Door Angel – Lieve allemaal, welkom bij een nieuwe zondag! De dag waarop je elke dag van de week reikhalzend naar uitkijkt. En de dag waarop je niets hoeft en alles mag. En de dag waarop ik je weer trakteer op de high- en lowlights uit mijn leven. Vorige week hadden we weer een flinke te pakken. Weet je het nog?
Moedeloos zit ik aan de lange eettafel en opvallend rustig wacht ik af met wat voor moordwapen Mr. Wrong me van mijn veel te korte leven gaat beroven. Als hij de zak voor mijn omkeert, kijk ik roerloos naar de berg piemels die voor me opdoemt. En daar begint natuurlijk voor jullie alle pret. Want wat gaat ze doen? Nu is het best jammer dat ik misschien een heel klein minuscuul beetje aan Mr. Wrong heb beloofd om nou net deze passage uit mijn columns te laten. Ja, ik zie het gebeuren. Ik zie hoe de moed je in de schoenen zakt. Want dat kan ik jullie natuurlijk met geen mogelijkheid aan doen. Maar ik zou Angel niet zijn als ik niet een heel klein maasje in de wet zou zoeken om het onmogelijke mogelijk te maken. En dus ben ik, speciaal voor jullie, afgelopen week met Mr. Wrong aan tafel gaan zitten om een stevig relaas uiteen te zetten over het wereldwijde belang van het wereldkundig maken van deze nacht.
“Luister Mr. Wrong. Het wordt tijd dat iemand je uitlegt dat dit een probleem van wereldformaat is. Het voorbestaan van de mensheid hangt hier vanaf. Global warming loopt compleet uit de hand als ik hier niet over schrijf. De overbevolking zal binnen afzienbare tijd niet te overzien zijn. De werkeloosheid zal een niet te handhaven punt bereiken. Om maar niet te spreken over de nog altijd nijpende situatie in Afrika. De wereldleiders komen dit weekend bijeen voor crisisoverleg… Je moet inzien dat.”
Ondertussen loop voor zijn neus druk zwaar heupwiegend te ijsberen op de hoogste naaldhakken die ik kon vinden.
“Ok, ok, fine. As long as you don’t publish any pictures of my face.”
Huppetee. Groen licht. Een dikke thumbs up voor Angel. HURAAAAAAY! En we kunnen verder.
Dus… terug naar de dikke, vette, piemels. Roerloos kijk ik dus naar die enorme stapel piemels die voor me ligt. Allemaal kakelvers en splinternieuw. Het is geen goedkope troep. Ik ben heus wel een of twee (of tien) keer een sexshop ingewandeld dus ik weet wat er te koop is. En ik weet dus ook dat je daar cheap ass bagger vibo’s kan kopen die op 1 batterijtje draaien en die na vijf minuten al naar de klote zijn. Maar voor de dames die wel wat over hebben voor een fatsoenlijk kwaliteitsorgasme, zijn er ook de top of the bill viborators van 24 karaats goud en roterende diamanten die 580 slagen per minuut kunnen maken. Voor me ligt voor zeker 1000,- aan toys. Even weet ik niet wat ik moet denken. Gaat hij me nou dood knuppelen met een roterende joekel? Ben ik nou als de dood voor wat me te wachten staat? Of ben ik opgelucht omdat ik in ieder geval niet in 300 plakjes wordt gefileerd?
Goed, eerlijk toegegeven. Ik had natuurlijk heus wel een flauw vermoeden van hoe deze avond zou eindigen. Tenslotte had ik een pact met mezelf gesloten toen Demy me haar auto uit trapte en ik voor zijn deur stond. Ik heb een slopend jaar achter de rug, ik ben al maanden niet meer fatsoenlijk de deur uit geweest, ik heb een verzetje nodig. En nee, we doen geen one-night stands, maar deze man is te mooi, zelfs om voor een booty call te laten lopen. Dit is de laatste van het rijtje. Bovendien zie ik het als een omgekeerde booty call. Hij doet mij een plezier en niet andersom. Afvinken die hap en door met je leven. Hierna gaan we serieuze, grote-mensen-dingen doen zoals trouwen en baby’s baren enzo. Dus nu staan we hier en nu moeten we niet gaan zeuren. Dat is de rationele Angel die dit smerige verhaal even voor recht praat. Maar kennelijk ben ik nog niet uitgedacht want ineens nemen mijn emoties een hele andere wending. Het is me een raadsel waarom, maar ineens denk ik aan papa. Tijdens deze nacht is hij precies twee maanden dood. 59 jaar is hij geworden. Het is de eerste keer dat ik me realiseer hoe kort zijn leven is geweest. Als je jong bent, klinkt 59 heel oud. Maar grof genomen ben je eigenlijk pas op tweederde. Opa zei altijd: “Kind, het leven is als een zucht in de eeuwigheid. Het is zo om.” Ik ben dat nooit vergeten. Ik ben al 34. Nog even en er zijn geen mannen meer die me met auto’s en chauffeurs laten ophalen. Nog even en ik krijg geen berg dildo’s meer voor mijn neus uitgestald. Nog even en ik krijg van een 18-jarige, bloedmooie jongen een schone luier om.
We staan elke dag op, doen wat van ons verwacht wordt en we gaan weer slapen. En dat noemen we dan leven. We saboteren onszelf zonder het te weten omdat we simpelweg doen wat ons ooit is geleerd of wat ons is voorgedaan en dan denken we dus dat het zo moet gaan. En ondertussen zijn we allemaal zo druk met doen wat van ons verwacht wordt en met het doen van dingen waarvan we denken dat ze zo horen dat we geen tijd hebben om stil te staan bij wat ons echt raakt. En dan krijgen we kanker of een hartstilstand op de dag dat we met pensioen gaan en dan zijn we dood. We vergeten wat we waard zijn en durven niet te geloven dat we het goede verdienen. Berg dildo’s of niet. Gladjakkerij of niet. Mr. Wrong of niet. Ik verdien dit avontuur.
Ik sta op, drink mijn glas leeg en kijk Mr. Wrong aan.
“I assume there is more where this came from?”
“Darling. We could bathe in champagne if we would want to.”
“Well, in that case. Fill me up and let’s get this show rolling, Mr. Wrong.”
Tot volgende week!
Liefs,
Angel
Wil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest!
is part 6 er niet of heb ik eroverheen gelezen? super leuk om te lezen btw
xx
Auteur
Die moet er ook gewoon zijn!
Vandaag op werk was het doodstil, ik zat alleen, in een heel knus gezellig kantoorpand, met een zacht achtergrondmuziekje aan, op zoek naar vermaak. En die heb ik gevonden. Ik kwam terecht op ‘jouw’ blog. Natuurlijk wilde ik het hele verhaal snappen dus ben ik begonnen met Mr. Wrong part 1 en door gegaan tot het huidige laatste deel. Ik heb keihard hardop gelachen! Gelukkig zat ik achter een heel groot Mac scherm en kon ik wegduiken als er mensen voorbij liepen, want de eerste keer dat ik opmerkte dat ik als een debiel in mijn eentje keihard in een deuk lag, zag ik mensen toch wel verbaasd naar binnen gluren. Ge-weld-dig geschreven! Tot ik verder op zoek ging naar meer blogs en op het verhaal van je vader uitkwam. Ik dacht hee dit ken ik al. Ik realiseerde mij dat ik het destijds al had gelezen en toen de tranen in mijn ogen sprongen en nu weer, de tranen rolde over mijn wangen. Gelukkig kon ik weer wegduiken achter mijn mega computerscherm. Na het verhaal van je vader destijds ben ik je “kwijtgeraakt” en man o man wat ben ik blij dat ik je nu weer terug heb gevonden. Lieve Angel bedankt voor de tranen, het vermaak en het plezier waarmee ik jouw blogs lees! Ik kan niet wachten tot het zondag is!
Een (paar) keer een cliffhanger/teaser/whatever is leuk en voert de spanning op maar nu ga ik interesse in het vervolg verliezen, jammer.
Heel raar hoe er gereageerd wordt op reacties van mensen die dit deel wat minder vonden. Zij mogen toch ook een eigen mening vormen, of ben ik nou gek?
Leuk geschreven anyway kan niet wachten tot het volgende deel!
Veel te kort!!! We want more!
Jeetje sommige mensen vinden altijd wel iets om te zeuren..
Die moeten vooral jouw wijze levensles lezen Angel!
Ik vind jou en je verhalen altijd geweldig, zo eerlijk, ranzig en tikje ordi als ze zijn!
Ga vooral zo door en geniet van je foute vent, je verdient het!
Xxxx
Wat weer een geweldig verhaal! Zo recht voor z’n raap, ik hou er van! En dan ook nog altijd met een onderliggende levensles, jammer dat niet iedereen dat ziet en kan waarderen.
Tip als je van deze schrijfstijl houdt: Diary of an Oxygen Thief – Anonymous. Ge-wel-dig hard, maar hilarisch boek. Lees je zo in een middagje uit.
Heerlijk stukje weer Angel! En een mooie levensles geef je mee. John Lennon zei ooit ‘life happens to you while you’re busy making other plans’. Geniet er ieder f*cking moment van!
Alsof ik naar de Bold kijk. Een scène duurt daar ook 14 weken lang voor je overgaat naar ontknoping of volgende dag….spanning is echt leuk maar een uurtje verhalen in 5/6 delen is mij too much. Je merkt het ook in reacties,veel minder dan in het begin.
Dit is het eerste wat ik lees van die Mr. Wrong serie van Angel, dus ik snap het niet helemaal. Die Mr. Wrong bestaat echt of is het een verzinsel? Ik wil ook een berg dildo’s voor mijn neus, haha!
Als je de rest leest snap je ‘t beter.
Hij bestaat echt, check d’r instagram maar ;D
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het prima vind dat het verhaal af en toe met cliffhanger geschreven wordt. Maar dat ben ik als persoon die lekker veel leest. , 🙂
Ga gewoon door waarmee je bezig bent Angel, je schrijft zó goed!
En al die negatieve reacties: kom op zeg! Je kan van je eigen leven toch ook niet eisen dat alles wat je in een jaar doet, in 24 uur kan doen. Heb gewoon wat geduld.
haha, ik dacht dat mr. Wrong misschien in de sextoys industrie werkte en dat hij daar zijn leuke centen mee verdiende haha!
Wanneer is het weer zondag?
Jammer dat er veel lezers blijkbaar alleen uitkijken naar de ontknoping van dit verhaal. Jongens, het is een VERHAAL. In meerdere DELEN. En ja, het is grof geschreven, een tikje ordi hier en daar en het gaat niet altijd in een even rap tempo. Maar Angel geeft ons wel wijze levenslessen mee die dieper gaan dan een oppervlakkige fifty shades-esque romance. Dus niet door scrollen naar de ontknoping, die nog even op zich laat wachten, maar LEZEN! En wegduiken in het verhaal! Is dat niet precies waar dit stuk over gaat, enjoy the freaking ride, while it lasts??
p.s. begrijpend lezen is moeilijk, I know, maar je hebt er zooo veel aan in dit leven 😉
p.s. 2 ZO deze rant is weer voorbij, excuseer mij, allen een fijne week toegewenst 🙂
Dit is ideaal leesvoer voor op een luie zondag. Ik kijk al uit naar volgende week!
Liefs
Niet letten op de negatieve reacties , slaat nergens op. Jij schrijft zoals jij dat wil en als iemand het niks vind ,moeten ze het niet lezen!
Ik kijk er elke keer naar uit, top wijfie!
Verdorie Angel. Net niks. 😉
Ik kan niet wachten tot volgende week!! Ik smul iedere keer weer van je verhalen! X
Iedereen zegt dat het te langdradig wordt, van mij mocht het stuk nog wel wat langer!
Op je Instagramaccount staat hij wel fulltime face vind jij dat wel goed?:)
Full face bedoel ik
Leuk hoor het hele mr. Wrong verhaal. Lijkt me een heerlijk avontuur waar je je in bevind! De posts worden nu wel erg vaag en draaien nogal om de hete brij heen. Slimme marketingtruc van Serena of een keiharde teaser elke week?! Ben erg benieuwd hoe het verder gaat, al heb ik de neiging af te halen gezien de langdradigheid.
Hmm, ik had wel een sappiger verhaal verwacht…
Heerlijke schrijftstijl maar ik had vandaag wel weer een tipje van de sluier verwacht haha..Op naar de volgende!
Het word een béétje droogjes. Er gebeurt niet zoveel naast wat lopende gedachten. Betrap mezelf ook op doorscrollen. Jammer, want je kan het wel! Je schrijfstijl is hartstikke leuk.
Angel, ik ben een ongelofelijke fan van je artikelen en lees ze met ontzettend veel plezier. Maar ik heb al enkele weken het gevoel dat er weinig vooruitgang zit in je verhaal, je verteld weinig nieuws. Ben een beetje teleurgesteld na het lezen. Ik bedoel dit alleen maar als opbouwende kritiek want ik ben en blijf fan van je (en je verhalen)!
Agree 🙂
Stiekem een beetje teleurgesteld! Had na vorige week toch de ontknoping verwacht van dit verhaal. Ik heb niet door gescrolld en wel alles gelezen :).
Ik heb er persoonlijk niet zo een probleem mee dat hij niet met zijn gezicht in beeld wil. Dat gezeur zie ik nu ook steeds over Serena’s vriend en dan denk ik: lieve mensen, respecteer dat niet iedereen er behoefte aan heeft om een internetbekendheid te zijn. En hoewel ik smul van Angel”s mr. Wrong verhaal, snap ik dat meneer niet wilt dat zijn gezicht daar voor eeuwig op internet aan vast zit.
yes! Go angel 😉 ik gilde van plezier toen ik deze post zag! Je houd het spannend.
Angel, je speelt met mijn emoties. Niet lief!
(Neehoorjebentsuperliefwelvolgendeweekweerschrijvenhoor)
Jij zou een boek moeten schrijven! Ik ben nu al benieuwd naar volgende week!
Heel part 7 gaat over niks eerlijk gezegd beetje saai terwijl de anderen super waren
Even voor de doorscroll-types… huur een privé detective in, dan weet je hoe hij er uit ziet.
of maak een freaky reconstructie knip en plakwerkje van delen van de foto’s zoals in de film Amelie.
Of wees blij met wat er gedeeld wordt…. Ik ken maar weinig mensen die complete dialogen uitgetypt op Facebook plaatsen.
Ps. Mijn vriend wil ook geen foto’s van hem online… dus zo gek vind ik het niet.
Jaja, na 7 delen dialogen en gedachtekronkels is de lol er wel een beetje vanaf…. En ze begint toch zelf over foto’s en instagram…
Go angel! Weer een topstuk geschreven!
Melk een verhaal uit deel 7.
Veel negatieve commentaar lees ik hieronder, maar ik zou het me niet aantrekken. Ik vind het ongelooflijk spannend en lees dit elke week met veel plezier.
xx
De stukken waren echt top, maar sinds vorige keer vind ik het ook te langdradig worden en betrap ik me ook op scrollen door je verhaal.
Je vertelt niks nieuws.. Beetje gebakken lucht. Jammer hoor, dit staat in groot contrast met de rest van serena’s blog die zo goed is kwalitatief.
Mee eens.
En toch lees je het en laat je een commentaar achter, maar dan wel eentje waar niemand wat aan heeft. Zegt genoeg over jou als persoon 😉
Waarom gelijk iemand “als persoon” aanvallen? Ieder van ons heeft recht op eigen mening, weet je wel?
Heh? Ik mag toch zeker wel mijn mening uiten? Ik lees het steeds omdat ik nieuwsgierig ben maar na elk deel denk ik ‘nou weten we nog niks’
Ook vind ik het de ordinaire kant opgaan. Wat zegt dit over mij als persoon?
Zitten hier ook al minions??
Schijnbaar wel
Hahahah! Ik dacht er aan te ontkomen!
Weer een top stukje Angel! En je hebt helemaal gelijk. Ik doe niet graag mee met het hele YOLO gedoe, maar life is a bitch en het is over voor je het weet. Zorg ervoor dat je ook nog kunt genieten en kunt doen wat jij wilt, ipv alleen maar verplichtingen na te komen.
Ik ben benieuwd naar het volgende stuk!
Het enige dat ik inmiddels doe iS het hele artikel door scrollen in de hoop op een foto van zijn *volledige* gezicht. IK BEN ZO BENIEUWD HOE HIJ ERUIT ZIET.
Ik <3 je verhaal en je schrijfstijl echt, maar het wordt me te langdradig.. 🙁 Spanningsboog-wise is 7 delen en de ontknoping nog niet echt in zicht, een beetje too much. Laat onverlet dat ik benieuwd ben hoe het afloopt, maar ik scroll nu een beetje gedachteloos door je verhaal heen ipv het echt te lezen en dat is eigenlijk zonde van je inspanning.
Same here
Had hetzelfde, helaas! Ik wilde dat het anders was maar scrollde er ook selectief doorheen. Misschien ben ik te ongeduldig.
Ja maar je hebt zijn gezicht toch al eens laten zien op Instagram? Toen hij daar aan het koken was ofzo…? Of heb ik dat nu verkeerd
Ja dat was maar een heel klein stukje gezicht 🙂 Telt niet denk ik
Noooo weer een week wachten 🙁
Aaaaaaaaaahw….weer een week wachten 🙁 :))