New week: awkward moments

Iedereen heeft ze wel eens: awkward moments. Oftewel, ongemakkelijke situaties waarin je je maar al te goed beseft ‘wow, dit is ongemakkelijk!’ waardoor het soms alleen nog maar ongemakkelijker wordt. Het leek me geinig om een aantal van mijn persoonlijke awkward moments te beschrijven, wie weet is het herkenbaar voor je! Ik hoop het, want dan weet ik in elk geval dat ik niet de enige ben.

1. Bananen

Ik weet niet waarom, nou ja ik weet het eigenlijk wel, maar op de één of andere manier vind ik het super ongemakkelijk om een banaan te eten en oogcontact te maken met het mannelijk geslacht. Vertel me alsjeblieft dat ik hier niet alleen in sta! Ik breek het liefst stukjes van de banaan af en stop die in mijn mond, en als ik rechtstreeks hapjes van de banaan neem kijk ik naar beneden. Ja, ik ben heel erg met dit. PS. dit geldt ook voor een Calyppo ijsje.

2. Dezelfde kant oplopen

Stel, je komt iemand tegen, je praat wat, je neemt afscheid en dan… loop je allebei dezelfde kant op. Terwijl je elkaar niets meer te zeggen hebt. Ik houd dan meestal mijn pas in, of ik versnel ’em juist, maar ik ben ook wel eens expres de verkeerde kant op gelopen alleen maar om de ongemakkelijkheid te doorbreken, hahaha!

3. Begroeting

Als ik iemand voor het eerst zie geef ik diegene lekker zakelijk een hand. Behalve als het een (blind) date is, die krijgen 3 zoenen. Iedereen heeft zo zijn eigen begroeting, dus soms wil ik een hand geven en wordt ik in een soort van houdgreep genomen en krijg ik drie flinke pakkerds op mijn wangen. En soms wil ik één zoen geven en dan wil de ander er drie geven, of vice versa, zorgt ook altijd voor gekke momentjes. Of je begint allebei aan dezelfde kant te zoenen en dan pak je elkaar zowat op de mond. Oh jeetje! En soms krijg ik een knuffel en een zoen terwijl ik… nou ja.. je snap ’em wel. Het is altijd een beetje aanvoelen wat de andere partij voor soort begroeting wil geven, en ik heb het gewoon ALTIJD verkeerd! Mijn oplossing: aankondigen wat ik ga doen. Dus dan zeg ik gewoon vlak van te voren “ik ga je een knuffel geven!” of “ok, één zoen!!” of “high five”. Sinds ik dat doe gaat het beter, alleen vergeet ik het soms nog wel eens en dan is het zooooo awkwarddddd!

4. Per ongeluk te nieuwsgierig

Soms kom je wel eens iemand tegen en dan is het van, ‘hee, waar kom je vandaan?’ en dan krijg je als antwoord terug ‘ik wasbij de huisarts/in het ziekenhuis/bij de polikliniek’ of whatever. Ik ben zo’n super sociaal mens die dan meteen geïnteresseerd vraagt ‘oh, wat heb je dan?’ en in sommige gevallen wil je dat gewoon niet weten! Als je wat twijfeling ziet bij de andere persoon, praat er dan gewoon snel overheen, want anders krijg je antwoorden die hij of zij eigenlijk niet wil geven en jij eigenlijk niet wil horen! Andersom heb ik dit trouwens ook wel eens gehad, en ik wilde echt niet zeggen waarvoor ik naar de huisarts was geweest, en de ander had dat gewoon niet door. Argh, zo erg!

5. Hoeveel weken ben je?

Terwijl je met een brede glimlach naar de buik van de persoon tegenover je kijkt. Als diegene dan niet zwanger blijkt te zijn kan je wel door de grond zakken! Ik heb het één keertje gehad, maar gelukkig pakte de vrouw in kwestie het zeer goed op. Ze bleek een bepaalde darmziekte te hebben waardoor alleen haar buik opzwol en uitzette en de rest van haar lichaam slank bleef, dus ze kreeg die vraag bijna wekelijks te horen en kon het allemaal goed begrijpen. Maar toch.. zo ongemakkelijk! Mijn oplossing, mocht het me nog een keer gebeuren: ‘oh, nou het is meer dat je gewoon zo’n volle bos haar hebt en een prachtige glow over je huid!’. Ik geef toe, het is geen perfecte redding, maar het is het beste smoesje wat ik kon verzinnen.

6. Lift issues

Dat je net een scheetje laat en iemand juist op dat moment in de lift stapt. En er is niemand anders in de lift om de schuld op te schuiven.

7. Crocs

Dat je net keihard op die verjaardag hebt lopen schreeuwen dat je nog niet dood gevonden wilt worden in die afschuwelijke Crocs, en er dan nieuwe visite binnenkomt op jawel.. Crocs. En ze heeft je gehoord, dat kan niet anders.

8. Vakantie

Op vakantie lijk ik altijd te denken dat ik de enige Nederlander op aarde ben, maar je moet daar zo mee oppassen! Toen ik wat jonger was, ik denk dat ik 15 was, zei ik een keer “wow mama, die vrouw heeft echt megagrote memmen! Ze vallen er bijna uit! Wajoooooo!”. En toen later zagen we aan hun Nederlandstalige plattegrondboekje (we waren geloof ik in een pretpark) dat ze Nederlanders waren. Ah, ik kon wel door de grond zakken! Ze zeiden ook niets terug, de vrouw keek een beetje beteuterd en haar man gaf haar heel lief een kusje en een aai over haar schouder, dus misschien had ze er ook nog wel issues mee. Hierna is het nooit meer gebeurd eigenlijk, ik had mijn lesje wel geleerd. Soms floep je er nog wel eens wat uit in het buitenland, en dan denk ik erna meteen, “oh God, ik hoop niet dat het Nederlanders zijn!!”.

9. Meezingen

Ik houd van liedjes meezingen, maar ik weet niet altijd de precieze tekst. Dus soms schreeuw ik maar wat mee, maar als je dan in gezelschap bent is het zo ongemakkelijk als je er compleet naast zit, hahaha! Dat je te vroeg inzet, of gewoon een hele andere zin (van het volgende couplet) zingt, of gewoon je eigen verzonnen tekst zingt terwijl je dan ineens hoort dat het totaal niet op de originele tekst lijkt. Argh!

10. We kennen elkaar al hoor!

That awkward moment wanneer ik me voor de derde keer aan iemand voorstel. It happens every time…

Zijn mijn awkward momentjes herkenbaar? Wat is jouw allerergste awkward momentje? Deel het met ons in de comments, dan kan het nog een hele gezellige maandagochtend worden 🙂

Until next time,
Serena Verbon