hoop dat je met wat rust en afstand je spark weer kunt ontdekken en misschien helpt mindmappen je daarbij. Dat is iets wat Willemijn en ik altijd doen als we vast zitten. Zo kwamen we er ook achter dat destijds bij ons het blokje ‘bloggen’ maar leeg bleef in de mindmap en voelden we aan alles dat het voor ons tijd was om een nieuwe richting in te slaan.
Zoals ze altijd zo mooi zeggen: ‘Volg je hart, want dat klopt altijd!’ 😉 You can do it!
Liefs Tien
Hopelijk helpt het mooie zomerse weer jou om op te laden, om de creativiteit weer te laten groeien en bloeien. En hopelijk helpt het ook om het ‘moeten’ los te laten, dan komt de rest vanzelf wel weer. Althans, zo werkt het bij mij. Wie weet ook voor jou!
Hi Serena,
Het is volkomen logisch dat je dit punt bereikt.
Mensen in loondienst gaan inderdaad een andere baan zoeken of iets dergelijks, dat ligt voor jou natuurlijk heel anders.
Iedereen bereikt wel eens dit punt in zijn of haar leven, op welke manier ook en dat is gezond.
Je wordt ouder en je gaat jezelf ontwikkelen, je krijgt een ander leven en dan kom je op een punt dat niet altijd alles meer bij je past. Dat is juist goed, goed voor je eigen ontwikkeling. Het gaat hier om jouw leven, waarbij je de tijd moet nemen om iets leuks op je pad te krijgen. Misschien binnen de blog wereld of juist niet.
Het enige wat ik jou kan aanraden is om met een coach te gaan praten, om te ontdekken wat je wil, waar jij voor staat en eventuele blokkades op te heffen. (Soms zijn er blokkades waarvan je niets wist dat ze er waren en dat kan je af en toe in de weg zitten)
Verder kan natuurlijk niemand voor jou beslissen wat je moet doen en hoe jij je leven moet leiden.
Ik wil nog even kwijt dat ik respect voor je heb dat je uit komt voor je eigen gevoel.
Neem de tijd, je bent altijd aan het werk en je moet nog heel lang, dan is het ook belangrijk dat je iets doet waar jij 100% achter staat en veel energie uit haalt!
Liefs
Ik hoop trouwens heel erg dat je blijft bloggen, zodra je de spark weer hebt gevonden! Ik lees je posts met heel veel plezier en ben zo blij dat je nog doorgaat, terwijl veel bloggers overgestapt zijn op YouTube of instagram. Daar heb ik persoonlijk niet zoveel mee!
Goed verwoord! En ik snap het heel goed, want ik heb hetzelfde meegemaakt. Mijn zoontje wordt dit weekend 1, dus het afgelopen jaar was ik ineens moeder. Heerlijk vond ik die babybubbel en ik heb alles om me heen op een laag pitje gezet. Hoe fijn ik het vond en vind om zoveel met mijn zoon te zijn, ben ik mezelf ook een beetje kwijt geraakt. En de baan als moeder staat nooit stil (zeker als je kleintje niet van slapen houdt, zoals bij mij). Het huis en opruimen ook niet, lijkt alsof er iedere dag meer troep bij komt, maar schoonmaken met een kleintje vind ik heel lastig! Sinds kort gaat hij 2 dagen per week naar de opvang en dat was echt iets wat ik nodig had. Naast dat hij het superleuk vindt met de andere kindjes, heb ik weer tijd voor mezelf. Tijd om na te denken! Rustig een kopje koffie te drinken, naar de wc te gaan ? en weer ruimte voor andere dingen zoals werk! Voor mij voelt het heel dubbel, alsof ik iets afsluit, maar wel goed om weer een beetje in de ‘echte’ wereld te belanden. alles gaat ook geel efficiënter nu. Schoonmaken doe ik nu in 2/3 uurtjes, terwijl ik er eerst de hele week over deed! Nu Kan ik mijn tijd met mijn zoontje ook echt aan hem geven 100%!
Er zijn veel trainingen en cursussen waarbij je kan onderzoeken waar je heen wil en wat je doel is, maar ik moet wel eerlijk bekennen dat ik mij daar zelf ook niet snel voor zal aanmelden. Ik zit ook in een soort van dipje: dat komt mede doordat ik iemand ben die soms net even te goed nadenk voordat ik iets onderneem op werkgebied. Daardoor blijf ik te lang ‘hangen’ en zak ik in.
Ik ken je verder niet, maar wat ik zie is iemand die erg mooie foto’s maakt. Zowel productfotografie als social media fotografie. Misschien is het leuk om die zijweg even in te gaan? Of wellicht een samenwerking (op dat gebied)? Ik vind juist dat het helpt om met iemand te praten die je minder goed kent.
Ik werk in loondienst en ik heb een eigen bedrijf. Toen kreeg ik een kind. Ik ging wat minder in loondienst werken, mijn eigen bedrijf ging op volle kracht door en de zorgtaken voor mijn dochter deed ik samen met mijn man (hij had ouderschapsverlof).
Mijn conclusie: je kind verzorgen is een fulltime bezigheid. Hoe ga je werken? Tijdens de slaapjes? Het gaat gewoon niet. Mijn kind verdient de volledige aandacht. Dus op een gegeven moment is mijn dochter naar de opvang gegaan zodat ik weer volledig kon focussen op mijn werk. En thuis was ik gewoon mama zonder deadlines en vervelende to do lijstjes in mijn achterhoofd.
Mijn dochter is nu 8 en vergt uiteraard veel minder zorg. Het creatieve proces in mijn brein werkt beter en mijn dochter is een bron van inspiratie. Ik heb niet de financiële ruimte om wat anders uit gaan proberen, ik ben de broodwinner thuis.
Een kind krijg je met zijn tweeën. Probeer niet de rol van manager huishouden op je te nemen. Uiteindelijk wordt de keuze voor je gemaakt. Investeerders haken gewoon af. Zorg dat je dit proces voor bent.
Ik vind het juist heel knap dat je naast je gezin zo veel tijd in je blog stopt. Er zijn genoeg moeders om mij heen die niet eens tijd hebben om te douchen of even te relaxen of werken. Misschien kun je zelf ook een leuke webshop openen in de toekomst.
Breng the secret garden terug! ?
Ik mis het nog steeds!
Wat een eerlijke post! Ik herken het extreem (in de dertig, drie kinderen verder, uitgeblust qua werk en uitdaging). Bleek bij mij echt een dertigersdilemma te zijn. Ik heb mijn werk vaarwel gezwaaid en doe nu heel iets anders! En ik heb geleerd meer tijd voor mezelf te nemen. Zoals jij schrijft; ook ik ga eens per jaar zonder man en kinderen op vakantie. Gewoon even opladen, gewoon even voor niemand hoeven zorgen.
Hang in there, het komt vanzelf weer goed!
Wat een eerlijke en dappere blogpost!
Een nieuw project komt vanzelf op je pad en dan komt alles goed.
X
Ha Serena!
Zoals ik het zie heb je wel een project gedaan nl je hebt een heel nieuw mens gemaakt!
Check.
Supergoed gelukt overigens
Liefs
Petra
Heel fijn zo’n eerlijk verhaal. En heel erg herkenbaar!
Ik heb met mijn blog dan nooit bij de ‘top’ gehoord, zelf ik voel de pressure om vaker te posten. Ik heb de tijd, ik heb de ideeën, maar nooit meer zin en daar baal ik ook van. Maar goed, gelukkig verdien ik er mijn brood niet mee en zitten er ook minder mensen op te wachten :p
Ik wilde alleen nog even zeggen dat ik heel blij ben met de posts die af en toe nog online komen, ik lees eigenlijk alleen maar blogs en baal dat er steeds minder te lezen valt. Jouw blog is 1 van de enige met nuttige content, dus ik hoop dat je blijft posten, ook al is het wat minder 🙂
heel eerlijk en open en je bent gewoon toe aan wat anders of een frisse wind over alles heen laten gaan en kijken wat weer aantrekt. en jezelf vergelijken met een ander…uhm nee 😉 moet je inderdaad niet doen. veel su6 met het zoeken en vinden wat je aantrekt en ben daar benieuwd naar 😀
Hoi Serena,
Ik volg je al heel wat jaren (zeker 8 jaar) en ben altijd een groot fan geweest van je blog. Nog steeds overigens, de artikelen die je schrijft waarbij je echt volledig ‘in’ een product duikt en dit volledig uitpluist zijn de beste. Er zijn oprecht geen andere bloggers die dit zó volledig doen. Deze content mis ik enorm de laatste tijd, toch wel ruim 1,5-2 jaar. Je geeft zelf aan dat je je lezers voorziet van gratis content, echter zorgt dit wel voor de bron van je inkomsten. Ik kan me goed voorstellen dat je lui en laks wordt, zoals je zelf omschrijft, als je uitdaging mist. Ik ben echter wel van mening dat je je ook enigszins moet realiseren dat je een luxe positie hebt, als iedere andere werknemer in loondienst dezelfde houding zou aannemen dan volgt ontslag al snel. Het zorgt inderdaad echt voor teleurstelling op het moment dat je als lezer jouw blog bezoekt en er óf weer een gesponsord artikel (want inkomen voor jou) staat die in weze niets met Beautylab te maken heeft óf er al lange tijd niets is gepost. Het is zoooo zonde Serena want je hebt zo veel talent, schrijft zo enorm leuk en normaliter blijkt de passie echt uit je posts. Misschien is ‘t een idee om eens een loopbaancoach te bezoeken en te achterhalen wat je nou nog echt leuk vindt? Hoop dat mijn bericht niet te hard overkomt maar volgens mij kun je de eerlijke feedback van volgers wel goed waarderen. Ik hoop echt enorm voor je dat je iets vindt dat deze spark weer terug brengt en je weer energie geeft, je zit namelijk echt vol talent en bent een heel leuk persoon om te volgen.
Liefs Margaux
In ben heel benieuwd naar jouw toekomstige projecten. Dat komt zeker goed, veel succes ermee!! 🙂
Mooie post. Is het niet een idee om gewoon een zomerstop in te lassen?
Some beautiful paths can’t be discovered without getting lost.
It’ll all be allright, I believe in you!
X
<3
Ik heb het gevoel alsof je met deze post niet alleen eerlijk en open naar ons toe schrijft wat er “scheelt”, maar dat ook met jezelf bent. Af en toe moet je durven zeggen, ‘ik vond dit vroeger heerlijk maar nu gewoon eventjes niet.’ En geef jezelf tijd. Misschien komt het vanzelf terug. Misschien komt er binnenkort een leuk project jouw kant op. Misschien niet. Alle opties zijn oké. Je hebt ons jarenlang zoveel gegeven, ik vind het niet abnormaal dat je hier op een bepaald moment tegenaan botst. Gun jezelf de tijd en vrijheid om uit te zoeken wat jij wilt. Ik ben ervan overtuigd dat niet alleen jij maar ook alle mensen die je beïnvloedt (en dan bedoel ik niet enkel online) er alleen maar beter van worden als jij gelukkig en open in het leven kan staan. Al kan ik natuurlijk niet ontkennen dat ik het stiekem wel fijn zou vinden mocht je de blogliefde herontdekken. Maar laat je daar vooral niet door meeslepen en voel zelf aan wat voor jou goed aanvoelt! Voor mij zal je altijd een speciaal plekje hebben want dankzij jouw blog heb ik mijn beste vriendin van sinds de kleuterklas (Rockslam) teruggevonden na jaren en daar ben ik nog steeds dankbaar voor.
Wat een mooie en eerlijke post! Goed dat je erover schrijft en hopelijk vind je snel die ‘spark’ weer terug. Even afleiding of je rust goed pakken kan veel helpen.
Hi Serena, wat een mooie, eerlijke blogpost. Ik kan het mij helemaal voorstellen, die zoektocht. Ieder mens wil zich ontwikkelen en ik ken er maar weinig van onze leeftijd die 10 jaar hetzelfde willen doen. Dus logisch dat je na al deze tijd bloggen en (het op dit moment ontbreken van) side projects gaat nadenken over hoe verder. Het klinkt als een goed idee, er lekker op uit gaan om op te laden en de inspiratie te laten terugkeren. Ik gun het je zo dat de flow weer terugkomst en je je binnenkort weer enthousiast op iets nieuws kunt storten. Ik volg je al jaren en blijf gewoon hier om te kijken hoe het je vergaat. Succes én plezier met het uitvogelen van je nieuwe pad. Veel liefs
Een eerlijke post. Ik denk dat bijna iedereen wel onbewust zichzelf vergelijkt met een ander omdat de sociale ladder in Nederland nu eenmaal zo is ingesteld. Er wordt soms teveel van je verwacht. Wel jammer. Ik vind dat je hetgeen moet doen wat jij leuk vindt. Iedereen maakt wel eens wat rare momenten mee in zijn leven waarvan je liever geen zin hebt om nog eens iets te doen. Of geen tijd hebt.
Ik vind jouw blog nog steeds leuk. Ik volg je al jaren. Jij bent een van de weinige blogs die ik bijna dagelijks bezoek en ook echt leuk vind.
Een eerlijke post. Ik denk dat bijna iedereen wel onbewust zichzelf vergelijkt met een ander omdat de sociale ladder in Nederland nu eenmaal zo is ingesteld. Er wordt soms teveel van je verwacht. Wel jammer. Ik vind dat je hetgeen moet doen wat jij leuk vindt. Iedereen maakt wel eens wat rare momenten mee in zijn leven waarvan je liever geen zin hebt om nog eens iets te doen. Of geen tijd hebt.
Ik vind jouw blog nog steeds leuk. Ik volg je al jaren. Jij bent een van de weinige blogs die ik bijna dagelijks bezoek en ook echt leuk vind.
Rare vraag misschien maar als je niet werkt kan ik me voorstellen dat je ook geen geld verdient. Of snap ik het niet?
Auteur
Haha, nee dat heb je goed hoor. De zomermaanden zijn voor mij toch maanden dat ik niets verdien (dus daarom zorg ik dat ik de maanden ervoor en erna extra verdien, om de zomer door te komen). Dus in dit geval, niet erg.
Hi Serena,
alhoewel ik sinds jaar en dag je blog volg, plaats ik zelden berichtjes. Nu dan toch, omdat het kan:
Bedankt voor al die jaren! En wat een dappere post!
Wat jij nu meemaakt is heel begrijpelijk. De meesten van ons willen inderdaad niet voor altijd dezelfde baan aanhouden. Ik heb zelf sinds een jaar een eigen bedrijf, en ondanks de vrijheid die dat brengt zit ik voor mijn gevoel soms ook “vast”. Er zijn nu toch mensen (in mijn geval klanten) die van je afhangen en (hoge) verwachtingen hebben. En het zit in je natuur dat je ze niet teleur wilt stellen. Nu ben ik net begonnen maar ik kan me voorstellen dat dit toch een lastig punt is als ik na een aantal jaar misschien wel wat anders wil gaan doen. Dus voor zover die vrijheid 😉
Ik hoop dat je de komende tijd een antwoord zal vinden op je vragen. Het is je gegund en nogmaals bedankt voor je mooie blog. We horen het wel!
groetjes
J
Hoi Serena, ik ben altijd meer een gluurder dan een reageerder op je posts. Maar bij deze wil ik toch tegen je zeggen dat ik je update erg dapper vind. Het zal niet makkelijk zijn om je gedachten zo op papier te zetten en je kwetsbaar op te stellen. Voor velen denk ik herkenbaar want vroeg of laat maken we allemaal wel eens een fase mee waarin we even vast lopen. Heel veel succes met je zoektocht de komende tijd. Met jouw creativiteit komt dat vast helemaal goed.
Hoi Serena, ik volg je al vanaf het begin en daarom vind ik dit een goed besluit. Neem je tijd, ik blijf in elk geval wel hangen! Ik maak af en toe de kwark met zelfrijzendbakmeel pizza van je blog maar moet elke keer weer naar de verhoudingen kijken, kan ik mooi in de gaten houden of er wat nieuws is 😉 persoonlijk vond ik de scheikundige kant van de beauty heel leuk en onderscheidend.
Hopelijk vind je wat je zoekt!
Liefs, Marianne
Ik snap het wel
Als je in een sleur komt, kom je er moeilijk uit. En moederschap erbij is ook lastig.
Neem wat tijd voor jezelf, zorg voor structuur. Doe een (gekke) cursus, ga wekelijks sporten.. (ok niet sporten, want jij vind dat ook niet leuk)
Ik zie je altijd zo trots zijn als je zelf iets ontworpen hebt. Waarom ga je niet zelf schoenen of kleding ontwerpen? Er zijn vast genoeg bedrijven die met je in zee willen gaan.
Succes!
Ps ik vind het echt knap dat je dit al 10 jaar doet.
Mijn Disney instagram bestaat nog geen jaar en ik weet nu soms al niet wat ik moet posten.
Ik vergeet trouwens te zeggen dat er niets mis is een nieuwe blog naam of site. Ik zie veel bloggers doorgaan onder hun eigen naam. En gewoon over lifestyle bloggen ipv beauty. Je zal misschien vaste volgers kwijtraken maar ook nieuwe krijgen. Zoals Cynthia bijvoorbeeld.
Mommy bloggen is helemaal hip nu, maar dat moet je maar willen. (Wil&Tien volg ik daarom ook minder nu, maar Cynthia met reizen enz juist meer)
Maar ga gewoon wat dingen uittesten. En kijk wat je tof vindt.
Hi Serena, no spang… Alles komt goed. Ja, mensen hebben verwachtingen, en ja, je gaat mensen teleurstellen. Hoe dan ook. Het gebeurt, en dat is oké. Wat ik fijn vind is dat je het uitlegt, zonder oordeel of zelfrechtvaardiging. Het lijkt me logisch dat als je al die tijd in een flow van de opkomende beauty influencer industrie hebt mee kunnen draaien, en die golf ineens uitgerold is, dat je op een gegeven moment om je heen gaat kijken. Zeker nu je privé leven ook nog eens totaal anders is dan toen je erin stapte, met de kleine erbij. Ik denk dat deze ontwikkeling en het eerlijk zijn hierover alleen maar goed is. En al reageer ik niet vaak, ik wilde toch even zeggen dat ik van je content heb genoten: bedankt! ❤️ En ik gun je van harte dat je ontdekt waar je nu voor wilt gaan! Neem de tijd, ontdek, geniet, en leg geen verwachtingen op voor jezelf. Ik zie het als een nieuw avontuur van zelfontdekking en groei, en da’s een mooi iets! You got this!
Ahw rot he dat gevoel alsof iedereen leuke dingen lijkt te doen in het leven en jouw leven voor je gevoel stil staat. Ik zit in een ander schuitje maar herken het heel erg. Wellicht helpt het je om een visionboard te maken, misschien kan dat je wat inspiratie geven?
Ik herken mijzelf helemaal in het verhaal (behalve van het moeder zijn dan). Ik mis een beetje de uitdaging, het enthousiasme en het voldane gevoel. Naast bloggen heb ik eigenlijk niets. Geen YouTube (waar ik bewust voor heb gekozen) en dergelijke. Zou gewoon fijn zijn als die enthousiaste drive van vroeger gewoon weer terug komt. Of gewoon moeten accepteren dat het wat minder is of je het misschien wel ontgroeid bent.
Voor jou hoop ik dat die spark weer terug komt. Ik hou van je uitgebreide artikelen, je prachtige foto’s en vooral je eerlijkheid! Ga lekker op vakantie, geniet en trek je eigen plan! Het komt vast helemaal goed! X
Ik heb soms ook het gevoel dat ik alleen maar aan het opruimen, poetsen en verzorgen ben. Ik denk dat het gewoon een fase is waar we (jij, ik? iedereen?) doorheen moet. Ik merk dat ik ook zoekende ben naar iets leuks, iets waar ik energie van krijg. Niet dat ik nu niet blij ben met mijn leven (integendeel), maar toch. Ik snap je gevoel hoor.
Ik vind zelf je blogs met recepten altijd erg leuk. Misschien leuk om daar mee door te gaan? Video’s met familieleden die een bepaald recept onwijs goed/lekker kunnen maken? Of meer over het thrift-shoppen schrijven/filmen? (bijv. verschillende kringloopwinkels in verschillende steden bezoeken) Dat vind ik ook altijd onwijs leuk om te zien. Vooral omdat alles al zo duur is tegenwoordig.
Anyways, er komt ongetwijfeld iets op je pad 🙂 Succes en ik hou je instagram in de gaten 🙂
Heel lief en eerlijk dat je dit met ons deelt.
Ik zag het al op je instagram voorbij komen en was eerlijk gezegd ook aan het ‘wachten’ op je officiële verhaal op je blog.
Misschien wat leuke ideeën voor beautylab:
Een mukbang opnemen met een andere youtuber of een q&a.
Verder hoop ik dat je beautylab zeker niet opgeeft en leuke nieuwe uitdagingen vindt❤️
Misschien is het een idee om een product op de markt te gaan brengen? Vanwege jouw opleiding en werk achtergrond in het lab zou je een van de weinige nl beautybloggers zijn waarvan ik zou denken dat een zelf uitgebracht make-up product de moeite waard is 😉
Of natuurlijk iets totaal buiten de make-up om, denk dat het heel herkenbaar is dat na een x aantal jaar mensen nieuwe uitdagingen gaan zoeken. Sterkte!
Hoi Serena,
Misschien bedoelde je het niet zo emotioneel, misschien is het omdat ik ongesteld ben en misschien omdat ik al een tijd thuis zit met een burnout maar deze post raakt me enorm.
Ik snap heel goed dat je ineens om je heenkijkt en denkt ‘oh.. Wacht eens.. En ik dan?’ En dat dit soort gedachtes in je hoofd blijven spoken en je lam leggen.
Egoistisch gezien mis ik je vele, leuke posts maar je hebt het wel zo goed beschreven dat het me zo heeft geraakt en ik je alleen maar succes wil wensen met deze ‘reis’!
Doe even alleen wat jou energie geeft en laat dingen die energie slurpen even voor wat ze zijn, die positieve energie gaat hopelijk dan helpen om weer inspiratie te krijgen voor nieuwe projecten.
Succes!
Hee Serena,
Wat een mooie post. Volgens mij is dit heel herkenbaar voor velen. Dat je even niet meer weet wat je precies wilt en waar je je energie vandaan haalt.
Ik ben zelf de gratis training ‘Design your own life’ van Michael Pilarczyk aan het doen. Je kunt gratis een werkboekje downloaden en daarin staan vragen die je weer aan het denken zetten. Ook zijn er filmpjes die online komen (de eerste staat nu online en de tweede komt woensdag geloof ik). Handig om inzicht te krijgen en je verder te helpen. Wellicht heb je er wat aan 😉
Liefs,
Chantal
Hey Serena, wat een fijn en eerlijk bericht. Wat je omschrijft sluit helemaal aan bij hoe ik het als lezer heb ervaren.
Ik hoop dat er gauw iets op je pad komt waarvan je echt weer vrolijk wordt, kan me voorstellen dat je daar behoefte aan hebt.
Ik hou je in de gaten ?
Ik herken t wel van dat mijn kinderen nog heel klein waren. Ik was dan wel in loondienst maar t water stond me vaak aan de lippen. Ze zijn nu 7 en 4 en beide zitten op de basisschool, en ik moet zeggen dat ik daardoor mijn draai weer heb gevonden, niet alles draait meer om heen ik heb weer wat ‘me time’ overdag. Ipv s’avonds als jw uitgeteld op de bank ligt.
Hoi,
Klinkt als een lichte bore out!
Ja klinkt heel gek en als iets wat helemal niet bestaat.
Ik heb er zelf ook last van gehad dus zie het wel een beetje in hoe je je verwoord.
Hoop dat je hier iets aan hebt
xxxxxx Lin
Fijn dat je zo eerlijk bent en deze kant ook gewoon belicht. Succes bij de zoektocht, Serena.
Moeilijk inderdaad, toch denk ik dat alleen uit energie nieuwe dingen voortvloeien misschien kan t werkboek vind je ikigai helpen! Of sessies met business coach. Ik weet niet waarom maar de gratis content dacht ik van mmmm jammer dat je t zo benoemt. Influencen is een verdienmodel 🙂 een ingewikkelde waar veel influencers op een gegeven moment moe van worden of heruitvinding zoeken heel begrijpelijk. Je artikelen zijn vaak leuk, anders dan andere, diepgravender. Je brengt echt wat xtras anders was je vast niet zo groot/bekende blog. Hoop dat je je spark vindt vraag om hulp denk ik is moeilijk. Veel succes en bedankt.
Hai!
Heel logisch! Ik ervaar dit ook! Als ik echt ga zitten met m’n blog of instagram dan vind ik het heel erg leuk! Maar m’n hart ligt bij m’n gezin en moeder zijn is niet altijd even makkelijk. Het kost veel want moeders geven heel vaak veel zonder dat ze echt ontvangen.
En bloggen is ook geven!
Soms is het na het geven aan je kind en gezin al even op (zo ervaar ik dat).
Mijn blog was een beetje mijn kindje en toen ik Mason kreeg, was dit duidelijk een nog leuker kind – een echt kind!!!
Dat ervaarde ik dus al na 2-3 jaar bloggen, kun je nagaan na 10 jaar en nu ben ik totaal niet zo pro gegaan als jij (bewust niet moet ik zeggen, ik vind het amateuristische bloggen juist leuk).
Ik heb dankzij m’n blog m’n werk kunnen maken van m’n skills. Ik werk nu echt al digital marketing manager voor een internationaal bedrijf waar ik veel entrepreneur-gevoel in kwijt kan.
Dus wel die vrijheid en vrije indeling van uren. Online en digitaal werken met schrijven, mensen en content. Maar dan wel vast en voor een baas. Dat werkte voor mij super goed.
Succes met het zoeken naar jouw nieuwe uitdaging!!
Geniet deze zomer ook maar! Een zomerbreak kan heel goed helpen bij moeheid en dan lekker erna een nieuw fris seizoen beginnen?
Liefs
Sabine
Ik vind het fijn dat je zo eerlijk en open naar je publiek toe bent, zo weten wij gewoon waar we aan toe zijn en wat we kunnen verwachten bij Beautylab.
Ja oke jammer dat er even geen regelmaat is met uploads, maar we snappen waarom. Iedereen loopt volgens mij hier wel eens tegen aan, ik hoop voor je dat je snel je inspiratie en leuke projecten vind! Succes 😉
Ahhhhw lieve Serena, dit raakt me. Ik heb zelf geen kinderen maar mijn zus wel. Eentje van 1,5. Dus ik krijg ook van haar mee hoe zwaar ze het moederschap vindt (dan vooral dus de vermoeidheid). Blij om ook te zien dat je jezelf juist rust en ruimte gunt want van stress krijgt volgens mij niemand inspiratie. Succes met je zoektocht.
Zou het je ook helpen om wat structurelere opvang voor Marshal te zoeken? Ik merk dat dit me echt helpt in structuur aanbrengen, zowel thuis als op m’n werk. En Marshal is ondertussen al wat ouder en vindt wie weet ook wel een uitdaging in het spelen met andere kindjes?
Auteur
Nee, dat denk ik niet. Het is geen gebrek aan tijd, maar een gebrek aan een nieuwe uitdaging wat er nu mist. Maar bedankt voor het meedenken! <3
Niet alleen qua structuur is een opvang fijn hoor! Ook om even tijd voor jezelf te hebben, even “geen moeder” te zijn en andersom je kindje ook blij maken door contacten met andere mensen / kinderen te hebben en spelen.
Ik merk dat sinds mijn dochter naar het KDV gaat ik zelf ook een leukere moeder ben geworden. Ik heb meer rust in mijn hoofd, hoef niet telkens op te ruimen, minder stress en niet meer zo vermoeid.
Ik snap precies met wat je allemaal verwoord en zegt, heb hier zelf ook lang last van gehad dat je dus echt denkt van: is dit het nu voor altijd?!
Om in de kindertermen te blijven ? het is een fase!! Alles komt uiteindelijk goed, ga lekker op een vrijdagavond alleen de deur uit, boek een heerlijke spa dag en maak vooral gebruik van date nights, moeders mogen ook verwend worden ( vaders ook natuurlijk)
Auteur
Ik hoor wat je zegt, maar ik heb de donderdag, vrijdag en zondag voor mezelf. Vind ik prima. Ik vind het ergens ook een beetje stom om Marshall naar het KDV te brengen zodat ik een dag kan shoppen (bijvoorbeeld), hoop dat ik nu niemand beledig. Als je in loondienst bent kan ik me daar nog wel wat bij voorstellen, maar ik plan mijn week anders in en heb daardoor ook sowieso meer vrijheid. Kortom, ik vind het echt niet nodig en vind het superleuk om die dagen met Marshall te spenderen juist. Ik heb ook geen tijd-tekort door hem, en ik word ook niet moe van HEM, ik word moe van het niet weten wat ik moet doen NAAST alles.
Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben hierin… nogmaals wil echt niemand beledigen en snap het helemaal als jij je kind wel naar het KDV brengt. Maar als Marshall 2 is gaat hij naar de peuterspeelzaal en tot die tijd houd ik hem liever gewoon bij me. Dat is nu eenmaal een keuze die ik heb gemaakt en waar ik vrede mee heb!
Ik denk dat veel werkende ouders (in loondienst waarin je niet je eigen werktijden kan bepalen) geen keuze hebben. Als je geen grootouders hebt die willen of kunnen oppassen dan moet je wel je kinderen naar de KDV of gastouder brengen en dat is ook prima. Onze kinderen en ook die van al mijn vrienden gaan allemaal 2 of 3 dagen per week naar de opvang. Het is ook makkelijker voor een kindje als ze opvang gewend zijn om later naar school te gaan (peuterspeelzaal is vaak alleen maar een korte ochtend). In mijn dorp zitten op de peuterspeelzaal vooral allochtone kinderen van moeders die niet werken, prima natuurlijk maar wel anders dan op de opvang. Maar het is jouw keuze Serena en je moet doen wat jij het beste voor Marshall vindt!
Wat maakt allochtone kinderen van moeders die niet werken anders dan autochtone kinderen van moeders die wel werken? Alsof er geen enkele allochtone moeder is die werkt of studeert en haar kind naar een kinderdagverblijf brengt.
Ik mag toch hopen dat je zelf ook wel inziet hoe racistisch en discriminerend je comment is. Dat is het mooie van kinderen, die maken het niks uit welke kleur de andere kinderen hebben. Kun jij nog wat van leren.
Auteur
Ik vond het ook een beetje een vreemde opmerking moet ik toegeven… al zal het niet bewust slecht of racistisch bedoeld zijn.
Marshall is overigens zelf een allochtoon kind 🙂
Mensen zeggen soms gewoon echt zulke domme dingen. Even benoemen dat een kinderdagverblijf veel beter is als de peuterspeelzaal want bij die laatste zitten alleen de kinderen van werkloze allochtone uitkaaiers en daar wil je kind natuurlijk niet tussen hebben. Nee dan het kinderdagverblijf, daar zitten alleen kinderen van werkende autochtone ouders, daar komen kennelijk geen allochtone kinderen want allochtonen werken tenslotte niet.
Echt de grootste bullcrap die ik tot nog toe gelezen heb. Dat mensen dit schaamteloos hun toetsenbord uit krijgen.
Oké einde rant.
Gr Gr
Een werkende allochtone moeder.
Ik ben zelf een autochtone vrouw met een hoger diploma en heb er bewust voor gekozen om mijn job op te geven op het moment dat ik moeder werd van mijn eerste kindje. Heb inmiddels 3 kinderen onder de 4 jaar en hoewel ik inderdaad geen tijd heb om iets anders te doen dan opruimen, poetsen, eten maken en andere ‘moeder-dingen’, zou ik het niet anders willen. Mijn oudste dochter heeft er inmiddels haar eerste schooljaar opzitten en ze deed het prima, ondanks dat zij geen enkele dag in een kinderopvanginitiatief heeft doorgebracht. Zij is zelfs erg sociaal en heeft een grote voorsprong qua taal volgens haar juf. Denk dus dat het nogal kort door de bocht is om te stellen dat het vooral allochtone, laag-opgeleide vrouwen zijn die hun kinderen niet naar de opvang brengen en dat hun kinderen het dan ook slechter doen op school. Jammer dat er zelfs in 2019 nog zulke stereotypen in stand worden gehouden. Ook merk ik dat sommige mensen nogal minachtend kijken naar zogenaamde huismoeders, hoewel het in mijn ogen een van de mooiste cadeaus is dat je aan je kinderen kan geven. Mits je dit natuurlijk met volle overtuiging doet! Iedere moeder doet wat zij het beste acht voor haar kinderen. Je doet het goed Serena!
Gelukkig mag iedereen zijn eigen keuzes maken en vind ik dat niemand mijn keuze of mening mag afkeuren. Ik beschrijf alleen hoe de situatie in mijn dorp is en welke beslissingen ik daarop neem, als je goed mijn bericht leest, lees je nergens iets discriminerends alleen dat ik 2 dingen vergelijk die allebei anders zijn. Dus al jullie heftige reacties waren totaal overbodig ???
Dan waarom benoem je dan expliciet allochtone moeders die niet werken. En als jouw kind nog nooit op de peuterspeelzaal is geweest hoe weet je dan dat het zo anders is dan een kinderdagverblijf?
En uiteraard mag jij je onbeduidende meningkje hebben hoor meid. Maar in dit geval adviseer jij op basis van je eigen mening die vooral op jouw onderbuikgevoelens is gefundeerd iemand anders iets. Kun je natuurlijk proberen jezelf schoon te praten maar feitelijk verkondig je hier gewoon onwaarheden. Want wat jij eigenlijk zegt is dat allochtonen die niet werken minder waard zijn dan autochtonen die wel werken. En dan gaan huilen over dat je je eigen mening mag hebben laat zien dat je heus wel weet dat je comment nogal discriminerend is. Uiteraard mogen racistische meningen er ook zijn maar nogal raar dat je dit advies geeft aan de moeder van een allochtoon kind.
Weet jouw moeder niet iets leuks, die heeft vaak goede ideeën.
Auteur
Jazeker, mama en ik lopen flink te brainstormen. Ook met mijn zusjes en vriendinnen denk ik na. Soms kennen anderen mensen je beter dan jezelf, en we zijn allemaal creatief en ondernemend, dus al dat gebrainstorm gaat zeker wat opleveren!
Brainstormen met je ouders, of met collega’s werkt bij mij altijd het beste!
Er zijn zat bedrijven die met jou zouden willen samenwerken. Jij kan absoluut kiezen waarmee je verder zou willen! Succes Xx
Wat een oprechte en eerlijke post dit. Hoop echt dat er snel iets op je pad komt waarin je al jouw creativiteit en spark weer kwijt kan, dat verdien je! Ik kijk uit naar wat de toekomst brengt en ben oprecht heel benieuwd naar wat er nog gaat komen. Ik lees je posts al jaren met heel veel plezier en vind jou een van de beste, eerlijkste en creatiefste bloggers 🙂 Ben er daarom van overtuigd dat er nog mooie dingen aan komen voor jou en voor ons als volgers. Heb geduld! Ik denk altijd: zonder lows geen highs 🙂 (in dit geval dus op carierregebied en bedoel het minder zwaar dan dat het klinkt ;P) Die high komt er echt ongetwijfeld weer aan! Bedankt voor dit bericht 🙂 You go girl!
Begrijpelijk, je moet niet het gevoel hebben dat je je talenten (die je zeker hebt) onderbenut laat. Ik volg je al jaren, trouwe fan haha. Heel veel succes met iets nieuws zoeken,
misschien is het een idee om weer eens een part-time baan ergens te zoeken, zodat je weer meer structuur hebt. Als iemand die ook chaotisch is, lijkt productief zijn met zoveel vrijheid mij lastig. liefs:).
Hey
Mij maakt het niet uit wanneer je iets online gooit. Het is als een soort verassing zo zie ik het. Helaas heb ik geen insta om jou te volgen.
Het komt wel goed.
Auteur
hi Salima,
ah dat is jammer, maar ik geloof dat je mijn profiel en Stories ook kunt zien als je zelf geen Instagram hebt, dan moet je gewoon hier naartoe gaan: https://www.instagram.com/serenaverbon/
(alleen kun je dan net zo goed ff naar beautylab.nl surfen, haha)
Thanks topper
Oja wat vind je er van om een podcast op te nemen? Als je het leuk vindt natuurlijk.
Auteur
Toevallig wel eens over nagedacht, om het samen met een vriendin te doen. Wie weet… 🙂