Wanneer mensen me vragen hoe het met me gaat is mijn antwoord steevast ‘goed!’. Maar hoe gaat het nu écht? Eerlijk gezegd gaat het ook inderdaad goed met me. Ik zit lekker in mijn vel, ik kan niet wachten op de overdracht van mijn huis – dit zat plaatsvinden op 1 september – zodat er daarna geklust en verhuist kan worden. En tegen elke verwachting in, zelfs mijn eigen, ben ik nog helemaal niet op mannenjacht gegaan. Ik heb de Tinder-app nog niet aangeraakt en ik merk aan mezelf dat ik gewoonweg geen interesse toon in het tegenovergestelde geslacht. Tuurlijk, ik heb ogen in mijn kop zitten dus mannelijk schoon wordt zeker wat langer nagestaard, maar échte serieuze interesse in een eventuele nieuwe vriend? Nee. Best een verademing voor iemand die normaal gesproken dol is op aandacht. Geen idee hoe het komt, hoor. Misschien omdat ik me eerst wil focussen op mijn huis, of omdat ik als persoon een beetje ben veranderd. Of omdat ik vinddat mijn volgende relatie ook mijn laatste zou moeten zijn, en ik er daarom iets serieuzer mee bezig ben en gewoon niet meer wil aankloten.
Ik heb wel eens nagedacht hoe dat nu komt, dat ik er geen leuke en lange relatie op na kan houden. Want ik word volgende maand 32 en ik ben daar inmiddels best wel aan toe. Ligt het aan mij? Doe ik dingen verkeerd in een relatie? Ligt het aan het feit dat ik steeds verkeerde mannen uitzoek? Als ik terugdenk aan mijn vorige relaties dan weet ik één ding zeker: ik ben te snel verliefd. Ik word zo snel verliefd dat ik niet meer rationeel kan nadenken. Liefde maakt blind, toch? Ik zie dan niet goed genoeg in dat iemand eigenlijk geen match voor me is, denk ik. Want Steven en Tim en alle jongens daarvoor waren goede jongens hoor, maar niet per se goed voor mij. En ik ben positief ingesteld en probeer er dan te lang iets moois van te maken, terwijl het eigenlijk gewoon niet kan gaan werken. En ik vind het nu eenmaal erg moeilijk om afscheid te nemen. Maar hoe weet je wanneer iemand wél een match is voor jou? ‘Als je de ware ontmoet dan VOEL je dat’ zegt men altijd. Maar what the fuck voel je dan?
Dat ik snel verliefd wordt zit nu eenmaal in me, dat houd je niet tegen. Maar ik heb me wel voorgenomen om wat langer de kat uit de boom te kijken. Om iemand echt wat beter te leren kennen, veel vragen te stellen en er achter komen wat voor een soort persoon het is voordat ik daar verdere stappen mee ga nemen. Maar wat ik het allerbelangrijkste vind is dat iemand met een bepaalde blik naar me kijkt. Zo’n blik die liefde en rust uitstraalt en die mij het gevoel geeft de enige ter wereld voor hem te zijn. Iemand die écht gek is op me, en dat ook blijft als de verliefdheid weg is. Die alles voor me zou doen als ik hem dat zou vragen. Iemand die aan me denkt, rekening met me houdt en gewoon heel erg lief is. En zo iemand heb ik nooit eerder gehad in mijn leven. Maar dat wil ik wel, en ik neem ook geen genoegen met minder. Ik denk dat wanneer iemand op zo’n manier naar je kijkt je al dicht bij ‘de ware’ bent. Misschien bedoelt men dat met ‘dan voel je dat’.
Ik denk ook dat ik gewoon pech heb. Sommige mensen ontmoeten hun ware op hun 18e, sommige op hun 22e en sommige op hun 77e. Ik denk niet dat ik ‘ergens last van heb’ waardoor het me tot nu toe niet is gelukt. Ik denk namelijk dat ik een hele leuke, lieve, spontane, slimme en hardwerkende match ben voor iemand, ergens op de wereld. Ik denk dat ik het in me heb om iemand heel gelukkig te maken. Ik ben nu helemaal niet in de mood om te daten of om verliefd te zijn, en dat vind ik vreemd van mezelf, maar het komt wel weer. Maar mocht ik iemand ontmoeten, dan pak ik het wel ietsje anders aan dan voorheen. Want ik heb geen zin om weer 2 jaar met iemand in een relatie te zitten waarvan ik achteraf denk: tja Sereen, je had kunnen weten dat dit niet zou gaan werken. Ik wil dat het voor mij ook eens een keertje ‘raak’ is. Het blijft zo moeilijk, want zoiets weet je van te voren natuurlijk nooit, maar ik denk dat ik gewoon iets rationeler moet zijn in het beginstadium. Nou ja, je leest het, het houdt me wel bezig allemaal. Waar dit hele verhaal op neerkomt is dat ik erg graag de ware wil vinden, maar dat ik daar momenteel nog niet naar op zoek ben.
Dus hoe gaat het? Goed. Ik ben niet verdrietig, zuur of wanhopig. Met Tim ga ik trouwens ook goed om. Hij komt nog wel eens langs om zijn post te halen en dan kletsen we weer even bij, en het doet geen pijn om hem te zien of iets. Ik vind het vooral gewoon heel gezellig om hem weer te zien en hij voelt zich er hetzelfde bij. Ik houd me lekker bezig met mijn huisje, met werk en ik spendeer veel quality time met vrienden en family. Ik ben best gelukkig, maar ik merk wel dat er iets mist in mijn leven. En ik denk dat dat een persoon is. Mensen zeggen ‘je hebt niet iemand anders nodig om gelukkig te zijn’ en daar ben ik het wel mee eens, maar toch voel ik dat ik wel gelukkiger kan zijn als ik de juiste persoon heb gevonden waarmee ik de rest van mijn leven kan delen. Snappen jullie dat? Het klinkt namelijk een beetje tegenstrijdig en ik kan het niet goed uitleggen. Het is gewoon een gevoel. Ja, ik ben gelukkig en het gaat goed, maar mijn leven voelt niet 100% compleet. Geen idee of dat het ooit zal gaan worden, maar zo voelt het nu: alsof het nog wel wat beter zou kunnen worden. En het wordt ook beter, daar ben ik heilig van overtuigd. Maar eerst gewoon even lekker alleen. Ik krijg vanzelf wel weer zin om te daten.
Until next time,
Serena Verbon
Nou ik word in november 31 en ik heb nog nóóit een relatie gehad, dus tja… Ik ken het! Ik zou ook moeten gaan daten, maar toen ik vorig jaar via Lexa wel eens een paar dates had kwam ik erachter dat het aanbod ook eigenlijk niet echt is wat ik zoek. Er zijn mensen die me Tinder aanraden, maar ik ben een beeeeetje verlegen.
Net als jij geloof ik ook heus dat ik een leuke match ben voor iemand op de wereld, alleen had ik helaas tot nu toe wel echt problemen die me daarvan af hielden. Helaas, maar er wordt aan gewerkt.
Maar heb jij nu ook echt zo’n hekel aan daten? Ik wel! Het blijken bijna altijd niet echt leuke gozers te zijn, en ik heb van de zomer een keer een wél leuke gozer (niet via een dating site ontmoet ofzo, gewoon zomaar) gevraagd of hij wat wou gaan drinken (heel dapper vond ik van mezelf, als verlegen romantisch type dat vindt dat de man jacht op haar moet maken).
Zegt ie “Lijkt me leuk, maar de timing is wat minder.”
Sorry, huh?
Na vragen hoezo dan kwam het eruit: hij had in de tussentijd dat wij elkaar leerden kennen een ander ontmoet en hij wilde “eerst” (ja, echt!) zien of het met haar wat kon worden.
Denken sommige mannen nou serieus dat ze daarna nog bij je terug zouden kunnen komen? :’)
Nou ja kortom, ik ben blij dat het jou goed gaat, want ik ken de frustraties en ben persoonlijk helemáál niet blij met single zijn… 😉
Je beschrijft precies de fase waar ik ook in zit. Wachten op het contract van mijn nieuwe huis, ogen open maar dates komen dan vanzelf, nieuw werk zoeken, veel vrienden en familie zien. Alleen ik zie mijn ex liever niet, daar heb ik geen behoefte aan. Goh, geluk en opnieuw beginnen komt allemaal goed terecht.
Wat een super persoonlijke en eerlijke update! Ik heb je even gesproken op het event van Essence en Catrice en ik vond het zo leuk om je even in real life te spreken. Dat is misschien helemaal off topic van dit artikel, maar je bent op je blog & youtube even leuk als in het echt 🙂 En daarom vind ik het extra leuk om nu iets persoonlijks van je te lezen. Ik kan me wel voorstellen dat je toch ‘iemand’ mist, maar gelukkig ben je ook nu gelukkig en geniet je van het leven!
Mooi dat je deze vraag zo uitgebreid beantwoord. Ik denk dat het allerbelangrijkse op dit moment is dat je nu zo goed mogelijk uitzoekt wat je eigenlijk zelf wilt en zo te zien weet je dat al aardig (en vooral ook wat je niet meer wilt, dat is soms nog meer verhelderend) Persoonlijk denk ik dat je soms ook maar gewoon pech of geluk hebt: ik ben inderdaad mijn man tegengekomen toen ik 19 was en ben overal vrij jong mee geweest (+ een snelle beslisser, dat helpt ook mee)
Het enige dat ik zeker weet ik dat het super aantrekkelijk is als je je eigen leven leidt, leuke dingen doet en beseft dat je misschien wel voor de laatste keer deze single periode meemaakt en er dus bewust van geniet. Dus dat moet wel goed komen lijkt me 🙂
Hey Serena, ik snap jou helemaal! En ik ben ervan overtuigd dat er zoals jij ook zegt, voor iedereen wel een match is. Ik ben nu 45 en ik heb mijn echte ware liefde nog niet gevonden. Ohja, er waren mannen in mijn leven, maar om de een of de andere reden liepen relaties toch af…en lange tijd vroeg ik me af of dit aan mij lag. Weet je, gedeeltelijk wel uiteraard, want als je met twee bent maar de ene gaat een stap vooruit en de andere blijft stilstaan dan duurt het niet lang vooraleer je verschillende paden bewandelt. Wat vaak een eind van een relatie betekent. Maar denk dan maar zo: liever dat dan met de ‘niet juiste (want fout klinkt zo erg) man door het leven te gaan. Hij komt wel. Ik ben er zeker van!
Och lieverd, wat fijn en moedig dat je dit met ons wilt delen. Ik denk dat jouw nieuwe huisje heel belangrijk voor je wordt. Dat is je basis, je veilige haven. Dat is jouw plek die je met familie en vrienden kan delen. En waar je terugkeert als het even tegen zit.
De zoektocht naar de ware zal altijd blijven, volgens mij is dat mens/vrouw-eigen en is ook niks om je voor te schamen. En de ware bestaat ook, echt waar. Alleen is hij soms de minst-waarschijnlijk, diegene waarvan je in eerste instantie de kriebels krijgt omdat je denkt dat juist hij helemaal NIET bij je past.
Het klinkt heel romantisch, maar ik ben een heel rationeel iemand, die van haar 30ste tot haar 37ste min of meer single was, maar met mijn huidige partner/man wist ik het op een gegeven moment zeker (na ± een half jaar), echt het voelde zo goed, dat had ik nog nooit eerder gevoeld. Hij doorzag mij, voelde mij aan, het voelde gelijkwaardig, we herkenden elkaars zwakheden en konden elkaar daar ook op aanspreken. Na de eerste “feest”-jaren zijn de kinderen gekomen (ik was toen resp. 42 en 44) en sindsdien is het wel wat zwaarder geworden. Kinderen eisen wel een tol op de relatie, maar ook dat is iets wat je samen kan doorstaan, mits je maar blijft praten en blijft aanvoelen hoe het met de ander is.
Moraal van dit verhaal: take it easy, ga lekker met je huisje aan de slag en “be a happy single” want daar is niks mis mee en heeft ook zeker zijn voordelen. De ware zal op een gegeven moment wel op je pad komen, Jij bent een leuke, spontane, intelligente en knappe jonge vrouw. Ook zonder partner kan jij een fantastisch mens zijn en geweldige ervaringen op doen. De ware komt echt, zolang je goed naar jezelf blijft luisteren en het niet “te graag wil” .
Zo voelde ik me 3 jaar geleden ook en heb nu 3 jaar relatie met een top man! T enige wat ik kan zeggen is blijf bij jezelf en je eigen gevoel en die man komt echt vanzelf… En dan weet je echt binnen no time of het echt ‘de ware’ is… Nu gewoon lekker genieten van alles wat jou gelukkig en happy maakt…
Stelletjes moeten gewoon niet zo snel met elkaar het bed in duiken. Dat is het hele probleem. Relaties die seks als lijm hebben terwijl sex de kroon op de liefde is. Leer elkaar eerst kennen. Als de juiste basis er is kan je de liefde laten bloeien en sex kan daarbij zeker een maand of 6 wachten of langer zelfs. Als je relatie zonder seks kan, kan het alles aan. Mensen willen niet trouwen maar sex hebben willen ze wel, daar zijn ze wel klaar voor. Zulke relaties houden het geen 2 jaar vol want de lijm, sex, raakt op.
Violet..Wauww.. wat heb jij dat mooi verwoord!!…(ze hebben op een gegegeven moment genoeg van je en dan willen ze wat anders proefen.) Klink hard maar wel de realiteit..voor mij geen gemeenschap voor het huwelijk..inmiddels happy married..
Topper!!!
Vertrouw op jezelf. We zijn allemaal uniek en bewandelen ons eigen pad. Niemand weet wat er morgen gaat gebeuren en dat is ook helemaal niet erg..Let it be
Wat helder omschreven. Je kan het natuurlijk ook allemaal.niet afdwingen, maar het lijkt mij wel een fijn gevoel om je op je huis te storten wetende dat jij je gewoon goed voelt.
Positief je eigen leven weer verder uitbouwt en herpakt. Knap en goed!
Ik herken wel erg van wat je schrijft. Ik ben vaak snel verliefd of in ieder geval enige vorm van kriebels, maar het vinden van iemand die echt matcht met mij… dat lukt maar niet.
Om je heen zeggen mensen dan ook van alles, met goede bedoelingen, maar je hebt er nooit een passend antwoord op.
“Hij weet niet wat hij misloopt!” of “er komt vanzelf iemand die bij je past. Je moet er niet naar zoeken.” of “hoe komt het nou dat jij nog vrijgezel bent”. Lekker cliché maar als we die antwoorden hadden.. dan ging het allemaal wat makkelijker 😉
Ik ben juist in mijn omgeving nog de enige vrijgezel. Is dan soms wel moeilijk om alle leuke dingen met familie en vrienden te blijven ondernemen, want eigen levens met kinderen enzo zien er toch net wat anders uit dan die van iemand die vrijgezel is.
Uiteindelijk…. komt alles goed! 🙂
Verliefd zijn heeft me nooit veel goeds gebracht. Op mijn huidige vriend ben ik niet stapel verliefd geweest maar ik houd nu wel veel van hem. Maar de mannen waar ik verliefd op word passen vaak niet goed bij mij en ik ben dan ook niet mezelf als ik verliefd ben. Ik vind zelf dat verliefdheid een beetje wordt overschat. Met mijn huidige vriend klikte het wel. De basis van onze relatie bestaat dan ook uit vriendschap. En ja tuurlijk moet je elkaar wel een beetje aantrekkelijk vinden maar stapelverliefd is niet nodig. Ik weet dat mijn vriend goed bij mij past en hij is superlief voor me. Ik kwam pas nog een jongen tegen waar ik zo voor was gevallen als ik single was geweest. Maar ik was blij met mijn vriend want waarschijnlijk is me nu een hoop ellende bespaard gebleven. Maar je hebt niet alles in de hand natuurlijk. Het komt vast goed met jou!
Mooi geschreven. Zoals je weet ben ik ook weer single. Ik dacht de liefde van mijn leven te hebben gevonden, de rust, het vertrouwen, de liefde en het echte geluk. Dat alles is bezegeld met mijn allergrootste liefde: mijn dochter. Ik vind het heel moeilijk om nog te geloven in de ware. Voor mij is de liefde het mooiste wat er is. Het is de basis voor alles. Wanneer je verliefd bent is alles fantastisch, wanneer je lang bij elkaar bent en je zielsveel van elkaar houdt, dat is pas echte liefde. Althans zo zie ik het. Ik ben gekwetst en gebroken, beschadigd en bedrogen, maar ik geloof nog in de liefde. Dingen die er gebeuren liggen niet altijd aan jezelf.. Soms heb je er helaas geen grip op. Mijn hele leven lang word ik al niet snel verliefd. Het tegenovergestelde van jou dus. Ik kan iemand onwijs leuk vinden, komt hij dichterbij dan word ik verliefd of ik blokkeer. Momenteel heb ik een dikke muur gebouwd. Die muur gaat afbrokkelen, met hulp van derde en hopelijk ooit weer door liefde. De liefde is zo kostbaar en je moet het nooit voor lief nemen. Ik weet zeker dat wij allebei de liefde wel gaan vinden Serena en tot die tijd spenderen we tijd met onze andere grote liefdes: familie, vriendinnen, de katjes en ik met mijn meisje. Knuffel
Herkenbaar stuk… Komt allemaal vanzelf allemaal goed. Lijkt me heerlijk om dadelijk je eigen ‘echte’ huisje te hebben!
Wel een klein puntje van kritiek; er staan wat spelfouten in die ik persoonlijk wat slordig vind staan… Misschien een verbeterpuntje voor de volgende keer. 🙂
Oeps, 2x ‘allemaal’, ironic :’)
Wat een mooi en eerlijk stuk. Het enige wat ik erover kan zeggen is: op het moment dat ik het hardst riep ‘Voorlopig geen mannen meer!’ ik de ware tegenkwam.. dus wie weet 😉
Mooi verwoors Serena! Super gaaf dat je zo eerlijk bent, heel knap ook. XX
Jeetje wat kan ik me vinden in jouw verhaal!
Mijn voornemen is ook om niet zo snel meer verliefd te worden, maar hoe??
Als jij erachter bent hoor ik het graag van je.
Er zijn mannen op deze wereld fie precies t zelfde willen wat jij wilt van een man.
Spannend 1 september is al snel. Dus dingen inpakken uitzoeken weggooien of wegtegeven.
Ben benieuwd hoe de poezen op hun nieuwe onderkomen gaan reageren
Respect. Alleen maar respect. Voor hoe je in het leven staat, voor hoe je dit onder woorden brengt en voor je zelfreflectie. Meid, jouw perfect gaat er komen.
Ps. Ik heb een zelfde soort realisatiement gehad in mijn leven. Precies hetzelfde doorgemaakt met twee exen (na twee jaar waren ze beiden “niet meer verliefd”). En ik dacht: ik ga eerst zelf gelukkig zijn en bij de volgende neem ik geen genoegen met minder. Die moet me op handen dragen. En toen ontmoette ik mijn vriend (soon to be husband). Ik hoop dat dat scenario ook voor jou uitkomt.
Als eerste: wat fijn om te lezen dat je je goed voelt en dat je zo helder kunt omschrijven wat er in je omgaat blijf ik knapvinden (en het uiten op internet er van).
Maar wat toevallig dat deze blogpost nu online komt. Ik heb een paar weken geleden het besluit genomen om een punt achter mijn relatie te zetten van ruim 1,5 jaar. Waar ik enorm blij mee ben hoor, en we spreken elkaar ook nog net zoals jij. Maar dat ‘kat uit de boom kijken’ is wat ik nu ook ga doen. Er zijn zo veel mannen die niet zo bewust en zo’n leuk mens zijn zoals jij. Of andere bedoelingen hebben…
En wat Rachelle ook zegt: wanneer je niet zoekt, maar gewoon leeft, komt het vanzelf!
🙂 <3
Wauw, heel mooi verwoord en tof dat je deze gevoelens deelt met je volgers! Ik denk wel dat ik versta hoe je je voelt. Ben 9 jaar met iemand samen geweest en eigenlijk voelde ik dat hij niet “de ware” was, en heb er ook veel te lang iets moois van proberen maken. Nu ben ik inmiddels na 2 jaar vrijgezel samen met iemand, en heb een half jaartje gewacht vooraleer ik dacht “nu stort ik me in nieuwe relatie”. Dus ik denk wel dat het je nu zal lukken om de kat uit de boom te kijken als ik het nu zo hoor :). Good luck en geniet nu even van de tijd die je hebt voor jezelf !
Zo herkenbaar dit verhaal. Ik ben 30 en heb sinds kort een relatie. Heel cliche, maar heb hem ontmoet op het moment dat ik totaal niet bezig was met de liefde. Mijn moeder was ernstig ziek (en is inmiddels overleden) en op het moment dat het eigenlijk heel slecht ging in mijn leven, ben ik hem tegen gekomen. Nu ben ik zelf dus zeer gelukkig in deze relatie, maar ik heb nog steeds een aantal vriendinnen die het niet lukt om een leuke vent te vinden en dat is eigenlijk onbegrijpelijk. Soms denk ik dat het mannen afschrikt als een vrouw weet wat ze wil en heel onafhankelijk is. En als je dan graag een relatie wil, dan is het toch lastig om er rust in te vinden als het niet lukt. Maar ik ben blij dat het nu lekker gaat met jou en ik hoop ook dat het zo blijft!!
Sereen, ik ben blij om te lezen dat je je toch goed voelt. Ondanks dat er nog wel iets ‘mist’, maar ik weet zeker dat je dat gaat vinden, aangezien je gewoon een hele leuke en spontane vrouw bent.
Vaak is het ook zo, wanneer je niet op zoek bent naar liefde dat het vanzelf komt. ♡
Fijn dat het zo goed met je gaat. Super spannend dat je je eerste huis hebt gekocht!
je hebt het heel mooi verwoord,
uiteindelijk komt dat wel, maar je moet inderdaad niets forceren.
als je zelf voelt dat je er nu geen zin in hebt, dan moet je het niet doen en gewoon afwachten. uiteindelijk komt dat wel.
en het is inderdaad zo, na de verliefdheid zie je iemand zeker nog graag, maar het voelt gewoon anders. ik kijk gewoon naar mijn vriend en ik bedenk dan dat ik alles voor hem zou doen en dat ik met hem oud wil worden, dat ik de rest van mijn leven samen met hem wil opbouwen. maar dan zonder de vlinders in mijn buik van in het begin en dat is houden van.
maar geniet nu even van het alleen zijn en van jouw huisje, dat is ook een prachtige stap in het leven !
Volgensmij heb jij het inderdaad in je om iemand heel gelukkig te maken. Kijk bijvoorbeeld naar al je volgers die iedere keer blij zijn met je filmpjes en reviews etc.
Je komt the one nog wel tegen.
Kwam mijn huidige vriend 2 jaar terug heel onverwacht tegen in een wijkcentrum. Ik als stagiare hij als vrijwilliger.
Misschien wordt je binnenkort wel op je schouder getikt door iemand omdat je iets liet vallen en is er liefde op t eerste gezicht haha.
Goodluck Sereen!
Ik denk niet perse dat je iemand nodig hebt om gelukkig te zijn, zeker niet in jouw positie, je vliegt alle kanten op, je bent met van alles bezig, je houd jezelf lekker bezig dus dan mis je zo snel niet iemand aan je zijde. Ik heb nu 3 jaar een relatie en viel daarvoor altijd op de verkeerde types. Hoe weet je dat diegene echt de ware is? Geen idee, ik heb dat gevoel dus ook nog niet ervaren denk ik, ik en marc zie ik alleen wel samen, in een huisje, ik kokend voor hem, hij zijn droom najagend, hij respecteert mijn mening en de dingen die ik wil doen. Ik ben gek op hem en hij op mij, soms kunnen we eventjes niet met en even niet zonder elkaar maar diezelfde dag is het ook wel weer goed. Meestal komt mijn jaloezie opeens om de hoek kijken of mijn onzekerheid daar gaan de meeste ruzies over.. helaas.. dat komt door een aantal vervelende liefdes en relaties.
Herkenbaar en mooi verwoord weer zeg. En je moet er tegen aanlopen en juist niet op zoek gaan. Dan komt alles weer goed. Liefs soraya
Herkenbaar, en een heel mooi stuk… Ik snap je absoluut.
Geef het tijd.. : )
Liefs <3
Hoi Serena,
Wat mooi dat je dit met ons deelt, ook voor mij een feest der herkenning! Ook ik kom net, enigszins gedesillusioneerd, uit een verbroken relatie (dit was ‘m toch écht, deze keer?). Voor het eerst echt single, voorheen heb ik eigenlijk altijd langdurige relaties gehad dus het is best even wennen zo in m’n eentje. Maar, net zoals jij, ben ik tegen verwachting in helemaal niet bezig met het zoeken naar mannelijk gezelschap. En dat terwijl ik ook snel verliefd ben, en mezelf dan helemaal in een relatie kan verliezen. Dus misschien is het wel even goed om niet ‘head first’ in het volgende avontuurtje te duiken. Eerst maar eens kijken hoe dat is, zo met mijzelf. Voor mij begint het 7 september, als ik de sleutel krijg van mijn eerste echte eigen woning! En dat op mijn 36e…
En als er een fijn heerschap voorbij komt, niet gelijk alles overboord gooien en me volop in de nieuwe verkering storten, maar ook ruimte voor mijzelf houden en mijn nieuwe plekje koesteren en bewaken. Goed om te lezen dat het goed met je gaat, en vol vertrouwen deze nieuwe fase tegemoet ziet. Het kost even wat tijd, maar je komt erachter dat je sterker wordt van een poosje ‘op jezelf’. En er zijn altijd fijne mensen op wie je kan rekenen, alleen is niet hetzelfde als eenzaam (met een indo-familie zoals die van mij (en vast ook van jou) is het nog lastig om alleen te zijn :-)) Heel veel succes, de wereld ligt aan je voeten!
Mooi stukje Serena, heel herkenbaar voor mij in ieder geval 🙂
Nadat de verliefdheid voorbij is zul je beide! aan een relatie “moeten werken” en het klinkt als een cliché (en sommige relaties zullen makkelijker gaan dan andere) maar er blijven altijd strubbelingen. Ik denk dat jij de enige was die aan het “werk” was i.t.t. de ander. Ik denk dat jij iemand verdient die even hard en serieus ervoor gaat. Ik ken jou verder niet persoonlijk maar zo gedurende jaren dat ik je blogs krijg ik wel een beetje die indruk. Dat jij degene bent die misschien te hard aan het werk is terwijl de ander dan onbewust of bewust nog meer achterover gaat leunen en denkt….Serena doet het wel.
Wauw wat dapper om dit zo te delen.
Heel herkenbaar dit, zit nu net in diezelfde fase. Ik was 3 jaar samen met mijn vriend en toen we uit elkaar gingen wist ik ook dat dat het beste was. Zoals je eerder zei, je weet vaak dat het niet gaat lukken op lange termijn maar toch probeer je 🙂 en ik ben nu heel gelukkig als single maar heb ook het gevoel dat er iets ontbreekt.. We komen er wel!
Dapper dat je dit zo op het Internet durft te zetten! Het klinkt heel cliché maar het komt vanzelf wanneer je het niet verwacht…is mij ook overkomen terwijl ik er nooit zo in geloofde 😉 Jou tijd komt zeker nog wel en tot die tijd vermaak je je volgensmij prima!!
Hi Serena, fijn om te lezen dat eht eigenlijk echt goed gaat! Ik heb ben bevriend van 3 andere meiden allemaal rond de 30. En ik ben de enige met kind en 2 van ons zijn vrijgezel. Best gek om in een heel andere fase te zitten dan ‘de rest’ en soms staan we daardoor ook wat verder van elkaar af. Maar ik ben supergelukkig met de ontwikkelingen in mijn leven en het voelt heel compleet. Ik snap dat een man en evt. kinderen het compleet kunnen maken. Dan een heel onromantische opmerking over de liefde… de ware bestaat niet en een goede relatie is hard work baby! Haha… mijn vriend zei vanaf het begin, wees niet bang, ik heb voor jou gekozen. Ik vond dat zo gek! Hoezo gekozen… maar het voelt nu na 7 jaar zo goed compleet en rustig! En toch is de liefde er absoluut nog, soms vanzelfsprekend en soms overvalt het me. Ik vind hem ook wel eens een enorme #(/^@/! ($ en vraag me soms af hoe we het samen uithouden tot we 80 zijn en andere momenten ben ik weer smoorverliefd. Doorzetten dus.. en zoals mijn mamsie altijd zegt: ‘zolang de weegschaal maar naar positief hangt is het goed!’ Veel liefs!!
Vrij herkenbaar
Hey Serena, wat fijn om te lezen dat het goed gaat. Ik snap heel erg goed hoe je je voelt. Het klinkt misschien een beetje naïef, maar ik heb zelf echt wel dat gevoel dat ik de ware heb gevonden. En ik denk dat dat gevoel dat het ‘juist’ is er inderdaad wel moet zijn. Ikzelf word nooit verliefd en toen opeens zag ik deze jongen en toen werd ik heel erg verliefd op hem, iets wat ik nog nooit had gehad. Ik denk dat je dat gevoel ook gewoon gaat krijgen dat je opeens zoiets hebt van: dit is het! Nu hebben we al een tijdje een relatie en dat gaat ook super goed en ik zou me niet iemand anders voor kunnen stellen om mijn toekomst mee te hebben. Dat ga jij ook sowieso vinden. Je bent echt een superleuke vrouw en ik weet zeker dat je alle liefde die je in je hebt ooit aan een geweldige persoon gaat kunnen geven. Dat gaat gewoon gebeuren, dat geloof ik! Heel veel liefs van een trouwe lezer <3
Mooi en eerlijk stuk! Hoop ook voor je dat je volgende relatie je laatste relatie zal blijken te zijn. Lees op Instagram veel positieve reacties over het boek “the wait”. Gaat mede over rationeel blijven en goed weten waar je ‘aan begint’. Misschien is het in sommige opzichten ‘too much’ voor je. Maar baat het niet dan schaadt het niet 😉 het boek is van DeVon Franklin & Meagan Good
Ach, ik word er soms ook niet goed van. Ik ben nu 25, en heb een hele rits aan ‘teleurstellingen’ in de love-department achter de rug: niet per se grote liefdes die op niets uitlopen, juist niet: gewoon geen ‘grote liefdes’, maar steeds van die kortstondige dingen die het ‘het’ gewoon niet zijn. Vrij onbevredigend. Sommigen zeggen dat het te maken heeft met perfectionisme, anderen dat het ligt aan bindingsangst, maar ik denk: als ik de juiste tegenkom, dan vallen al die dingen weg. Is dat onrealistisch? Geen idee. Als ik die gelukzalige reacties lees hieronder, bestaat het blijkbaar.
Ik vind het waanzinnig goed van je dat je niet lijkt te ‘wachten’ op iemand om je leven te leven. Je wilt reizen? Hé, daar ga je. Je wilt een huis? Je koopt het voor jezelf. Bam, bam, bam! Uiteindelijk zorgt dit voor minder verwachtingen naar een eventuele ‘significant other’, waardoor je, als je wel weer gaat daten, volgens mij op een hele fijne, equal manier met de ander zal kunnen connecten. Maar da’s weer een ander verhaal.
En inderdaad: geeft Angel’s situatie niet heel veel hoop? He’s out there, somewhere! Houd je taai. X