Als klein meisje van 8 verheugde ik me altijd erg op mijn verjaardag. Natuurlijk kreeg ik van mijn ouders de mooiste kado’s van mijn verlanglijstje, maar rond die leeftijd was ik tevens begonnen met mijn verzameling ‘parfum miniaturen’. Met mijn schamele zakgeld van een kwartje per week kon ik het mij niet veroorloven om parfum miniaturen te kopen, dus was mijn gehele collectie gebaseerd op wat mijn tante Mirjam mij op mijn verjaardag kwam brengen. Tante Mirjam werkte namelijk bij parfumerie Douglas en in die tijd kregen ze als werknemer nog wel eens een mooi miniatuur kado. Ze spaarde ze altijd op voor mij en mijn nichtjes en gaf ze dan kado op mijn verjaardag.
Nu moeten jullie weten dat het sparen van parfum miniaturen een dure en exclusieve hobby is. We hebben het hier niet over testertjes, maar over de daadwerkelijke parfumflacon in het klein, wat echte collector’s items zijn. Tegen de tijd dat ik 12 was spaarde ik ze nog steeds, maar naarmate de jaren verstreken hoe schaarser de miniatuurtjes werden die ik via Douglas te pakken kon krijgen. Op een gegeven moment ontving Douglas nog maar enkele miniatuurtjes per jaar en die waren bedoeld als klantenkado. Inmiddels was ik zo’n jaartje of 15 en zocht ik mijn heil in online shops. Ik maakte mijn Nina Ricci l’Air du Temps collectie compleet en ik telde zo’n €25 neer voor een enkel Anna Sui of Thierry Mugler flesje (!!). Daarnaast gaf mijn moeder me regelmatig een flesje kado bij een goed rapportcijfer of een feestelijke aangelegenheid. Mijn onschuldige kinderhobby groeide uit tot een collectie van wel 300 parfum miniatuurtjes en alles draaide om het compleet maken van series en ervoor zorgen dat de doosjes gaaf zijn en de flesjes ongeopend (want dan zijn ze het meeste waard).
Ik was een freak. Ik kocht boeken over parfum, las alles over de geschiedenis van parfum, geurnoten, parfum ingrediënten en allerlei verschillende manieren van het verkrijgen van een geur. Op mijn 17e ben ik als kassameisje bij Douglas gaan werken waar ik diverse trainingen heb gekregen, maar de Basis Parfum training (waarvan ik de aantekeningen nog steeds heb bewaard) vond ik het leukste en meest interessant. Ik vond het geweldig daar. Niet alleen hadden we een gezellig team, ik werd ook up to date gehouden van de nieuwste geuren, make-up en skincare. Die inside info gaf me een magisch gevoel.
Later, toen ik uitgekeken raakte op mijn parfum collectie (ik verkocht mijn verzameling grotendeels door, ik heb er nog slechts een paar), begon ik me steeds meer te interesseren voor make-up. Ik ontdekte Kevyn Aucoin. Kevyn is helaas overleden, maar toen leefde hij nog. Ik kocht zijn boeken waarin hij spectaculaire make-overs liet zien van zowel celebrities als het ‘gewone volk’. In zijn boeken stonden tips & trucs en ik probeerde alles uit. Ik was verkocht aan beauty en make-up en wat het met je kon doen. In een legendarische Oprah aflevering toverde hij doodsimpele soccermoms om tot glamourous hot chicks. Alle moeders huilden van blijdschap bij het zien van hun ‘nieuwe ik’, en ik huilde met ze mee. Kevyn was echt een kunstenaar met make-up en hij is nog steeds mijn favoriete MUA.
Op mijn 21e ben ik gestopt met mijn werk als kassameisje bij Douglas omdat ik toen stage ging lopen in Texas. Toch is beauty altijd een zwak van me geweest. In warenhuizen spurt ik als eerste naar de beauty afdeling en daarna komt pas de kleding. Ik miste mijn werk heel erg, ik baalde er van dat ik niet als eerste wist welke nieuwe geuren er dit seizoen aankwamen en wat de nieuwste collecties waren van Chanel, Dior en Lancome. Ik baalde er van dat ik mensen geen advies meer kon geven met het kiezen van een parfum, waarbij ik ze dan meteen even de geurnoten en wat leuke parfum feitjes kon toefluisteren.
Toch ben ik pas een aantal jaren later met BeautyLab gestart, iets wat ik eigenlijk veel eerder had moeten doen.
Mijn voorliefde voor beauty zit in mijn genen, al vanaf kleins af aan heeft het me geïnteresseerd. Ik dank mijn tante Mirjam voor het aanwakkeren van de passie en ik dank mijn moeder voor het feit dat ze me heeft gestimuleerd en geholpen met alles wat ik ooit wilde doen. Tante Mirjam werkt overigens nog steeds bij Douglas Vredenburg (Utrecht), dat doet ze al 40 jaar. Ze is begonnen als jong meisje van 15 en sindsdien piekerde ze er niet over om weg te gaan, ze heeft het na al die jaren nog steeds onwijs naar haar zin. In het laatste Douglas Fabulous magazine staat een interview met haar, misschien hebben jullie die voorbij zien komen. Ik hoop ook, net als mijn tante, nog lang en gelukkig te werken in de beauty(blog) industrie.
Waar komt jullie passie voor beauty vandaan? Zit het in je genen, ben je enthousiast gemaakt door een familielid, een vriendin, of door een beautyblog? Ik ben benieuwd! Laat een comment achter en vertel jouw verhaal.
Until next time,
Serena Verbon
test
