Vriendin Angel schrijft eens in de zoveel tijd een leuke column hier op Beautylab en vandaag wil ze het met jullie hebben over haar compleet gezonde verslaving: schoenen.
Ik denk dat ik verslaafd ben. Aan schoenen. Niet uniek. Niet spannend. Maar soms wel zorgwekkend. Een klein beetje maar. Cognacbruin, chocoladebruin, hak van 10 cm, hak van 10,5 cm… voor een man niet te onderscheiden, maar voor mij een wereld van verschil. Als kind zag ik het al, beter een vette kop haar dan een paar slechte schoenen. Inmiddels heb een aardig pensioenfonds opgebouwd: mijn schoenencollectie. Ik ga nog net geen gesprek met ze aan, al betrap ik mezelf er soms wel op mijn schoenen telepathische boodschapjes te sturen.
‘Ben jij ook zo gelukkig als we samen zijn?’
‘Weet je wat? Vanavond doen we weer wat quality time. Ga ik je lekker poetsen.’
Waar dat euforische gevoel van een kakelvers paar schoenen vandaan komt, vind ik lastig te verklaren. Ik kan me niet voorstellen dat onze voorouders stonden te huilen van geluk als ze weer een kilo prehistorische noten hadden verzameld. Het is de emotie die je koopt. Het gevoel ze te bezitten. Voor altijd. In principe kun je ze op elk moment aanschieten en erop weglopen. Ze wachten geduldig op je, daar in de kast, en zijn klaar om je te laten schitteren, om je mooi te laten voelen. Zo heeft ook iedere schoen zijn eigen talent. Voor elke gelegenheid, voor elke stemming.
De duizelingwekkende stiletto heeft bijvoorbeeld het uitzonderlijke talent je in een split second om te toveren in een onweerstaanbare vamp. Hup! Instant benen tot aan je oksels. Hup! De houding van een doorgewinterde diva. En het sexy loopje krijg je er gratis bij. Een succes gegarandeerde vamp-look nodig, maar niet de perfecte schoen in huis om de outfit af te stylen? Forget it. Kun je tieten hebben tot aan je kin. Een kont waar je een theeservies op kan zetten. Zonder de killer heel is het een verloren strijd. En zo is het.
Vaak komt het voor dat de doorgewinterde shoejunkie een paar schoenen slechts tweemaal draagt. Niet omdat we dat zonde vinden. De echte junk is niet vies van een schoen die bij het dragen tot in de botten pijn doet en onze voeten lichtelijk misvormen. Welnee. Bij een paar oogverblindende schoenen waar niet op te lopen is, doe je zonder blikken of blozen een even grote investering in pleisters, siliconen zooltjes en balsem voor het nodige herstel. En als ze dan gedragen worden, krijgen onze voeten daarna als beloning een welverdiende rustdag.
De vrouw is een bijzonder fenomeen. Vooral interessant is haar diepgewortelde liefde voor schoenen. Als ik de vraag ‘hoeveel schoenen heb jij eigenlijk nodig?’ voor de zoveelste keer moet beantwoorden, speel ik op de automatische piloot mijn inmiddels grijs gedraaide liedje af.
‘Luister eens lieveling. De gemiddelde vrouw bezit 77,5 paar schoenen. Ik ben dus een extreem gemiddelde schoenverbruiker. Bovendien is mijn obsessieve bezitsdrang is de meest geaccepteerde vorm van fetisjisme is die we in onze maatschappij kennen. En trouwens, ik snap heel goed waar jij al die onmogelijke accessoires voor je auto voor nodig hebt. Net als mijn schoenen van absoluut levensbelang. Zo. Waar zullen we eten vanavond?’
Huppekee 1-1. En trouwens… beste kerel. Vind je mijn obsessie nog net zo belachelijk als ik op m’n Crocs verschijn in ons restaurant? Nee? Dank u.
Ergens heeft hij wel gelijk. Ik ben me wel degelijk bewust van mijn materialistische gedrag. En toch sta ik vierkant achter deze vorm van overconsumptie. Waarom? Mannen: jagers. Vrouwen: verzamelaars. Vroeger van zaden en noten. Nu van schoenen en tassen. En daarmee heb ik het wat mij betreft aardig gerechtvaardigd. Het zit vastgemetseld in onze genen, we kunnen er niets aan doen!
Toen ik wat jonger was smokkelde ik nieuwe schoenen mijn huis in. Ik weet nog dat ik met grote haast door de stad liep, maar ineens sloeg de bliksem in en stond ik doodstil. Mijn ogen werden groot. Mijn pupillen verwijdden zich en ademloos zocht ik steun bij de lantaarnpaal. Daar stonden ze… ‘the perfect pair’ fluisterde ik. Deze schoenen kon ik de rest van mijn leven aan. Elke dag. Bij elke outfit. Ik betaalde er een half maandsalaris voor. Onderweg naar huis trok ik het zijden lint van de doos en gingen mijn schatten hun smokkelroute in. Tussen de lege flessen in een ouwe AH zak. ‘Hi schat! Even die zooi wegzetten hoor!’ Huppekee, een donkere hoek achterin de kast. Prima plek. ’s Nachts ging ik als een soort Gollem uit Lord of the Rings kijken hoe het met ze ging. ‘My precioussss….’ fluisterde ik terwijl ik ze zachtjes streelde…
Twee weken later gaan ze dan eindelijk voor het eerst aan.
‘Heb je nou alweer nieuwe schoenen?!’
‘Helemaal niet. Mijn moeder wilde ze niet meer, heeft ze aan mij gegeven.’ Dat mijn moeder 4 maten kleiner heeft, valt hem niet op (althans, dat maak ik mezelf wijs).
Deze is ook leuk: ‘Nee… Uhm. Nou! Deze stonden dus gewoon al 5 jaar in de kast te verstoffen. Nooit aan gehad! Helemaal vergeten dat ik die ooit heb gekocht. Haha. Grappig hè!’
En hier de kiloknaller! Zonder te knipperen: ‘Ja, splinternieuw ja. 45,-. Vijf-en-veertig-euro. Voor dat geld laat je natuurlijk geen schoenen staan. Dat snap jij ook wel! Fantastisch toch?’ Let op: zet bij het uitspreken van je woorden een stap naar voren en kijk hem recht in de ogen aan om je bodemprijs kracht bij te zetten. Die ‘nul’ die er eigenlijk nog achter hoort, hoef ik niet te noemen want 0 is geen getal. Is niks. Net als zwart en wit geen kleuren zijn. Toch?
Die tijd is nu voorbij. Ik heb me inmiddels overgegeven aan mijn obsessie en ik kom er openlijk voor uit. Nu gaan mijn nieuwe adoptiekindjes mee het huis in waar ze pontificaal midden op tafel worden gezet. Om te pronken. Een dag of drie. Ik kan zonder blikken of blozen een paar schoenen aanschaffen om vervolgens een week geen boodschappen te kunnen doen. Heb er geen controle over. Tja… een beetje ziek is het inderdaad wel.
Maar goed, hier dan wat water bij de wijn. Ik zal me de volgende keer afvragen ‘Heb ik deze schoenen echt wel nodig?’ En deze vraag vervolgens met elke vezel van mijn lijf beantwoorden met een volmondig: JA. Een nieuw paar schoenen is een absolute noodzaak. Een primaire levensbehoefte. Ja. Ik heb ze nodig. En zij hebben mij nodig. Dit geldt overigens ook voor tassen. En voor lipgloss. Maar verder ben ik volstrekt normaal.
Wat is jouw verslaving?
Liefs, Angel
Volg me op Twitter: twitter.com/thebeautybakery
Bezoek mijn webshop: thebeautybakery.nl
Ik heb helemaal niks met schoenen en kleren!
Maar komt ik ben stevig en veel dingen staan mij niet!
Ik ben verslaafd aan tassen & make-up!
Ik ben nu 20 en legde altijd nog verandwoording op voor als ik weer nieuwe make-up kocht..
Nu ik 20 ben doe ik dat niet meer! Ik smokkel ze mooi mee! En dan als mijn moeder het ziet dan is het ‘Dat had ik al! Ik deed er toen alleen nog niks mee! :P’
En tjaa.. Tassen! Daar is mijn moeder ook verslaafd aan.. Dus daar zegt ze niks over! 😛
Hahaha echt een geweldig stuk!
Ik herken mezelf er zo erg in.. Ook in het smokkelen en de smoesjes. Echt geweldig hoe je het verteld! Ik lig echt in een deuk xD Ik ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben!
Ben wel beniewd welke schoenen je allemaal hebt!
xx
Wat een feest der herkenning! Ik koop niet alleen teveel schoenen, maar ook teveel makeup, sieraden, colbertjes, jeans en vestjes. Gelukkig besteed ik er geen half maandsalaris aan, dus voel me na het lezen van jouw hilarische post veel beter over m’n shoppingspree van gisteren. Tnx!
Kleding & Schoenen, van little black dresses tot leren jasjes, basic tops, gebreide vesten, jeans in elke denkbare kleur en vorm, leggings, kniekousen, hoodies, miniskirts….
En van bikerboots met studs tot stilettos (ondanks mijn 1.82 m), panterprint hakken, overknee laarzen, enkellaarzen, uggs….
Thank god ik krijg alles voor minder geld (en soms gratis) omdat ik als inkoopster voor een kledingwinkel werk…. 🙂
Heel herkenbaar dit behalve het halve maandsalaris uitgeven aan 1 paar schoenen. Dat heb ik nog nooit gedaan en zal ik ook nooit doen. Er zijn grenzen. Maar als vrouwen gemiddeld 77 paar schoenen bezitten danuh… nou ja laten we zeggen dat ik daar ver boven zit.
hahahah geweldig!! nu wil ik eigenlijk wel is een keertje al je schoenen zien!
Haha, je schrijft zo leuk! Ik heb het niet zo met schoenen, wel met dingen van The Body Shop en blazertjes :$
Leuk stuk maar…….. Nu wil ik die stash zien ook 😉
Haha je hebt dit echt heel leuk geschreven. Die smoes over jagers en verzamelaars ga ik ook maar eens gebruiken.
Liefs
Haha ik heb ook een beetje een schoenenverslaving… Mijn ouders vinden t maar niks.. Dat ik zoveel koop maar ik vind het heerlijk!
En en en, zou je je schoenenstash dan willen laten zien! Ben echt benieuwd.
Haha leuk geschreven!
Ik heb zelf superveel schoenen, en vaak nam ik ze ook stiekem mee naar boven, om ze tussen alle andere te zetten. Mijn vader vind het belachelijk om zoveel schoenen te hebben maar mijn moeder snapt het wel 😛
Al koop ik niet zulke dure schoenen.. Meestal pumps tussen de 15 en 40 euro!
Wat heb je toch weer SUPER geschreven, Angel! Echt, ik vind jouw artikelen altijd hilarisch en ook gewoon erg goed. Wat een talent heb je toch!
En het is inderdaad herkenbaar, al moet ik zeggen dat ik het meer met make-up heb dan met schoenen, haha. Een vriendin van me is ook een shoeaddict en vertelt me ook altijd hoe ze haar nieuwe schoenen nu weer haar huis heeft binnengesmokkeld.
hahaha, je schrijft echt leuk Angel!
Ik ben zelf verslaafd aan chocolad <3
xxx
Haha wat heb je het leuk geschreven! Ik heb ook een schoenenobsessie! <3
Heerlijk geschreven! Je hebt ook helemaal gelijk hoor! En ik herken me hier ook wel een beetje in, maar dan met nagellak. Ik blijf het maar kopen!
hahaha, priceless… Ik herken mezelf vooral in het laatste stukje, is toepasselijk op ongeveer alles… ‘Nee hoor, zo duur was het niet’… Ik zweer het je, in holywood zou ik al een aantal oscars binnengehaald hebben met mijn acteertalent 😉
Hahaha, je schrijft echt leuk !!
En ik snap het helemaal 🙂
xxxxx
“Waarom? Mannen: jagers. Vrouwen: verzamelaars. Vroeger van zaden en noten. Nu van schoenen en tassen.”
Hahaha, deze zin ga ik zo onthouden! Hilarisch.
Geweldig stuk, heerlijk zo op de zondagochtend 🙂
Tja Angel, nu kom je er niet langer onderuit! Show us your shoe stash <3
Haha, die Angel is te grappig!!! Ja t verhaal is Zzzooo herkenbaar.
Leukleukleuk! Je kan echt goed schrijven! Nu nog een artikel over je schoenenstash? Je hebt me zo nieuwsgierig gemaakt!
Haha geweldig! Dit is oprecht een van de beste columns die ik gelezen heb (oa misschien omdat ik me erg goed kan inleven) :p
Mijn twee grootste verslavingen:
-stiletto’s. Niet normale schoenen, niet flatjes, niet laarzen, niet normale hakken. Pas als het een hak boven de 8cm heeft, dan wil ik het een blik waardig gunnen.. en ook mijn open portemonnaie.
-jurken. Als ik een mooi jurkje tegenkom dan KAN ik het niet laten liggen. Mijn collectie jurken nadert dan ook langzaam de 100.. ehe.
Liever een knorrende maag dan blote poten!
Nou ben ik wel heel benieuwd waar jij je schoenen dan onder andere koopt!;-) vooral online winkels!!
Lol, superleuk geschreven! En zooo herkenbaar… Vooral dat van ´veel kleding-schoenen-nagellak kopen en dan een week geen boodschappen kunnen doen´… Ik ben blij dat ik niet de enig ben!
Angel, you rule. Je hebt mijn zondagochtend die met leren vervuld zou moeten zijn leuk gemaakt.. Enneh van de ene shoe-addict tot een andere…. I feel you, mijn kast puilt van de schoenen, tassen, kleding, en toch… Need. More. Shoes.
LEREN JIJ!!!!!
het is dat je mn zuster bent anders had je nu een wiskunde boek tegen je hoofd gesmeten gekregen…. hihi nee hoor love youuuu ik heb braaf geleerd vandaag
Wat een heerlijk leuk geschreven artikel!
Ik ben heel erg benieuwd naar je schoenencollectie :).
Liefs, Mariette
Ps. Als je van je verslaving af wilt komen kan je altijdnog beginnen met een deel van je collectie hier te verkopen ;).
Super leuk geschreven! Ik herken t wel als je in een winkel staat ik hou van schoenen, gelukkig heb ik zelf geen geld om ze te kopen en moet ik me moeder smeken die meestal zegt: nee je hebt genoeg’ Achteraf heeft ze wel gelijk.
Wat een geweldige schrijfstyle!
En ik schaam me nu bijna, maar ik heb pre-cies hetzelfde. Liegen over nieuwe aankopen, dezelfde kleur voor de 6e keer kopen etc etc..
Ik kan gewoon echt genieten als ik naar een nieuw paar killerheels kijk, ook al weet ik dat ik kapotga als ik ermee loop op straat. Geen probleem, de dag erna loop ik dat meestal gewoon op lage sleehakken!
Wat een leuk artikel! Mijn verslaving is zeker weten nagellak!
Erg leuk geschreven!! Ik zelf heb niet echt een verslaving, omdat mijn moeder me nog wat in dwang houd, maar als ik later wordt zoals mijn moeder heb ik kamers vol met schoenen, kleren, juwelen, make-up enz…
Haha wat een geweldig stuk! Ik ben verslaafd aan tassen, maar kan me soms nog wat beheersen. Moest ik elke maand een loon te spenderen hebben, had ik al veeeeel meer tassen denk ik …
Oh dan ben ik dus de enige die tegen dr schoenen praat. Tja.
Leuk artikel!
Ik zit in de WAO een hele goeie reden om geen schoenen te kopen. Als ik meer geld zou hebben zouden ze me ook roepen.
Wat ik alleen mis aan dit artikel is een fotocamera je stash. Heb je een echte inloopkast met een schoenenwand? ME like
Haha te grappig! Ik herken het wel denk ik. Blijf ook maar kopen en die stapel blijft groeien! Mijn moeder wordt er gek van. Beetje jammer is dat ik zowel verslaafd ben aan schoenen, tassen, blazers, make-up! dus jaaaaaaaaaa… haha.
Haha, wat een heerlijke schrijfstijl heb je Angel! Heerlijk om je zondagochtend mee te beginnen!
OMG!!!
Haha super grappig ik heb een schoenen, kleding, tassen, accessoires verslaving maarja je moet toch leuk voor de dag kunnen komen.
Xx
Wat onwijs leuk geschreven! Ik ben ook verslaafd aan schoenen. Op het hoogste punt had ik 186 paar, maar ik heb super veel weg moeten doen. Ik kon het gewoon niet kwijt!
Ik herken het. 100%. Ik zou dit zelf geschreven kunnen hebben, haha! Heel leuk geschreven, Angel!
Jij kan echt heel leuk schrijven! Niet alleen grappig, maar wat je schrijft is helemaal waar. Ik begin het zelf ook steeds meer te herkennen, buiten voor een etalage staan en de ene ‘ooh’ is mijn mond nog niet uit of er komt al een andere aan.
Haha, geniaal, toen ik de titel las had ik al zo’n gevoel dat we een artikel van Angel kregen. Hakken zijn zo mooi! Ze maken inderdaad een look helemaal af, dat heb ik ook soms maar dan heb ik de perfecte schoenen er niet bij, arghh frustrerend hoor! Misschien moet ik toch maar die smokkeltheorie verder van jou onderzoeken en gebruiken 😉
Heerlijk geschreven, echt goed ! Nou ben ik ook benieuwd naar de schoenencollectie van Angel hoor. Eenmaal ik zelf ga werken, binnen hier en een goed half jaar, ga ik waarschijnlijk ook durven een half maandloon te spenderen aan schoenen, hellooo Louboutins !
weer genoten van je stuk!!
Haha, super leuk! Ik heb ook een enorme verslaving aan schoenen. Ik weet ook echt niet meer waar ik alles moet laten haha! Nu ben ik trouwens wel heel erg benieuwd naar je schoenencollectie, als je die een keer zou willen laten zien!
Jaa! Angels schoenen stash! Wil ik ook super graag zien 🙂
Jaaaah doen!! =)
Jaa daar ben ik ook zeer benieuwd naar!
+1
jaaaaaaaa
Jajajajaja! Echt laten zien! Pleas!
Haha, ik heb me doodgelachen bij dit artikel, somige dingen zijn echt herkenbaar! My precioussssss…
Hahahaha, jij schrijft zó ontzettend leuk!
Inderdaaad. Super vermakelijk om te lezen. Vooral het stukje over gerechtvaardig/in de genen haha
Zo grappig! Die ga ik zeker eens gebruik wanneer ik in zo’n vergelijkbare situatie zit van ‘omgeving’ haha
Ik lig helemaal dubbel van het lachen van dit stuk. Een echte verslaving heb ik niet hoewel ik heel goed ben in het kopen van allemaal kleine goedkope dingen bij verschillende winkels. En dan huppa is totaal iets duurder dan ik dacht.
En mijn andere afwijking is dat ik het zonde vind om kleding te kopen. 40€ voor een broek vind ik veel, vooral als het ongeveer 1/3 is van mijn maandsalaris. Het gevolg is dat ik maar 3 broeken heb die ik vaak draag.
Leuk geschreven en heel herkenbaar, al is mijn grootste verslaving: tassen!
Ik heb me stuk gelachen om dit verhaal, mijn god wat kan jij leuk schrijven! Maar je hebt gelijk hoor, wij vrouwen worden gewoon gelukkig van een nieuw paar schoenen, een mooie tas, of wat make-up.
Hier ben ik het helemaal mee eens en inderdaad ook heel leuk geschreven, echt goede argumenten, die moet ik onthouden!