Door Angel – Weet je wat ik zo heerlijk vind aan ouder worden? Levenservaring opdoen en daardoor steeds beter op je eigen oordeel kunnen vertrouwen. Zelf ga ik als een raket. Volgens mij ben ik aan het eind van mijn leven nog verder dan de Dalai Lama en Oprah Winfrey bij elkaar.
Zo heb ik met de jaren geleerd dat (ogenschijnlijk) waardeloos scharrelen wel degelijk een zinvolle functie heeft. Je leert daardoor namelijk welke types wel en niet bij je passen. Ik ben daar inmiddels zo bedreven in dat ik niet eens meer een gesprek met iemand hoef te hebben om een oordeel over hem kunnen vellen. Op meters afstand ruik ik of het potentieel heeft of bullshit is. That’s right. Jarenlange ervaring, bloed, zweet & tranen baby. I’m a pro.
Het grootste gedeelte van deze zelfstudie heb ik te danken aan een eersteklas varken. Hij was 34, ik 19 toen ik hem voor het eerst zag. Als ik een piemel had gehad, zou ik een spontane erectie gekregen hebben die een week stand had gehouden. Compleet uit het veld geslagen, sprakeloos en met een halve beroerte heb ik dagen moeten herstellen van die eerste ontmoeting. Bloedaantrekkelijk was hij… en zo dom als een varken. Wel tien jaar lang zagen we elkaar regelmatig en onregelmatig. Alleen als we beide beschikbaar waren, zochten we elkaar weer op. En dat tien jaar lang. Een lange leerweg maar de beloning neem ik de rest van mijn leven mee. Dit type, en alle types die er ook maar een beetje op lijken, nooit meer.
Deze week had ik het met mijn zusje Dewi over de Big Mistakes die in onze levens de revue zijn gepasseerd. Het liefst benoem ik de mijne hier met voor en achternaam, maar dat is geloof ik niet netjes. We noemen hem dus Anoniem Varken.
“Bij mij staat Anoniem Varken met stip op 1.”
“Inderdaad ja. Wat heb je daar nou ooit in gezien?” vroeg ze me.
“Al sla je me hartstikke dood. Ik denk dat ik in een psychose zat.”
“Echt niet. Je valt gewoon op domme varkens.”
“Ik was in ieder geval diep teleurgesteld in mezelf. Zo teleurgesteld dat dit me nooit meer gaat gebeuren. Die hele vent is een smet op mijn mannencarrière.”
“Dat weet je helemaal niet, of dit nooit meer gaat gebeuren. Je hebt geen controle over aantrekkingskracht.”
“Echt wel. Ik ben geen 33 geworden om nu nog steeds als een hitsige teef achter mijn spreekwoordelijke pik aan te lopen. Het verslijten van al die kerels is niet voor niets, Dewi. Dat zijn kostbare, leerzame jaren die hebben geresulteerd in een hypergevoelige sensor waardoor ik nu feilloos ‘waardeloos’ van ‘waardevol’ kan onderscheiden. Ik verlies geen tijd meer aan nutteloze scharrels.”
“Tuurlijk. En die laatste keer dat je verliefd was dan?”
“Hou je bek.”
Een paar dagen later sta ik met Dewi in een Surinaams eettentje te wachten op onze afhaalmaaltijd. Door het raam kijk ik verveeld naar buiten. Omdat ik in een heftige staarsessie in het oneindige niets verwikkeld zit, zie ik hem pas op het allerlaatste moment. Als onze blikken elkaar kruisen zie ik de mooiste man die op dit moment leeft. Een volle bos donker haar, een zongebruinde huid, een stel felblauwe ogen, krachtige mannelijke kaaklijn… en ik schat zo’n vijf jaar jonger dan ik. Gebiologeerd door zijn waanzinnige gezicht lukt het me met geen mogelijkheid zijn blik los te laten. Hij blijft me aankijken en terwijl de vlammen uit mijn oren spuiten, sta ik me verward af te vragen waar ik hem van ken. Hij komt me te bekend voor. Zou ik ooit al met hem…? Nee! Zo ver ben ik toch nooit heen geweest?
Buiten kom ik hem weer tegen. Weer raak ik verstrikt in zijn magnetische blikveld maar nu lukt het me wel me los te rukken en ik loop vastbesloten de andere kant op, weg van het gevaar.
– Wijze levenslessen, remember?! –
Na tien stappen hoor ik mezelf zeggen ‘F*ck it!’ en resoluut draai ik me om. Hij gaat over mijn schouder mee naar huis.
“Ik realiseer me hoe goedkoop dit klinkt maar waar ken ik jou van?”
“Uhm… Ik geloof niet dat ik je ken.”
“Nee, we kennen elkaar geloof ik ook niet direct. Maar misschien kennen onze vaders elkaar en heb ik je via mijn vader ooit gezien? Je komt me te bekend voor.”
“Misschien wel ja.”
– En nu komt ‘ie, houd je vast –
“Mijn vader heet Anoniem Varken. Ken je hem?”
Weet je wat ik zo waardeloos vind aan ouder worden? Levenservaring op doen en er geen ene reet van opsteken.
Doei.
Angel
Angel wanneer ga je een boek schrijven? Dat kan niet anders dan een bestseller worden.
Haha, leuk!
Zoals altijd geniet ik van de manier hoe je schrijft…met een woord Heerlijk!! Ga zo door 🙂
Ook ik ben varkens tegen het lijf gelopen. Mam noemde mijn scharrels altijd.., ‘ze loopt weer stage’.
En zo is het, het is uitproberen en doorgaan.
Totdat je een man tegenkomt, totaal niet jouw type, zacht gekookt ei. Maar al pratende werd ik wel verliefd. Had al een spruit overgehouden aan een ander, dus deze nam hij op de koop toe. 14 jaar zijn we nu samen met nog een spruit erbij! Er is hoop! Er is hoop! Er is hoop! Vooral blijven herhalen!
Ahw Angel! Wat een sneu einde. Die zag ik niet aankomen haha.
Ik heb een wijze les: alles komt goed, ook al lijkt het allemaal nog zo somber. Aan het einde van de tunnel is het altijd licht!
hahahahaha oooh prachtig verhaal en ook een beetje awkward 😀
Liefs
Karlien
Hahaha! Angel, je bent geweldig hilarisch. Je zou een boek moeten schrijven! Ik vind het prachtig hoe jij je altijd in dit soort situaties weet te krijgen, mij gebeurt zoiets niet (dat bedoel ik overigens niet neerbuigend, integendeel!) 😛
Hahahahahha zo erg
Hahah, wat een geweldig verhaal weer!
hahahaha omg goeie (anti-) climax !
Ai Ai Ai!
Zo leuk geschreven, ik hou er van.
Hahah aaawwhhh!
Haha, geniaal gewoon!
Hahaha Angel, thanks voor dit heerlijke artikel, alweer!
Hahahaha!! Wat maak je toch altijd hilarische dingen mee en wat kun je het ook geweldig op papier zetten!
Geweldig verhaal, haha! Normaal zie ik het einde wel aan komen, maar deze kwam onverwacht! Top gedaan!
NAAM EN NUMMER VAN DE ZOON GRAAG:):)
Hoe gaat het met je eigen vader?
Hahaha, geniaal!
oke naam en nummer alsjeblieft van de zoon!
hahahaha
Hahahahahahahahahaha!
Wat een heeeeerlijk verhaal weer. Genieten dit!
Hahahaha! Angel, ik vind het altijd heerlijk om jouw verhalen te lezen!
Weer leuk geschreven! Maar in de tweede alinea, enerlaatste regel, moet het zijn potentie. Niet potentieel, want dat schrijf je ook als potentiëel. Ik wil niet zeuren, maar ik dacht, ik zeg het even ondat jij je ook ergert aan spelfouten 🙂
Potentieel schrijf je zo hoor, maar het is idd wel potentie 😉
Potentieel schrijf je gewoon als potentieel. Die ë hoort er niet bij. Ook is het niet enerlaatste maar een-na-laatste. Waarom mensen verbeteren als je het zelf ook niet goed weet?
Hahahaha, ik moest hardop lachen :’)
haha!
OH MY GOD! Als je een paar maanden te veel hebt zou je wel je klauwen in hem kunnen slaan en hopen papa heel snel te mogen ontmoeten. Hoe mooi zou dat zijn?
Sweet revenge, Waarom heeft Dewi op moment suprime eigenlijk geen foto’s staan maken?
Omdat hij dan geen anoniem varken meer is 🙂
Oh Angel, elke keer als ik een verhaal van je lees brul ik het uit. Fantastisch!
Haahaa echt leuk!!
Hahahahahahahaha! Geweldig einde!
Angel, ga plz meer schrijven want hier smullen we zo van. En werkt altijd tegen welke dip dan ook.
Hahahahaha ohhhh wat een mooi verhaal dit!!!!!! Ik hou ervan! Geef me meer van dit soort stories:P
Wat erg! Haha, mooi verhaal!
Whahaha, geweldig! Heel leuk geschreven! 🙂
Hahhahhahahahhhah hilarisch
Hahhaha, heerlijk verhaal dit!
Geweldig weer, petje af hoor!
Haha, heerlijk jou manier van schrijven. En de dingen die je meemaakt. Ook dit weer fantastisch geschreven.
Wat leuk geschreven weer. Ik word er helemaal vrolijk van haha 🙂
Haha wat heb je toch een leuke persoonlijkheid!
Ik ga dit delen op Facebook en Twitter!!!
Ik lig helemaal dubbel Angel. GIVE ME MORE OF ANONYMOUS PIG & HIS SON.
Heerlijk verhaal, fleurt mijn saaie werkmiddag helemaal op
Ik ging door de artikels van serena heen en las jouw artikel over je vader. Mijn complimenten hoe je erover schrijft! Je staat er sterk in en leeft volgensmij in het moment. Toen ik klaar was met lezen, stond het artikel op de andere pagina, ik dacht gelijk; ‘Hé, een nieuw artikel! Hop naar pagina nummero 1’. En ja daar stond weer een artikel klaar en die was zelfs van Angel! In je vorige artikel was ik er helemaal ingezogen; je schrijfstijl, hoe je alles beschrijft…echt top! Nu lees ik dit artikel. Compleet ander onderwerp maar wel echt weer een geweldig artikel! Meid ik vind je artikels, schrijfstijl en lekkere mondige zorgen echt top! Je bent echt en topper en ga ermee door hoe je met dingen om gaat. Ik ben misschien een onbekend meisje van 17 met zero levenservaring maar hé; beetje rondscharrelen is wel oké. Geniet van het leven en die prins op het witte paard! Keep your head up girl!
xoxoxoxox
Wat kan jij leuk schrijven zeg!
HAHAHAHAHAH ANGEL, je bent zo leuk en grappig!!! Heb echt hardop gelachen!
geweldig verhaal weer!!! normaal lees ik dit soort verhalen nooit maar bij jou leest het zo makkelijk.
HAHAHA, in één woord: geweldig!
Geniaal Angel! Wat jij allemaal niet meemaakt…misschien kom je nog wel eens in een talkshow van Oprah Winfrey 🙂
O my god Angel, ZO GRAPPIG HAHA. Echt jouw levensverhalen en lessen op beautylab.nl zijn onwijs vermakelijk