Hermès Eau de Merveilles & l’Ambre des Merveilles

De gemiddelde modeliefhebber kent Hermès vast wel van hun beroemde Birkin bags, maar wisten jullie dat Hèrmes van oorsprong een zadelmakerij was? In 1837 startte Thierry Hermès zijn bedrijf, leverancier van zadels aan rijke Europese families. In 1880 opende Thierry’s zoon Charles-Emile Hermès een grote Hermès store aan de 24 Rue Faubourg Saint-Honoré in Parijs. Daar zit de winkel vandaag de dag nog steeds.

Nadat Charles-Emile met pensioen ging namen zijn zonen Adolphe en Émile-Maurice het over. Dit was rond 1920.  Deze frisse wind bracht het familiebedrijf veel goeds. De broers waren erg innovatief en introduceerden als eerste ter wereld een rits in combinatie met leer. De collectie werd vervolgens al snel uitgebreid met stropdassen, sjaaltjes, hutkoffers en handtassen. Pas in 1949 lanceerde Hermès zijn eerste parfum genaamd eau d’Hermès.

Hieronder een Hermès zijden sjaaltje met daarop de oprichter van Hermès met zijn opvolgers:

De tassen van Hermès zijn heel gewild en populair, maar hun parfums zijn minder bekend. Het leek me daarom leuk om jullie iets meer te vertellen over Eau de Merveille, een parfum uit 2004, en l’Ambre des Merveilles, hun allernieuwste parfum.

Eau de Merveilles
Merveilles kan in het Frans diverse betekenissen hebben. Bijvoorbeeld ‘het sprookje’, ‘sprookjesverhaal’, ‘prachtig’, ‘het wonder’ of zoiets als ‘perfect’ ‘uitstekend’ of ‘voortreffelijk’. Hoe dan ook, het staat voor iets prachtigs, iets wonderschoons, iets betoverends, een sprookje.

Eau de Merveilles is een parfum zoals je nog nooit geroken hebt. Het aparte is dat deze geur geen aanwezige bloemennoten bevat en dat de geur goed kan doorgaan als unisex geur. Eau de Merveilles is uniek, ik ken geen geur die hier op lijkt en hoewel de geurnoten mij niet direct aanspreken is de hele combinatie zo verslavend lekker dat dit toch één van mijn favoriete wintergeuren is. Ik ga mijn best doen dit parfum te omschrijven.

Eau de Merveilles start met frisse citrusgeuren van sinaasappel en citroen, maar het hart is meteen aanwezig: het ruikt kruidig (peper) en poederig (viooltjes), maar vooral erg warm en vertrouwd. De geuren van mos en hout zijn duidelijke aanwezig en doen me denken aan een bos. De geur van dennenappels. De zee. Nat zand. Een wandeling langs een zee omringd door bossen in de herfst, niet de zomer.

De geur is mysterieus en het is misschien gek om te zeggen, maar het is geen vrolijke geur voor mij. Ik krijg er namelijk een herfstig gevoel bij. Weer anderen vinden Eau de Merveilles juist fris en opwekkend en lente-achtig, maar zoals je weet zijn geuren erg persoonlijk. Voor mij is Eau de Merveilles een echt najaarsparfum. Ik krijg er dit gevoel bij:

Eau de Merveilles is geliefd bij zowel mannen als vrouwen, hoewel het eigenlijk bedoeld is als vrouwenparfum. Door de warme, kruidige noten en geuren als mos, vetiver en hout kan ik me dit heel goed voorstellen. De geur heeft namelijk niets bloemigs of zoets, iets wat een geur al snel vrouwelijk maakt.

Ik vind Eau de Merveilles geen sexy geur, ondanks de warme noten. Het is geen geur om mee te verleiden. Het heeft niets zwoels en uitdagends of iets romantisch of flirterigs. Het is een ‘romige’ geur, zacht en poederig, groen, warm, vertrouwd, houtachtig, balsem-achtig, ergens een beetje zoutig, kruidig en ergens toch ook wel fris door de sinaasappels en citroenen. Verslavend en heerlijk.

Het is een ‘comfort fragrance’. Een geur die je draagt om je door die gure dagen te slepen. Een geur die je neus binnendringt via je sjaal waar je hem zojuist hebt opgespoten, terwijl jij door de wind en de regen fietst. Een parfum dat je draagt terwijl jij gezellig op de bank kruipt met je favoriete boek. Dat is Eau de Merveilles voor mij.

Na het succes van Eau de Merveilles kwam Hermès in 2005 met Parfum des Merveilles, een kruidige variant met patchouli. Dit is een puur parfum. In 2006 lanceert Hermès Élixer des Merveilles, met een gourmand finish van vanille en chocola. Zo’n 4 jaar later in 2010 komt er een nieuwe variant genaamd Eau Claire des Merveilles. Een lichte, sprankelende versie van het origineel.

l’Ambre des Merveilles
Begin deze maand is er weer een nieuwe variant op Eau de Merveilles uitgebracht genaamd l’Ambre des Merveilles. Zoals de naam al suggereert is dit parfum warmer, zwoeler en is de amber beter aanwezig. Ook bevat het patchouli, labdanum (hars) en vanille.  l’Ambre des Merveilles is hierdoor wat kruidiger en orientaalser, maar ook zoeter en vrouwelijker.

Hoewel l’Ambre des Merveilles nog steeds een unieke geur is, vind ik het parfum over het algemeen toch iets ‘normaler’ dan de originele Eau de Merveilles uit 2004. Deze geur is wat verleidelijker, wat warmer en een tikkie zoeter. Ik vind ook dit parfum een typisch najaarsparfum.

Je houdt er van of je houdt er niet van, maar het is interessant om je neus eens een parfum te laten ruiken dat minder doorsnee is. Ik ben erg benieuwd hoe jullie deze geuren interpreteren. Aan welk seizoen doet het jullie denken? Word je vrolijk van deze geur? Hoe zou jij de geur omschrijven? Vind je de geur ook geschikt als unisex parfum?

Mocht je binnenkort langs de parfumerie lopen beloof me dan even naar binnen te lopen om Eau de Merveilles en l’Ambre des Merveilles te gaan besnuffelen. Deze bijzondere geuren verdienen het!

Until next time,
Serena Verbon