Vriendin Angel schrijft eens in de zoveel tijd een leuke column hier op Beautylab en vandaag wil ze het met jullie hebben over haar compleet gezonde verslaving: schoenen.
Ik denk dat ik verslaafd ben. Aan schoenen. Niet uniek. Niet spannend. Maar soms wel zorgwekkend. Een klein beetje maar. Cognacbruin, chocoladebruin, hak van 10 cm, hak van 10,5 cm… voor een man niet te onderscheiden, maar voor mij een wereld van verschil. Als kind zag ik het al, beter een vette kop haar dan een paar slechte schoenen. Inmiddels heb een aardig pensioenfonds opgebouwd: mijn schoenencollectie. Ik ga nog net geen gesprek met ze aan, al betrap ik mezelf er soms wel op mijn schoenen telepathische boodschapjes te sturen.
‘Ben jij ook zo gelukkig als we samen zijn?’
‘Weet je wat? Vanavond doen we weer wat quality time. Ga ik je lekker poetsen.’
Waar dat euforische gevoel van een kakelvers paar schoenen vandaan komt, vind ik lastig te verklaren. Ik kan me niet voorstellen dat onze voorouders stonden te huilen van geluk als ze weer een kilo prehistorische noten hadden verzameld. Het is de emotie die je koopt. Het gevoel ze te bezitten. Voor altijd. In principe kun je ze op elk moment aanschieten en erop weglopen. Ze wachten geduldig op je, daar in de kast, en zijn klaar om je te laten schitteren, om je mooi te laten voelen. Zo heeft ook iedere schoen zijn eigen talent. Voor elke gelegenheid, voor elke stemming.
De duizelingwekkende stiletto heeft bijvoorbeeld het uitzonderlijke talent je in een split second om te toveren in een onweerstaanbare vamp. Hup! Instant benen tot aan je oksels. Hup! De houding van een doorgewinterde diva. En het sexy loopje krijg je er gratis bij. Een succes gegarandeerde vamp-look nodig, maar niet de perfecte schoen in huis om de outfit af te stylen? Forget it. Kun je tieten hebben tot aan je kin. Een kont waar je een theeservies op kan zetten. Zonder de killer heel is het een verloren strijd. En zo is het.
Vaak komt het voor dat de doorgewinterde shoejunkie een paar schoenen slechts tweemaal draagt. Niet omdat we dat zonde vinden. De echte junk is niet vies van een schoen die bij het dragen tot in de botten pijn doet en onze voeten lichtelijk misvormen. Welnee. Bij een paar oogverblindende schoenen waar niet op te lopen is, doe je zonder blikken of blozen een even grote investering in pleisters, siliconen zooltjes en balsem voor het nodige herstel. En als ze dan gedragen worden, krijgen onze voeten daarna als beloning een welverdiende rustdag.
De vrouw is een bijzonder fenomeen. Vooral interessant is haar diepgewortelde liefde voor schoenen. Als ik de vraag ‘hoeveel schoenen heb jij eigenlijk nodig?’ voor de zoveelste keer moet beantwoorden, speel ik op de automatische piloot mijn inmiddels grijs gedraaide liedje af.
‘Luister eens lieveling. De gemiddelde vrouw bezit 77,5 paar schoenen. Ik ben dus een extreem gemiddelde schoenverbruiker. Bovendien is mijn obsessieve bezitsdrang is de meest geaccepteerde vorm van fetisjisme is die we in onze maatschappij kennen. En trouwens, ik snap heel goed waar jij al die onmogelijke accessoires voor je auto voor nodig hebt. Net als mijn schoenen van absoluut levensbelang. Zo. Waar zullen we eten vanavond?’
Huppekee 1-1. En trouwens… beste kerel. Vind je mijn obsessie nog net zo belachelijk als ik op m’n Crocs verschijn in ons restaurant? Nee? Dank u.
Ergens heeft hij wel gelijk. Ik ben me wel degelijk bewust van mijn materialistische gedrag. En toch sta ik vierkant achter deze vorm van overconsumptie. Waarom? Mannen: jagers. Vrouwen: verzamelaars. Vroeger van zaden en noten. Nu van schoenen en tassen. En daarmee heb ik het wat mij betreft aardig gerechtvaardigd. Het zit vastgemetseld in onze genen, we kunnen er niets aan doen!
Toen ik wat jonger was smokkelde ik nieuwe schoenen mijn huis in. Ik weet nog dat ik met grote haast door de stad liep, maar ineens sloeg de bliksem in en stond ik doodstil. Mijn ogen werden groot. Mijn pupillen verwijdden zich en ademloos zocht ik steun bij de lantaarnpaal. Daar stonden ze… ‘the perfect pair’ fluisterde ik. Deze schoenen kon ik de rest van mijn leven aan. Elke dag. Bij elke outfit. Ik betaalde er een half maandsalaris voor. Onderweg naar huis trok ik het zijden lint van de doos en gingen mijn schatten hun smokkelroute in. Tussen de lege flessen in een ouwe AH zak. ‘Hi schat! Even die zooi wegzetten hoor!’ Huppekee, een donkere hoek achterin de kast. Prima plek. ’s Nachts ging ik als een soort Gollem uit Lord of the Rings kijken hoe het met ze ging. ‘My precioussss….’ fluisterde ik terwijl ik ze zachtjes streelde…
Twee weken later gaan ze dan eindelijk voor het eerst aan.
‘Heb je nou alweer nieuwe schoenen?!’
‘Helemaal niet. Mijn moeder wilde ze niet meer, heeft ze aan mij gegeven.’ Dat mijn moeder 4 maten kleiner heeft, valt hem niet op (althans, dat maak ik mezelf wijs).
Deze is ook leuk: ‘Nee… Uhm. Nou! Deze stonden dus gewoon al 5 jaar in de kast te verstoffen. Nooit aan gehad! Helemaal vergeten dat ik die ooit heb gekocht. Haha. Grappig hè!’
En hier de kiloknaller! Zonder te knipperen: ‘Ja, splinternieuw ja. 45,-. Vijf-en-veertig-euro. Voor dat geld laat je natuurlijk geen schoenen staan. Dat snap jij ook wel! Fantastisch toch?’ Let op: zet bij het uitspreken van je woorden een stap naar voren en kijk hem recht in de ogen aan om je bodemprijs kracht bij te zetten. Die ‘nul’ die er eigenlijk nog achter hoort, hoef ik niet te noemen want 0 is geen getal. Is niks. Net als zwart en wit geen kleuren zijn. Toch?
Die tijd is nu voorbij. Ik heb me inmiddels overgegeven aan mijn obsessie en ik kom er openlijk voor uit. Nu gaan mijn nieuwe adoptiekindjes mee het huis in waar ze pontificaal midden op tafel worden gezet. Om te pronken. Een dag of drie. Ik kan zonder blikken of blozen een paar schoenen aanschaffen om vervolgens een week geen boodschappen te kunnen doen. Heb er geen controle over. Tja… een beetje ziek is het inderdaad wel.
Maar goed, hier dan wat water bij de wijn. Ik zal me de volgende keer afvragen ‘Heb ik deze schoenen echt wel nodig?’ En deze vraag vervolgens met elke vezel van mijn lijf beantwoorden met een volmondig: JA. Een nieuw paar schoenen is een absolute noodzaak. Een primaire levensbehoefte. Ja. Ik heb ze nodig. En zij hebben mij nodig. Dit geldt overigens ook voor tassen. En voor lipgloss. Maar verder ben ik volstrekt normaal.
Wat is jouw verslaving?
Liefs, Angel
Volg me op Twitter: twitter.com/thebeautybakery
Bezoek mijn webshop: thebeautybakery.nl
hahahaahaha geweldig verhaal! ik ben ook verslaafd aan schoenen! ik heb nu heel weinig, maar binnenkort kan ik prachtige Jeremy Scott adidas gymen aan mijn collectie toevoegen <3 great… <3 en nagellak natuurlijk! ik heb er nuu 117, maar ik wil more, more, MORE! <3
Whahaha, als mijn man naar de prijs vraagt schaaf ik dat ook heel erg bij!
Haha echt zó leuk geschreven! Ik houd ook van schoenen, maar nét een beetje minder dan jij. Verder is mijn verslaving: make-up… en verzorging… en kleding… en leuke interieur dingen. Okay zo kan ik nog wel even doorgaan!
Ik heb erg gelachen hierom, grappig en leuk geschreven. En ook nog zeer herkenbaar. Ik heb gister nog twee paar gekocht oeps. Voor ik er erg in had stond ik bij de kassa en haalde mijn pinpas door het apparaat. Ze staan nu ook te pronken op tafel haha.
Zo leuk geschreven! Moet je echt vaker doen! 😀
Geweldig geschreven!
Even een helemaal off-topic berichtje.
Maar ik las op elle forum over jou en Cynthia, nou vind ik haar altijd heel erg nep overkomen maar nu ben ik al helemaal overtuigd dat ik haar site helemaal niet meer bezoek! Ook vind ik het echt goed van je dat je er op een goede manier mee bent omgegaan en niet zoals haar heel kinderachtig hebt gedaan.
Ik vind het echt goed van je dat jij gewoon jezelf blijft en ook dat je op een volwassen manier reageert op kritiek! Daarnaast lijkt mij je reviews over producten eerlijk en kom je gewoon oprecht over. Eerst vond ik je blog een beetje minder, maar dat kwam ook omdat ik gewend was aan de andere beautyblogs, maar echt ik vind jou nu echt samen met beautyscene de leukste blog om te volgen en je doet het heel erg goed, Serena! Trek vooral niets aan van die haters, en keep up the good work!
Geweldige column! Ik denk dat ik ook een tikkie schoenverslaafd ben. Maar ik hecht me meer aan mooie kledingstukken.
Wat een ge-wel-dig stuk!
Je schrijft echt ontzettend leuk zeg!
Nu ben ik wel heeel benieuwd geworden naar je schoenencollectie (a) misschien kun je die een keertje laten zien?
xliefs
AMAZING SHOES ! ! ! : ))
GREETINGS FROM POLAND, PLEASE CHECK OUT OUR FIRST BLOG :
oneloveonedna.blogspot. com/
oneloveonedna.blogspot. com/
oneloveonedna.blogspot. com/
P.S CAN WE FOLLOW EACH OTHER ? 🙂
AMAZING SHOES ! ! ! : ))
GREETINGS FROM POLAND, PLEASE CHECK OUT OUR FIRST BLOG :
oneloveonedna.blogspot.com/
oneloveonedna.blogspot.com/
oneloveonedna.blogspot.com/
P.S CAN WE FOLLOW EACH OTHER ? 🙂
Wat schrijf je toch ontzettend leuk! 😀
Zo leuk geschreven, ik hou echt van je schrijfstijl! Herkenbaar trouwens, ik heb die obsessie meer met accessoires, voornamelijk armbanden dan. Dus kan me perfect inleven in je verhaal 😉
Haha wat een leuke collumn! Dat stiekem naar binnen smokkelen herken ik helemaal. Mijn moeder heeft me een schoenenverbod opgelegd, en dan voornamelijk een hakkenverbod. Als ik dan tóch weer nieuwe schoenen heb gekocht smokkel ik ze in mn schooltas naar binnen en ga gelijk naar boven om “huiswerk te maken.” Toch jammer dat als ik ze dan een week later aandoe mijn moeder het gelijk doorheeft. Maarja, dan is het al te laat en kan ik ze niet meer terug brengen… 😉
Dit is zo herkenbaar!
Ben ontzettend benieuwd naar je schoenenstash!
hahaha! je kan echt heel goed schrijven! ik zit me nu al te verheugen op het volgende stukje dat je gaat schijven 😀
ik denk dat ik zelf niet echt aan iets verslaafd ben, behalve chocola dan… maar dat telt niet, want dat is eten, toch?
en misschien een beetje aan jassen, maar die koop ik dan wel in de uitverkoop 😉
GE-WEL-DIG!
Haha je bent geweldig!
Haha leuk! Ik heb het ook, dan vooral met het perfecte paar zwarte boots met mooie hakken vinden. En die vind ik dus ook elk seizoen, inmiddels heb ik er dus ook eigenlijk al teveel, totdat ik weer een mooi paar zie staan die ik zeker elke dag ga dragen (not..) haha =)
AMEN!! Ik heb een zware schoenen, tassen en jurkjes verslaving…en make up natuurlijk…*zucht*
Omygod, wat kan jij leuk schrijven!
Yeaah baby, you’re right!
Zo herkenbaar!
Hahhaha, ik heb echt het hele verhaal met een domme grijns op mijn gezicht gelezen.
Zo herkenbaar ook: heb je nou alwéér iets nieuws? Of het is inderdaad: neuh, had ik allang of het was enorme uitverkoop of ik heb ze van iemand gekregen die ze nooit droeg.
Ook het naar binnen smokkelen is geniaal. Tijdens de sale vrij lastig overigens. Vorig jaar kocht ik vijf paar schoenen op een dag, dus ik zat met vijf schoenendozen opgescheept. Een voor een de schoenen uit de dozen gehaald en de dozen helemaal platgestampt en in de dichtsbijzijnde vuilnisbak gemieterd ( ze passen er zo nooit in )
GE-WEL-DIG stuk echt heeel goed geschreven 😀 wordt er al helemaal gelukkig van als ik het lees en dan even denken aan m’n eigen schoenen…. ja, I like it:)
Geweldig stuk, hahaha.
Leuk geschreven! Ik heb me stuk gelachen!
Wat een super leuk geschreven artikel. Zó orgineel!
Ik herken me niet in een verslaving van één artikel, maar wel gewoon het feit dat je íets wil kopen als je in de stad bent.
Wat een herkenning, wat een heerlijke schrijfstijl!
Helaas draag ik te weinig hakken, heb er dan ook echt te weinig. Maar met mijn 1,78 voel ik mij al snel zo lang, laat staan wanneer ik nog hoge hakken aan doe. Ik vind hakken ook alleen mooi wanneer ze hoger zijn dan 7 cm, dan steek ik helemaal overal bovenuit.
Hahah je schrijft écht geweldig!
Woesh. Dit lees ik gráág.
Heel leuk geschreven!!
Echt geweldig leuk geschreven! 🙂 Hmmm, mijn verslaving? Denk toch wel beetje het internet (vooral Tumblr) maar handtassen, schoenen, DVD’s en Harry Potter merchandising komt er ook in de buurt :p :’)
En kan ook nooit genoeg krijgen van magazines :’)
Ik ben verslaafd aan aanbiedingen, ik kan zoiets voor die prijs toch echt niet laten liggen al heb ik het totaal niet nodig^^
Mooie schoenen hoor, ik kan ze alleen niet dragen met zulke hoge hakken. Met verjaardag had ik nieuwe pumps aan, hak van 8 cm (of 10? zie je, ik moet het opmeten want anders weet ik het niet, erg hoog iig) en ik moest helaas halverwege de pumps al uittrekken, ik kon er niet op lopen haha. Misschien moet ik wat meer oefenen. Maar hakken van 5cm vind ik al mooi staan bij mezelf. Dat scheelt. Ik ben 1.72 dus hoef geen stiletto’s aan (Utrecht heeft overal kinderkopjes, dus die molt die dunne hakken alleen maar).
Ha zon goed,origineel artikel. Heb t met volle concentratie gelezen:-)
Haha, wt een hilarisch stuk en ook erg herkenbaar! 🙂
Haha super leuk geschreven 😀
ooh wat ben jij grappig!
Ik ging stuk.
Heel herkenbaar, vooral die van nee joh die staan al 4 jaar in de kast -_- hahah ! Super super leuk verhaal.
Boeken, opera CD’s, zwarte zijden jurkjes, schoenen- deze verslavingen ben ik grotendeels te boven. Maar ja, ik ben nu wel volslagen geobsedeerd door nagellak. Oftewel: een verslaving is noodzakelijk m te functioneren:)
Haha, zo leuk geschreven!!!
Ik ben heeeelemaal verslaafd aan nagellak. Maar het wordt wel eens minder, en dat wil ik alles weer hebben.
Ik nijg btw ook telkens naar tassen. 🙂
leuk geschreven!!! 🙂
Normaal gesproken ben ik een echte lurker (en al heel wat jaartjes hihi). Maar wou toch even zeggen dat jouw stukjes angel echt niet onderdoen voor die van Serena, heerlijk!
Echt heel leuk geschreven!
Ik ben niet verslaafd nee, maar ik zal wel voor The Perfect Pair mijn maandsalaris opzij zetten en ze kopen. Om daarna weer voor rekken te kunnen gaan staren, wetend dat ik me nu echt niet meer kan veroorloven om nog een paar te kopen. ( Of kleding of make-up)
Hahahah wat een hilarisch verhaal. Ik heb zelf ook een lichte schoenen verslaving, ik herken me dan ook helemaal in het naar binnen smokkelen van nieuwe schoenen. En later gewoon maar blijven beweren dat je die al eeuwen hebt, en nee die zijn heus niet nieuw, haha!
Oh, dat binnen sneaken is ZO herkenbaar. Helaas heb ik een vriendje die ongeveer weet wat voor kleren / schoenen / tassen / sieraden / make-up ik heb, dus wanneer iets nieuws is (grrrr)
Heel leuk geschreven. 🙂
Super leuk geschreven! Echt een heel leuk stukje.
haha leuk zeg ik snap het hélemaal! Dat schoenen naar binnen smokkelen en smoesjes verzinnen ‘oh nee die zijn van de zus van mijn vriendin die werkt in een winkel met een collega blabla” hihi
het zou leuk zijn als ze vaker een stukje schreef ik vind haar schrijfstijl heel leuk om te lezen :]
Hahahahah wat een heerlijk artikel dit! Het binnensmokkelen van nieuwe aankopen doe ik ook altijd! Alles in 1 tas proppen, dan bij binnenkomst meteen de garage in, de tas verstoppen en later terug komen voor het emotionele weerzien. Geweldige schrijfstijl, je zou je eigen blog moeten beginnen! + ik ben nu inderdaad ook wel benieuwd naar je schoenen stash ;D
Oh, wat een heerlijk artikel! Naast een cosmeticaverslaving (en dan vooral paletten!) heb ik ook een ernstige brillenverslaving. Uiteraard van decadente merken. Zoals jij vindt dat een outfit niet compleet is zonder het perfecte paar schoenen, vind ik dat een zomers tenuetje niet volledig is zonder een oversized zonnebril.