Een tijdje geleden vertelde ik jullie dat ik een kolposcopie afspraak had bij de gynaecoloog en dat er een biopt bij me is afgenomen. Inmiddels zijn we 2 weken verder en heb ik de uitslag binnen. Het leek me meteen een goed moment om een video te maken waarmee ik meer awareness wil creëren rondom uitstrijkjes, HPV, PAP en baarmoederhalskanker.
Allereerst, wat is HPV? HPV is een afkorting voor Humaan Papillomavirus en dit is een virus dat seksueel overdraagbaar is. Ook met condoom kun je besmet raken, bijvoorbeeld via de mond en de handen, al is de kans op besmetting dan 70% kleiner. Er zijn verschillende soorten HPV waarvan sommige soorten baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken. Deze vorm van kanker is één van de meest langzaam groeiende kanker die er bestaat, dus als je er op tijd bij bent hoeft het in de meeste gevallen geen gevaar te vormen.
Vanaf het moment dat je besmet raakt met HPV doet het virus er zo’n 10 tot 15 jaar over om voor onregelmatige celgroei te zorgen. Om deze reden worden vrouwen op hun 30e opgeroepen om een uitstrijkje te laten doen bij hun huisarts. Ik wil jullie echt op het hart drukken om dit te doen! Zelf bleek ik namelijk PAP3A te hebben.
Hoe mijn huisarts het mij uitlegde is dat de mate van HPV wordt onderverdeeld in PAP 1 t/m 5, waarbij PAP1 goed is en PAP5 baarmoederhalskanker betekent. Toen ik hoorde dat ik PAP3A had (je hebt ook nog PAP3B) schrok ik dan ook heel erg… want dat neigde meer naar de risicovolle kant dan naar het gezonde gedeelte.
Je lichaam ruimt het virus bijna altijd weer zelf op. Het duurt gemiddeld zo’n 1 tot 2 jaar voordat het virus geheel is verdwenen. Om die reden moest ik een half jaartje later nogmaals terugkomen voor een uitstrijkje, in de hoop dat mijn lichaam flink aan het werk was geweest. Helaas, ik had nog steeds PAP3A te pakken. Geen verbetering, maar gelukkig ook geen verslechtering. Weer een half jaar later had ik PAP2. ‘Mooi’ dacht ik ‘dat gaat de goeie kant op!’. Mijn huisarts was echter niet tevreden met de uitslag, omdat PAP2 nog steeds een klein risico met zich meebrengt, dus stuurde ze me door naar het ziekenhuis voor een kolposcopie afspraak bij de gynaecoloog.
Dit houdt in dat je met de beentjes wijd in een stoel hangt terwijl er met een microscoop naar je baarmoedermond wordt gekeken. Met een speciale kleurstof worden je cellen gekleurd, waarbij een witte kleur betekent dat er afwijkende cellen aanwezig zijn. Ik kon meekijken en zag meteen overduidelijk een wit gedeelte. ‘Shit’. Ik had zo gehoopt dat er niets te zien zou zijn. Omdat er afwijkende cellen te zien waren werd er een biopt genomen, een klein hapje van 3 x 3 mm. Dat deed op zich niet veel pijn (het dichtbranden van de wond vond ik veel vervelender, maar dat werd in de loop van de dag minder en was de volgende dag verdwenen). Het biopt werd opgestuurd om onderzocht te worden, en na 2 weken zou ik dan de uitslag ontvangen.
De uitslag kan bestaan uit:
- Milde of lichte dysplasie, of ‘CIN 1’. CIN staat voor cervicale intra-epitheliale neoplasie. Als de dysplasie ‘niveau 1’ is, betekent dit dat ongeveer een derde van de cellen in de baarmoederhals abnormaal is. Naar schatting ontwikkelt een op zes vrouwen CIN 1, hetgeen meestal vanzelf weggaat zonder dat er een behandeling nodig is.
- Matige dysplasie, of ‘CIN 2’. Ongeveer twee derde van de cellen in de baarmoederhals zijn abnormaal.
- Ernstige dysplasie, of ‘CIN 3’. Bijna alle cellen in de baarmoederhals zijn abnormaal, of pre-kankercellen.
Na het nemen van de biopt was ik echt een wrak, ik herkende mezelf gewoon niet meer terug. Ik was aan het huilen, huilen, huilen, ik wist niet wat me overkwam. Dan ging het weer even en dan ineens barstte ik weer in tranen met tuiten uit. Ik was zo verdrietig, zo bang dat ik geen kindje zou kunnen krijgen en zo bang dat ik misschien wel in een voorstadium van kanker zou zitten. Die onzekerheid, mijn sterke kinderwens, de angst, het vervelende onderzoek, het werd me denk ik gewoon te veel.
Gelukkig werd ik heel erg gerust gesteld door jullie comments en whatsappjes van vriendinnen, waarin persoonlijke verhalen werden gedeeld met een positieve uitkomst. Bij matige dysplasie moet er bijvoorbeeld een lisexcisie plaatsvinden, waarbij er als ware een ‘plakje’ van je baarmoederhals wordt gesneden. Twee vriendinnen van mij hebben dat gehad, en na de lisexcisie zijn hun cellen weer normaal geworden. Ook kun je hiermee gewoon op een gezonde manier kinderen krijgen.
En toen kwam het telefoontje waar ik 2 weken op zat te wachten; de uitslag was CIN1, milde dysplasie. Ik kon wel janken van geluk! Over een half jaar moet ik wederom naar het ziekenhuis voor een uitstrijkje, en ditmaal hoop ik dat mijn lichaam die PAP dan toch echt eindelijk eens een keertje heeft opgeruimd!
Onthoud in elk geval: de kans op besmetting is groter als je vaak wisselt van sexpartner en vaak vrijt zonder condoom. Door een condoom te gebruiken heb je 70% minder kans op besmetting! Dus naast het feit dat je niet zwanger wilt worden of een SOA wilt oplopen, is dit een andere goede reden om een condoom te gebruiken.
Ben jij onlangs 30 geworden en ligt de oproep voor een uitstrijkje al maanden ergens in huis te slingeren? Kom op, vrouw. Maak die afspraak gewoon. Pak de telefoon, prik een datum. Anders blijft het steeds in je achterhoofd sluimeren en dat geeft geen geruststelling. Grote kans dat alles gewoon goed is daar beneden, maar kijk hoe het bij mij is gegaan. Ik had ook niet verwacht dat ik PAP3 zou hebben. En in zulke gevallen is het juist belangrijk dat het goed wordt gemonitord.
Met deze video en dit artikel hoop ik dat ik dit onderwerp wat meer bespreekbaar kan maken. Dit is niet iets om je voor te schamen, maar liefst 8 van de 10 vrouwen wordt tijdens hun leven besmet met HPV. Dat is ontzettend veel en daarom is dit ook zo belangrijk. Allereerst hoop ik dat ik jullie heb kunnen informeren over HPV en de gevolgen die een besmetting met dit virus kunnen hebben. Ten tweede hoop ik dat jullie een hart onder de riem kan steken voor wanneer je momenteel hetzelfde doormaakt als ik. Weet dat je niet alleen bent en dat er eigenlijk heel veel vrouwen zijn die hiermee te maken hebben of hebben gehad.
Ik wil dan ook vragen om jullie verhalen en ervaringen hieronder te delen, want des te meer erover gesproken wordt en des te meer informatie erover te vinden is online, des te beter.
Until next time,
Serena Verbon
Wat fijn om te horen dat de uitslag goed was, ik hoop voor je dat het over een halfjaar weer goed nieuws wordt! En ook vind ik het heel goed dat je je verhaal inzet op deze manier, ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om zoiets te delen en daarom des te meer!
Wat goed dat je dit deelt. Het is natuurlijk behoorlijk persoonlijk, maar zeker goed vrouwen erop te wijzen!
Ik snap je gevoel wel voor wat betreft daar in de beugels liggen. Voor hun is het misschien dagelijks wel honderd keer dezelfde handeling, maar voor jou is het heel intiem en persoonlijk.
Ik heb ruim een jaar in het ziekenhuis gelopen om zwanger te worden, na de eerste paar keer je broek laten zakken went het een beetje, maar prettig, nee, echt niet.
Het is nogal wat, wat er allemaal over je heen komt, dat gaat natuurlijk gepaard met emoties, logisch hoor!
Wat een mooi artikel! En fijn dat zoveel vrouwen hun ervaring delen. Maandag krijgt mijn dochter van 12 de HPV inenting. Ik wilde dit eerst niet laten zetten vanwege de negatieve verhalen op internet. Mijn dochter en man wilden wel. Ik ben toen overstag gegaan en heb mijn dochter laten meebeslissen. Dit artikel had op geen beter tijdstip kunnen komen! Ik wist niet dat zoveel vrouwen een verkeerd uitstrijkje hebben meegemaakt met alle gevolgen van dien! Ben nu zeker van ons besluit. Dank je Sereen en alle vrouwen die hier open over zijn geweest! X
Goed dat je het zo bespreekbaar maakt!
Toch valt het me wel op als ik de reactie zo lees dat het allemaal rond dezelfde leeftijd ligt. Meiden die nu rond de 25-35 jaar zijn.
De generatie na ”ons” om het even zo te zeggen kan wel ingeënt worden tegen HPV.
Ik hoop dat meiden en ouders wel besluiten omdat te doen. De overheid doet nog steeds onderzoek, ook voor de lange termijn gevolgen. Tot nu toe hebben ze eigenlijk niks kunnen vinden. Het is alleen maar goed dat ze hier nog steeds onderzoek naar doen.
In mijn eigen omgeving hoor ik er eigenlijk niemand over, over het uitstrijkje of de vaccinaties.
Ik ben nu net 27 geworden. Op mijn 30e zal ik het uitstrijkje doen. Mochten mijn vriend en ik besluiten om voor mijn 30e nog proberen om zwanger te raken, ga ik toch vooraf mogelijk wel een uitstrijkje doen. Ik sluit liever uit dat ik gezond en wel zwanger wil worden.
Hier nog wat linkjes van de overheid, ook over de vaccinaties.
http://www.rijksvaccinatieprogramma.nl/Veelgestelde_vragen/Vragen_over_HPV_vaccinatie
http://www.rijksvaccinatieprogramma.nl/Over_Rijksvaccinatieprogramma/Nieuws/Zorg_nu_over_HPV_vaccin
Nogmaals fijn dat je het zo bespreekbaar maakt!
Ongeveer 10 jaar (ik was toen 26 jaar) geleden na een uitstrijkje kreeg ik ook te horen dat ik het HPV virus had en er bijkomend onderzoek nodig was (colposcopie). Daaruit bleek dat er kwaadaardige cellen aanwezig waren. Iets later ben ik opgenomen in het ziekenhuis en hebben ze deeltje van de baarmoederhals weg genomen (conisatie). Een paar maanden ervoor was mijn oom overleden aan kanker, ik was super ongerust en bang om ook kanker te krijgen. Omdat er zoveel verschillende varianten (100 tal) zijn, heb ik op aanraden van de dokter het vaccinatie gekregen. Sindsdien ging ik elk half jaar op controle bij de gynaecoloog. Na 3 jaar werd dit jaarlijks en nu blijf ik gaan. Als ik niet regelmatig een uitstrijkje had laten nemen, was dit misschien niet zo goed afgelopen. Ik kan nog zwanger worden, het is wel mogelijk dat ik door de operatie van toen vroeger zou bevallen.
Heel stoer dat je hierover vlogt!
Heel interessant ook want ik kruip ook langzaam richting de 30. Better safe then sorry!
He jeetje wat een heftige ervaring zo allemaal zeg!
Pfoe wat heftig zeg. Wel heel goed dat je het deelt. Ik kan me heel erg goed voorstellen dat je het heel eng en onprettig vond. Wat rot dat je het hebt maar gelukkig was de uitslag van de biopt positief. Heel veel geluk!
Wat goed dat je hierover schrijft! Ik was 27 en had aanhoudende buikpijn. Alsof ik lichtelijk ongesteld was. De huisarts stelde me steeds gerust en zonder iets werd ik naar huis gestuurd.. tot ik een nieuwe huisarts kreeg en die zei; laten we een uitstrijkje maken. Je hebt niet voor niets buikpijn. En ja, ook PAP3a met HPV! Ik schrok me ook kapot!!
Ik heb de cellen weg laten halen. Inmiddels ben ik 37 en heb ik twee gezonde meiden op de wereld gezet. Godzijdank! En geen klachten meer! Niet dat iedereen met buikpijn pap3 of hpv moet hebben, mijn gynaecoloog zei dat mijn lichaam die cellen blijkbaar niet fijn vond, ze eruit probeerde te werken (alsof ik ongesteld was) en dus continu buikkramp had. Dat is mijn ervaring! Maar als ik ermee doorgelopen was.. mijn moeder had hetzelfde bleek later en die heeft er jarenlang mee gelopen.. tot de hele boel eruitgehaald moest worden. Word niet te bang maar luister goed naar je lijf en je gevoel. Dat heb ik inmiddels geleerd. Sterkte Serena en iedereen!!
Ahhh ik werd zelf een beetje emotioneel bij de video. Ik moest meteen terugdenken aan mijn bevalling: zoveel mensen om me heen en iedereen kwam down under gedag zeggen. Niet prettig!! Ik ben zelf 25 en moet nu ook voor een uitstrijkje gaan, gewoon voor de zekerheid.
Mijn moeder heeft al heel vaak oproepen gehad maar ze is nog nooit geweest. Telkens als ik zei: mam, ga gewoon. Zei ze: doe normaal zeg, in onze tijd gingen we nooit. En dat is misschien wel zo.. dus ik vind dit artikel heel fijn! Er moet gewoon open gepraat worden erover!
Wat ontzettend goed dat je dit deel! Je verhaal is heel herkenbaar. Alleen hier de uitslag Cin 2. Schrikken natuurlijk, maar gelukkig gaat het nu beter. Ik vind het een heel fijn gevoel dat ik nu in de gaten word gehouden. Bij mij lag de oproepbrief al maanden in een la, zo blij dat ik gegaan ben! XX
Goed dat je dit bespreekt! Ik word dit jaar 28 en heb nog nooit een uitstrijkje laten nemen… Toch maar eens verandering in brengen!
Gelukkig hebben de ‘jonge’ meiden de HPV-prik tegenwoordig.
Op mijn 23e is er bij mij een (groot) deel baarmoederhals weggehaald vanwege de slechte uitstrijkjes/biopten.
Ik had zó graag die prikken gehad zodat me dit allemaal bespaard zou zijn gebleven. Helaas was dat net na mijn tijd, maar echt:
Als er jonge meiden (of moeders) meelezen: ik gun het geen enkele jonge meid om in hun begin 20 alleen maar bezig te zijn met uitstrijkjes, biopten, en operaties. Vaccineren tegen kanker is geen toekomstmuziek meer, het is er gewoon – het bespaart zo veel leed.
Even een toevoeging:
Pap-classificatie heeft niks te maken met HPV qua naam. Pap is de afkorting van de achternaam van de arts die deze classificering heeft ‘ontdekt’ en toegepast:
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Pap-klasse
Auteur
Joh! En ik maar denken dat het PAP was van PAPillomavirus. Weer wat geleerd, dank!
Dat is wel de énige vaccinatie waar ik heeeel erg veel negatieve ervaringen over lees. Als in meisjes die zichzelf niet meer zijn of een vermoeidheidsziekte.
Ik heb 2 dochters die ik volledig laat vaccineren maar deze laatste (gelukkig nog 9 jaar ver weg) weet ik echt nog niet of ik die ga laten doen bij ze.
Hoi Bo,
De hulpstoffen in deze vaccinatie zijn exact hetzelfde als bij andere vaccinaties (de kinderziektes, dtp, etc). Dus daaraan ligt het in ieder geval niet 🙂
Verder is er altijd een mate van wantrouwen bij het publiek als er een nieuwe vaccinatie is. Dat was ook zo met polio, etc. Wetenschappelijk onderzoek kan dan laten zien wat ze willen, maar als onder jonge ouders desinformatie wordt verspreid, kan daar weinig tegen gedaan worden (de meeste ouders zijn geen wetenschappers die gecontroleerde studies etc opzoeken).
De reden dat dit vaccin er is, is omdat het vrijwel alle vormen van baarmoederhals kanker voorkomt. Het voorkomt dat iemands dochter misschien wel terminaal is, terwijl ze 2 jonge kinderen heeft en in de 30 is. Of natuurlijk als ze ouder is, zodat ze nog haar kleinkinderen geboren kan zien worden. Het beschermt iemands dochter ook tegen nare uitstrijkjes en misschien wel operaties op jonge leeftijd.
Ik wil je alleen maar op het hart drukken – vraag goed bij betrouwbare bronnen na hoe het zit. Bijvoorbeeld je huisarts of het RIVM. Maar niet de moeder op het schoolplein die van een andere moeder weer wat heeft gehoord.
http://www.rivm.nl/Documenten_en_publicaties/Algemeen_Actueel/Veelgestelde_vragen/Infectieziekten/Rijksvaccinatieprogramma/Veelgestelde_vragen_over_de_HPV_vaccinatie_tegen_baarmoederhalskanker
Goed dat je hierover blogt. Kwam er ook ineens achter dat zoveel vrouwen hiermee te maken hebben. Ik ben nu 28 en denk erover om een uitstrijkje te laten maken ook al ben ik nog geen 30. Volgens mij kunnen ze hier ook beter instellen vanaf 25 zoals in de UK… Veel verhalen van vrouwen van voor hun 30e al.
Hetzelfde meegemaakt maar dan CIN2. De biopsie daar had ik gelukkig helemaal geen last van. Ik ben daarna nog geopereerd om alles weg te halen. Voor het eerst onder narcose vond ik wel heel spannend. Binnenkort weer een uitstrijkje maken en terug naar de gynaecoloog voor de uitslag. Ook wel spannend. Hopen maar dat nu alles goed is! Heel goed stuk en goed advies!
Ik dacht dat de meeste gevaccineerd waren tegen HPV.
Er zit uiteraard een hele generatie boven die niet is gevaccineerd.
Dat vaccin bestaat pas 10 jaar, en heeft alleen zin voordat je seksueel actief bent.
Ik was 21 toen dat vaccin uit kwam, ik ben dus niet geënt. Serena ook niet
Wat ontzettend goed dat je dit onderwerp bespreekt! Toen ik 30 werd kreeg ik inderdaad ook een uitnodiging en dat is even slikken. Ik keek er enorm tegenop. Uiteindelijk viel het reuze mee. Je moet maar denken artsen doen dit aan de lopende band en je bent een van de duizenden. Ik wens je het allerbeste Serena!
Wat heftig allemaal zeg! Wat fijn dat het de laatste resultaten iets positiever waren.
Ik hoop ook dat je lichaam het virus zal klaren. Ik denk dat je daarom ook des te beter voor je lichaam moet zorgen om het in z’n beste staat te brengen om dit soort dingen aan te vechten. Door bijvoorbeeld te minderen met bewerkte en dierlijke producten en meer (vers) groenten en fruit te eten. Door regelmatig in de frisse lucht te zijn, voldoende te slapen en te bewegen en jezelf minder bloot te stellen aan stress. Jouw lichaam is zoals je zegt een wondertje en hier moet je goed voor zorgen zodat zij dat ook voor jou doet <3 Jij kunt dit! Veel sterkte!
Pffff wat een rollercoaster! Ik wil alleen maar zeggen dat ik je superstoer vind en wens je alle geluk en gezondheid ✨
HOi Serena,
De schrik is mega herkenbaar. 2.5 jaar geleden werd bij mij hetzelfde gevonden na 1 jaar onzekerheid met constant uitstrijkjes. Na de (vond ik) vreselijke biobt besloten ze een licexcisie uit te voeren. daarbij werden de onrustige cellen weggesneden. Inmiddels sta ik onder controle en is het tot nu toe steeds goed. Daarbij kwam ik er inderdaad achter wat HPV is en wat voor schade het aanricht. Ik hoop ook dat alle meiden die jouw bericht lezen goed naar hun lichaam luisteren en vanaf hun 30e de oproepen voor de uitstrijkjes beantwoorden. Het is niet eng en super belangrijk!
Hoi serena!
Ontzettend fijn dat je hier aandacht voor durft te vragen.
Het is ongelofelijk hoeveel meiden van 30+ in mijn omgeving niet durven of gewoon niet gaan na het ontvangen van de brief voor een eerste controle.
Dom dom dom!
Ik ben zelf gelijk gegaan toen ik net 30 was geworden. Ik was net terug gekomen van mijn droomreis naar New York (vierde daar mijn 30e verjaardag) toen de brief op de mat kwam te liggen.
Ik wist gelukkig van 2 vriendinnen die iets ouder zijn dan ik, wat het inhield en was dan ook niet angstig of terughoudend om gelijk de telefoon te pakken en die afspraak te maken.
Helaas was ik gelijk de klos, pap 3a, HUH?
Nog nooit in mijn leven was ik geconfronteerd met eventuele ziekte of zelfs de dood.
Bij mijzelf niet, en mijn omgeving ook niet, en ja, ik weet dat dat een ongelofelijke zegening is!
Ondanks dat ik wist dat het helemaal niet zo ernstig hoefde te zijn als de “worst case scenario” in mijn hoofd was ik op de 1 of andere manier gewoon heel erg teleurgesteld in mijn eigen lichaam.
Want ik eet toch voor 90% gezond, ik sport fanatiek en heb een baan waar ik voldoende beweging krijg enz enz.
Heel veel huilen dus, vooral van onzekerheid.
1 Week later naar het ziekenhuis, voor de kolposcopie.
Ik maakte daar nog een geintje dat ik van binnen 1 grote smiley face was, de baarmoedermond die lachtte en 2 grote witte stippen erboven.. ik was zenuwachtig, dan krijg je dat soort rare opmerkingen waar je jezelf wel voor de kop kan slaan dat je zoiets durft te zeggen haha!
2 Weken wachten, uitslag: Cin2.
Vanaf dat moment moest ik elk half jaar langs komen voor controle, volgende week voor de 4e keer een koloscopie laten doen, balen!
MAAR, ik ben er nu eigenlijk best wel gerust op.
Ik weet namelijk dat het in de gaten gehouden wordt en als er iets word gevonden dan zijn we er op tijd bij.
Dit maakt eigenlijk juist dat ik nu het tegenovergestelde voel dan bij de allereerste uitslag.
Ja het is vervelend, je verwacht op een jonge leeftijd gewoon gezond te zijn en geen nare woorden als PAP EN CIN in je vocabulair te hebben maar toch is het fantastisch dat wij zo’n goed zorgstelsel hebben in NL waardoor er goed op je gelet wordt!
Ik praat er zelf altijd openhartig over om die drempel wat minder aanwezig te laten zijn voor de jonge dames in mijn omgeving die ook voor de 1e keer zo’n brief in de brievenbus krijgen.
Het is spannend, maar oh zo belangrijk! Doen dames, doen!
Heftig sterkte meid!
Ik dacht dat sinds 10 jaar alle meisjes tegen HPV ingeënd worden, toen ik vijftien was kregen namelijk alle meisjes van onder de 14? de vaccinatie.
Serena (en ik) zijn van voor die tijd. Volgens mij was ik rond de 20 toen ze daarmee begonnen (8 jaar geleden). En het heeft al geen zin meer als je al seks hebt gehad (ik was 16). Dus helaas zijn er nog veel vrouwen zonder vaccinatie. Ja even googlen zegt dat sinds 2009 worden meiden worden opgeroepen voor een vaccinatie.
Het vaccin beschermt niet tegen alle vormen van het HPV-virus die baarmoederhalskanker veroorzaken, maar slechts tegen de twee meest voorkomende. Ook wie gevaccineerd is tegen deze twee, kan met een andere vorm van HPV in contact komen die ook baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken. Controle is dus levensbelangrijk, of je nu gevaccineerd bent of niet.
Dankjewel voor dit artikel! Heel belangrijk dat hier meer aandacht voor komt! Zelf ben ik gelukkig gevaccineerd tegen baarmoederhalskanker. Veel sterkte de komende tijd, hopelijk gaat het allemaal snel weg!
Pff, een heftige tijd heb je door gemaakt. Hopelijk heeft je lichaam het over een halfjaar wel echt opgeruimd.
Zelf heb ik vorig jaar mijn eerste uitstrijkje gehad (want ja, 30) en pff, dat wachten op die uitslag was verschrikkelijk. Mede omdat mijn moeder toen net in het traject van bestralingen en chemokuren zat (eruit gekomen bij het bevolkingsonderzoek voor borstkanker)en ik realiseerde me toen: oké, die bevolkingsonderzoeken zijn toch wel heel belangrijk dus.
Godzijdank kwam er bij mij trouwens niets uit.
Ik ben het met je eens dat iedereen een uitstrijkje moet laten maken, het is zo belangrijk. Ze zijn er niet voor niets. Nee, leuk is het niet, maar dat zijn wel meer dingen niet 😉
Ik vond het trouwens wel meevallen uiteindelijk. Ik had ook een doktersassistente die gewoon door bleef kletsen en ik moet zeggen: dat leidt wel af.
Ah ja dit is echt heftig. Snap heel goed dat je zo emotioneel hier van wordt. Heb zelf vaginisme (maar het gaat de goede kant op :), ) dus herken dat gevoel dat heel veel verschillende mensen steeds in je vagina zitten te turen. Morgen een afspraak bij de huisarts want ik verlies steeds tussentijds bloed, heb geen soa, dus wil een uitstrijkje laten doen omdat ik nu al maanden een beetje ongerust ben. Better safe than sorry 🙂
Wat ontzettend fijn dat het allemaal ‘goed’ is! Dat zal een opluchting zijn zeg! Ik vind het trouwens bewonderenswaardig hoe je er zo direct, to the point, over kunt schrijven. Je noemt het beestje bij zijn naam en verteld duidelijk hoe en wat. Echt heel knap!
Hoi Serena,
3 jaar terug (toen was ik 26) had tussentijdse bloedingen en afwijjkende fluor. Ik had net een nieuwe vriend dus ik dacht; holy shit, ik heb een SOA!
Ik had een afspraak gemaakt bij de huisarts en een soa test laten doen, en de huisarts wilde graag voor de zekerheid een uitstrijkje afnemen.
Een week later kreeg ik de uitslag van de SOA test; gelukkig niets geks en eigenlijk was ik daarna alweer vergeten dat ze ook een uitstrijkje hadden afgenomen, totdat ik een maand later werd gebeld; ik had PAP 3a.
Uitleg van de huisarts was dat het ook zou kunnen zijn dat ik een ontsteking-achtig iets gehad zou kunnen hebben, en dat dit een opruim-reactie was, met advies van de patholoog dat ik 3 maanden later een nieuwe uitstrijkje zou moeten laten afnemen.
Zo gezegd, zo gedaan, 3 maanden later een nieuwe uitstrijkje met uitslag PAP 3b.
Daarna ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog, zij kleurde het aan met de vloeistof en verwachtte dat het wel een CIN1 zou zijn. Na het afnemen van een biopt kreeg ik een week later de uitslag; CIN3, nu nog niet heel ernstig, maar de cellen moesten wel weg.
Kort daarna kreeg ik een LIS-excisie, de uitslag kreeg ik een week daarna, de kwaadaardige cellen waren radicaal verwijderd, fijn!
De vervolgcontroles bestonden uit een uitstrijkje na 6, 12 en 24 maanden na de excisie.
De eerste 2 controles heb ik gehad en het uitstrijkje was ‘schoon’, in september heb ik mijn laatste controle en hoop dat dan alles nog steeds schoon is.
Achteraf ben ik blij dat ik bij de eerste symptomen gelijk aan de bel heb getrokken en nog blijer ben ik om het feit dat de huisarts ook een uitstrijkje had afgenomen.
Ik wens je het allerbeste,
Groetjes Whitney
Nou, dit zou mijn verhaal kunnen zijn! Iets later in leeftijd, ik was 29 en vermoeden ook een soa. Ook CIN3.
Inmiddels ook de laatste controle achter de rug en alles is perfect.
Het traject viel mij persoonlijk enorm mee, maar ik ben van nature erg nuchter.
Goed dat je hier aandacht voor vraagt Serena.
Ik hoor in mijn omgeving zoveel vrouwen die pertinent weigeren. Zo ontzettend onverantwoordelijk!
Wat goed dat je hier aandacht aan besteedt. Misschien is het goed om te benoemen dat er ook een HPV-vaccinatie tegen baarmoederhalskanker bestaat. Ik begrijp dat het voor jou al te laat was, maar jonge meiden (die nog geen geslachtsverkeer hebben gehad) kunnen zich wel degelijk laten vaccineren. Aangezien je veel jonge volgers hebt, was het misschien handig geweest om deze optie ook onder de aandacht te brengen. Ik merk in mijn omgeving dat veel vrouwen niet weten dat deze mogelijkheid bestaat en dat vind ik eigenlijk wel zonde omdat er op die manier veel leed bespaard zou kunnen worden. Ik ben in ieder geval blij dat bij jou alles goed is afgelopen. Ik kan mij voorstellen dat het een heftige periode voor jou is geweest.
Hi Sereen,
Super dat je hier aandacht aan besteed. Ik merk echt aan dit soort artikelen dat samen met jou je blog ook een stuk volwasseren wordt, and I love it!
Ik ben blij dat het allemaal goed lijkt, hopelojk blijft dat zo!
Ontzettend goed dat je dit deelt ! Knap ook….
Gelukkig niks ernstigs, ik snap je onzekerheid hoor.
Zo’n 2 a 3 jaar geleden ben ik naar mijn huisarts geweest omdat ik na “het” ook lichte bloedingen had, precies zoals jij beschreef in je video.
Destijds was ik 22 jaar ongeveer. Dus ik op een gegeven moment naar de huisarts omdat ik bang was dat ik inderdaad baarmoederhalskanker zou hebben.
Ik moest ook op een tafel liggen en met eendenbek. Ik kan me alleen niet goed herinneren of dat ze een uitstrijkje maakte ofzo. Ze zei op een gegeven moment alleen van dat het er goed uitzag en dat ik me geen zorgde hoefde te maken.
En dat het gewoon wat gevoelig is daar beneden. Ik heb verder niks meer ervan gehoord.
Nu 2 jaar later, heb ik weleens last van lichte pijn links in mijn onderbuik (waar je baarmoeder zit). Geen bloedingen. Ik weet niet goed wat dit is. En ben bang om naar de huisarts te gaan (heb ondertussen een nieuwe huisarts, een man deze keer. En vond de vorige keer al niks met mijn benen wijd en deze nieuwe huisarts heeft een strikte 10 min regel).
Iemand ervaring hiermee?
Groetjes Robin
Beste Robin,
Voor zulke gevallen kan je persoonlijk vragen voor een vrouwelijke arts of assistente. Heb heel vaak bij mijn huisarts dat hij vaak met dingen die toch wat intiemer zijn qua vrouwelijkheid hij zelf al automatisch aangeeft dat het bij de assistente de onderzoek kan. Desnoods bij het bellen gewoon vragen om een vrouwelijke dokter voor je probleem. Daar is helemaal niets mis mee en ik neem aan dat iedere dokter dat heel erg goed kan begrijpen want je moet je bij de dokter gerust voelen om al je klachten kwijt te kunnen.
Succes!
hpv is “gewoon” een soa toch? Betekent dat dat wanneer je een testje laat doen je op dit virus ook automatisch getest wordt? Fijn artikel, dankjewel!
Auteur
Nee, het is geen aandoening maar een virus, het valt daarom niet onder een SOA. Volgens mij wordt het niet automatisch gecontroleerd. Ik denk dat het huisarts-afhankelijk is en ook afhankelijk van jezelf en de klachten die je doorgeeft.
goed om te weten, dankjewel 🙂
Echt supergoed dat je dit deelt Sereen! Ik ben zelf 28 dus ik heb geen ervaring met uitstrijkjes maar zoals je weet werk ik in een pharmaceutisch bedrijf en zijn wij druk bezig met HPV vaccin onderzoek. Heb toevallig gisteren nog een presentatie over HPV gehad en ik heb toen gehoord dan mensen er niet echt bezig mee waren. Wat ik er van kan herinneren is dat dames die het vaccin ontvangen, maar rond de 40% het ook afmaken (je moet 3 prikjes in totaal krijgen als het goed is) en voor mannen maar rond de 30%. Awareness voor dit onderwerp is dus heel belangrijk dus echt heel fijn dat je zo eerlijk bent en je jouw ervaringen deelt,
Zo knap dat je dit deelt met ons, Serena! Ik ben blij dat de uitslag goed was <3
Mooi, dat je dit zo open deelt. Ik moet volgend jaar voor de 2e x een uitstrijkje laten nemen. Dan ben ik 35. Mijn oudste dochter is 10 jaar, en wij moeten straks gaan beslissen of we haar laten inenten tegen hpv. Dat vind ik nog wel even lastig. Maar ik ben blij voor je dat de uitslag voor nu goed is!!
Absoluut doen – bijna mijn volledige baarmoederhals is weggehaald op mijn 23e en dat gun ik niemand. Op die leeftijd, zoveel stress/ziek zijn en dan al zorgen moeten maken of je ooit nog zwanger kan worden.. Het is zó makkelijk te voorkomen (door de prik dus).
Vaccineren tegen kanker is een fantastische vooruitgang! Ik gun het niemand!
Zoals bij elke vaccinatie kan iemand zich een beetje hangerig voelen – maar dat is zó veel beter dan baarmoederhalskanker!
Ik herkende de emoties na zo’n onderzoek. Kreeg een inwendig onderzoek wat mega veel pijn deed en waarvan ik een paar dagen bloedde. Was ook helemaal van de kaart, puur door de enorm nare ervaring van mensen die aan je lijf zitten. Super dat je je verhaal vertelde!
Wat fijn en knap dat je dit zo open deelt. Ik ben superblij voor je dat het nu meevalt en hopelijk ben je er zometeen helemaal vanaf.
Hoi Serena,
Eigenlijk laat ik nooit een commentaar achter maar ik vind het goed dat je dit bespreekbaar maakt. De uitleg van de huisarts over de verschillende PAP classificeringen klopt echter niet helemaal. Een PAP5 betekent niet dat je automatisch kanker hebt. Uit mijn hoofd heeft van de vrouwen die een ernstige afwijking hebben (PAP3b – PAP5) 1 op de 29 kanker. Zelf had ik PAP3b (1e uistrijkje bij 30 jaar oud) maar ik bleek dus wel baarmoederhalskanker te hebben helaas. Na behandeling is de kanker nu voorlopig uit mijn lichaam en ik heb na de behandeling zelfs nog een gezonde dochter gekregen.
Ik ben het helemaal met je oproep eens: laat een uitstrijkje doen op je 30e!
Toen ik 16 was had ik ook een keer pap 2 gehad, ik lette inderdaad op het abnormale bloedverlies. Gelukkig is het vrij snel weggegaan!
Lieve Serena, ik reageer normaal nooit maar nu wel. Echt super super knap dat je zo iets intiems durft te delen (en dan doel ik meer op je gevoelens dan het technische aspect). Ik weet zeker dat je met dit artikel veel meisjes bereikt die hier een les uit kunnen trekken. Heel veel beterschap en dat er maar veel moois op je pad mag komen. Liefs
Goed dat je dit deelt. Een uitstrijkje laten maken is heel belangrijk. Ik heb het nu geloof ik 2x gehad en gelukkig was er beide keren niets aan de hand. Waar je ook veel over hoort is de hpv inenting voor meisjes van 12. Wij hebben hier de afgelopen 3 jaar over moeten beslissen voor onze twee dochters en geloof me, dit was niet makkelijk. Zoveel voors en tegens. Maar zoals je al zei, veilig vrijen is ontzettend belangrijk! Bedankt voor je artikel x
Wat goed dat je dit gewoon bespreekt! Ik heb net een uitstrijkje laten doen en wacht op de uitslag. Heb ook de folder doorgelezen, en eigenlijk is het grootste “nadeel” dat als je inderdaad pap2 hebt je direct een antibioticakuur krijgt terwijl je lichaam het ook zelf kan opruimen. Ik neem die antibiotica wel. Kan mij heel goed voorstellen dat je superblij bent dat het nu goed gaat! over een half jaar is het gewoon goed!! BAM?
Auteur
hi Samantha,
antibiotica tegen PAP? Daar heb ik nooit over gehoord. HPV is een virus waar geen medicijn tegen bestaat, dus ik vraag me af of je wel de juiste folder hebt gelezen?
Ik heb een zeldzame ziekte, eds een afwijking aan mijn bindweefsel in mijn hele lichaam.
Ik kan kinderen krijgen want alles zit er, alleen is er een hele grote kans dat ik dit niet overleef, of vanaf mijn rug verlamd ben, en 50% kans dat mijn kindje deze ziekte krijgt.
Ik snap je gevoel echt heel erg.. Vind het ook zo verdrietig te weten dat ik nooit kinderen MAG nemen. Ik hoorde dit toen ik 19 was
Hej, ik heb zelf ook EDS hypermobiliteitstype en sinds behin dit jaar de officiële diagnose en ik ben 22 jaar. Maar ik heb nog nooit gehoord dat je dan geen kinderen mag krijgen, tenzij je natuurlijk wat aan je rug hebt. Maar het niet overleven kan ik mij misschien alleen bij het vaattype voorstellen. Ja en die 50% kans op overervingis helaas zeker waar. Ik weet natuurlijk niet welk type jij hebt.
Groetjes, Joyce.
Goed dat je hier aandacht aan besteedt. Heb het zelf ongeveer 4 jaar geleden gehad, Pap3A en CINII. Heb een lisexcisie gehad, en gelukkig was het na een tijdje uiteindelijk weer goed.
Maar vergeet nooit meer dat wachten elke keer op de uitslag, de zenuwen daarvoor.
Dus inderdaad, als je een oproep krijgt: laat dat uitstrijkje echt maken.
Had zelf geen klachten dus was er anders ook nooit achter gekomen…
Goed dat je dit verhaal deelt Serena! Zelf heb ik 5 jaar geleden (op mijn 30e) een uitstrijkje laten maken en ik bleek pap3b met cin3 te hebben. Ik ben me rot geschrokken, want ik had totaal geen klachten! Ik heb ook een lisexcisie ondergaan en gelukkig was daarna alles weer goed. Ook gaf het geen problemen voor een zwangerschap. Vorige week heb ik weer een oproep binnengekregen om weer een uitstrijkje te laten maken. Ik zie er tegenop, maar ga het uiteraard wel doen. Het is zo belangrijk om het te laten controleren! Je hoeft namelijk geen klachten te hebben terwijl er toch wat aan de hand kan zijn. En dan ben je in ieder geval op tijd…
Goed dat je dit onder de aandacht brengt! Mijn mama had een negatieve uitslag en heeft destijds iets laten weg halen/snijden/branden(ik was te jong om het precies mee te krijgen). Is intussen bijna 20 jaar geleden dus gelukkig helemaal goed gekomen. Ik heb op mijn 25ste al een uitstrijkje laten maken. Dokter vond het onnodig omdat ik zo jong was, maar had wat lichte klachten en als er zoiets in je familie voorkomt wil je toch zekerheid. Better save than sorry They Say!
Fijn dat je hier aandacht aan besteed.
Ik hou de comments in de gaten, want ik ben wel nieuwsgierig.
Serena, ik vraag me af, had jij ergens ook voelbaar last van/klachten? Ik heb 3 weken geleden een uitstrijkje gehad omdat ik steeds bloedingen had, buiten mijn menstruatie om. Nu blijkt dat ik een bacteriële infectie heb. De huisarts zei als je verder geen klachten hebt, of bloedingen hoeft er niets aan gedaan te worden. Vandaar dat ik je dit vraag. Alvast bedankt!