Angel | Mr. Wrong part 8

Door Angel – Welkom op zondag allemaal! We mogen weer verder met Mr. Wrong. Vorige week sta ik dus rustig van mijn champagne te nippen als de dildo’s me ineens om te oren vliegen. Allemaal heel gezellig, maar nu krijg ik met het volgende dilemma te maken. Want vanaf hier wordt het verhaal nogal… tja. Hoe zullen we dat eens netjes zeggen… uhm… 16+? Kijk, in mijn privésferen begint nu pas de echte pret. Alle inside information krijgen mijn vriendinnen te horen, of ze nu willen of niet, en niets wordt ze bespaard. En in alle eerlijkheid zou ik nu ook hier het allerliefst woord voor woord, in geur en kleur, met alles erop en eraan, van seconde tot seconde, lekker uitgebreid uiteenzetten wat me te wachten staat. Ik ben een open boek. Vaak te open. Voel geen enkele gêne, geen schaamte en vertel zonder problemen dat ik die ochtend een hele sperzieboon uit mijn drol zag steken. Dat ik ineens een dikke, zwarte haar van drieënhalve cm uit mijn tiet zie groeien. En dat die ene ingegroeide haar die ik vorige week niet uit mijn oksel gepeuterd kreeg zich nu ontpopt tot een gloeiende, etterende bult. Ja, het liefst geef ik je every single dirty detail maar een klein, irritant stemmetje in me zegt dat de online sociale etiquette me gebied het netjes te houden.

Dus daar sta ik dan tussen de dildo’s, de zweepjes en de tepelklemmen. Ondanks zijn ontzettende indecent proposal blijft Mr. Wrong in deze voor mij banale situatie een echt heer. En weet je wat? Die vent doet eigenlijk alles goed. Knoopt eerst nog eens een fatsoenlijk gesprek aan. Geeft me wat te zuipen. Stelt wat vragen. En dat alles zonder als een kwijlende hyena om me heen te dralen. Sommige mannen doen dat, dat afhankelijke kwijlen. Vreselijk vind ik dat. Alsof ze al een jaar niets te vreten hebben gehad, staren ze je hongerig aan alsof je een Whopper Cheese op pootjes bent. Mr. Wrong is beheerst en heeft zichzelf compleet onder controle. Alsof hij het net met Megan Fox heeft uitgemaakt en nu even bij jou komt koekeloeren. En dat vind ik fucking onweerstaanbaar. Wat dat betreft ben ik net een kerel. Doe vooral ongeïnteresseerd en hard to get bij mij. Werkt als een stijve tiet.

Hij zet alle kunstpikkies netjes op een rij, schenkt mijn glas voor de 34e keer vol, loopt naar me toe en geeft me weer een handkus. (Ook weer zo’n gebaar waar ik van smelt.)

‘Take your pick. How can I please you?’

Hoe vrijgevochten en ruimdenkend ik ook ben… op de een of andere manier voel ik geloof ik toch niet zoveel voor die apparaten. Of misschien wel maar niet vandaag en niet met hem. Kijk, om mee te beginnen heeft zo’n hele onenightstand vaak al toch iets geforceerds. Heel begrijpelijk gaat het allemaal al niet van een leien dakje. Je kent elkaar tenslotte voor geen meter. Je kent elkaars lichaam niet. Je kent elkaars voorkeuren niet. Het blijft toch altijd een beetje onhandig gestuntel hier en daar. En dan komen al die mechanische toestanden er ook nog eens bij. En aangezien ik nogal visueel ben ingesteld, stel ik me ineens voor dat ik over een minuut of twintig als een soort operatiepatiënt wijdbeens op dat bed lig met een bouwlamp op mijn broedkast gericht en meneer die op een krukje tussen mijn benen zit en bloedje-serieus, zeer deskundig stuk voor stuk de apparaten ter. hand neemt

‘Well, I don’t really think we need…’
‘I know. But I want to give you a night to remember. Take your pick.’

Hij houdt een prachtig roze ding de lucht in, geen flauw idee wat het is en wat het doet, en drukt op een knop. Ik moet eerlijk zeggen; I’m impressed. Nou, huppekee, kom maar door met die geile rotzooi dan. Nu wil ik een marathonorgasme ook. Weet niet eens meer wat het is. Iets met hyperventileren uit je prut geloof ik. Gelukkig ben ik nog nuchter genoeg om me te herinneren dat ik hier totaal onvoorbereid terecht ben gekomen. En om dat maar gelijk even concreet te maken; ik heb geen ‘haar’ op mijn benen, het zijn ‘tropische boomstammen’ die eruit groeien. Om over de toestand waar het allemaal om draait maar te zwijgen. Ik moet eerst met een heggenschaar en een tang aan de slag voordat ik fatsoenlijk kan gaan scheren en shapen.

‘I’d like to have a razor. And a toothbrush. And a pair of scissors. And a plastic surgeon.
‘No need to shower darling. You’re perfect just the way you are.’
‘A razor, a toothbrush, a pair of scissors, and a plastic surgeon. Now. Please.’

Terwijl ik onder de douche druk overuren draai om mijn lijf zo snel mogelijk door de APK-keuring te krijgen, wordt ineens de douche deur opengetrokken. Terwijl ik, van boven tot onder bedekt in scheerschuim en zeep in een horizontale split sta, trek ik van schrik het scheermes dwars door mijn enkel.

‘What the fuck are you…?!
‘That’s clean enough darling.’

Hij sleurt me de douche uit, parkeert me tegen een muur aan en trakteert me op de meest erotische scene uit mijn hele leven. Ik wist het gelijk. Nooit eerder in mijn leven was het beter en het gaat nooit beter worden. Elke muur krijg ik te zien, overal is wel een veeg foundation op te vinden. Elke hoek van de kamer krijg ik van dichtbij te zien. 5. Uur. Lang. Ik vind het fantastisch. Halleluya, dit is THE BEST fuck ever! En zeker als je al zo lang niet doorgesmeerd bent dat je praktisch weer maagd bent. Maar dat veel te persoonlijke feitje terzijde. Twee uur later word ik wakker van de mussen die in mijn mond liggen te rotten. Als ik mijn ogen probeer te openen, blijft er eentje van de aangekoekte mascara potdicht zitten. Verschrikt kijk ik om me heen en ontdek tot mijn afschuw dat ik hem vannacht niet stiekem ben gepeerd. Regel 1. One night stands, prima. Maar wel als de sodemieter wegwezen zodra je de eerste snurk hoort. Damnit! Ik moet weg en als de sodeflikker. Mr. Wrong ligt naast me hard te snurken. Hij is nog net zo knap als de avond ervoor. Zijn grote lijf heeft hij als een inktvis om me heen gezogen en ik doe er ruim vijf minuten over om me zo zachtjes en geluidloos mogelijk los te worstelen. Als ik langzaam rechtop ga zitten zie ik mijn spiegelbeeld in het glas van een ingelijst schilderij en schrik me de ziekte. Lijkbleek ben ik. Dankzij mijn abrupt afgebroken douchebeurt is mijn mascara tot mijn navel uitgelopen. En ik stink als een varken. De linkerhelft van mijn gezicht zit onder het kwijl en nog steeds zit mijn oog dicht gekoekt. Dat hij hem überhaupt nog omhoog gekregen heeft, is me een raadsel. Wegwezen hier. Muisstil zoek ik mijn kleren bij elkaar en schuifel met 1 kilometer met dag richting de voordeur. Als de redding nabij is, ga ik precies op die ene houten plank staan die kei- en keihard kraakt.

‘Forget it, darling!’

Fuck! Fuck you asshole. Ik krimp ineen en trek de kraag van mijn coltrui over mijn hoofd. Ik schaam me werkelijk kapot voor mijn schandalige verschijning. Hij springt met een grote glimlach (aaaaargh… die perfecte tanden van hem!) uit bed, is in drie grote sprongen bij me, gooit me over zijn schouder en rent terug naar de crime scene.

‘Get that delicious body back in this bed.’
‘No, I should really go. I had a great time and…’
‘Your are going nowhere. I, however, am going to buy some groceries and make you the best breakfast you ever had.’

Nog voordat ik iets kan zeggen, kust hij me lang op mijn stinkbek. Dan trekt hij een paar gympen aan, een joggingbroek en ja hoor, toch weer dat spierwitte overhemd en hij ziet er wederom fantastisch uit. Poef! Weg is ‘ie. De deur valt met een harde klap dicht en hoor ik dat nou goed? En ja hoor… hij draait het op slot. In blinde paniek ren ik naar de douche en kijk nog eens naar dat lijk in de spiegel. Ik zie eruit alsof ik drie weken dood in een sloot heb gelegen. Ik heb niets bij me. Geen make-up, geen bodylotion, geen wondermiddelen om van deze mondiale ramp nog iets te maken. Dan maar alles eraf. Ziet hij me gelijk zonder make-up. Als ik uit de douche kom, ben ik compleet ontwapend. Haar weg, gezicht weg… yeah. It’s not a pretty sight. Er zit niets anders op dan maar weer in bed te gaan liggen en wachten tot hij terug is. Terwijl ik in shock wat scènes mijn gedachten laat passeren, val ik in een diepe coma.

‘Rise and shine sleeping beauty.’

Als ik mijn ogen open doe, kijk ik naar een gedekte tafel met wit tafellinnen waar een complete 5-sterren ontbijt staat uitgestald. De perfecte omelet, gebakken tomaten, worstjes, gekookte eieren, yoghurt met fruit, muesli, warme croissants, verse jus, een enorme schaal met fruit en in het midden een verse fles champagne met ernaast een rode roos en een handgeschreven kaartje.

-Angel, you are an amazing woman.-

Sorry hoor. Wat is dit voor bullshit allemaal ineens? Ik ben het gewend dat mijn leven compleet op instorten staat. Iedereen gaat dood. En alles gaat fout. En dan nu dit. Ik kan dit niet handelen. Ik moet weer in therapie.

Tot volgende week!

Liefs,
Angel

Wil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest!