ANGEL | MR WRONG PART 46

Dewi
Hoi allemaal,
Ok, de plannen zijn gewijzigd. Ik hoor zojuist dat de bruilift wordt uitgesteld omdat Hef het niet meer ziet zitten. Wel erg want Angel wil nog wel.

Mijn zusje, Dewi zit in de vrijgezellenfeestcommissie die bestaat uit vier man. Dat weet ik want dat heeft ze me vertelt om te voorkomen dat ik met een stringbadbak en een sluier op mijn bek met een brommerhelm er bovenop de hele dag vet voorsjutte kutopdrachten moet doen midden op de Dam in Amsterdam. En dat noem ik broederliefde. Of zusterliefde in dit geval. Dan gaat het voorkomen van een publieke vernedering van je bloedeigen zus boven het verrassingseffect van een met veel liefde en zorg samengesteld vrijgezellenfeest. Als ik echter de bruidjes en bruidegommen in spe met varkensstront besmeerd halfnaakt op een bierfiets door Amsterdam zie banjeren, lijkt het er meer op dat deze feestjes met veel haat en nijd worden georganiseerd, maar dat terzijde.

Bovenstaande app stuurde Dewi eerder deze week in de whatsapp groep om te laten weten dat de organisatorische activiteiten stil kunnen worden gelegd. De eerste die reageert is Serena. De schat.

Serena
“Huh? Krijgt hij ineens bindingsangst?”

Dewi
“Ik weet het niet precies. Ik heb haar maar even gesproken. En net toen ze het wilde uitleggen, belde Hef dus toen hing ze alweer op.”

Serena
“Oh nee…”

Dewi
“Grapje! Maar de bruiloft wordt wel uitgesteld omdat hij het toch groter wil aanpakken.”

Serena
“Stomme lul! Hahaha! Ik wilde Angel al gelijk in paniek bellen joh. En ik zit in een vliegtuig!”

Na een hele dag verhuizen en dagen lang uitpakken, inrichten, rechtzetten, verplaatsen, terugzetten en ophangen, ruzie maken over de garderobekastruimte, laten Mr. Wrong en ik ons uitgeput op bed ploffen.

“We did it.”

“Yes, we did it. Tik ‘m aan ouwe.”

Hij weet niet wat ik zeg maar bokst mijn gebalde vuist.

“Listen Hef, now that we have the whole moving behind us… where are we on the wedding? It’s getting very close now and we haven’t really done anything yet.”

Ik vertaal mijn deel van onze conversatie even naar het Nederlands. Dan is het voor jou makkelijker te volgen wie er aan het woord is.

“I know, I visited some venues but nothing was perfect or it was not available anymore.

“Ik heb een idee. Waarom maken we het niet nog kleiner? Dan gaan we gewoon naar max. 20 man. Doen we een etentje en ik heb een leuk jurkie aan and that’s it. Is prima voor mij.”

Het punt met die hele gastenlijst is een beetje als volgt. Ik, Angel, heb hier in Nederland mijn hele zooi aan familie en vrienden zitten. Ik kan dus uitnodigen wie ik wil. Maar hij, als echte wereldburger, heeft zijn vrienden over de hele wereld verspreid zitten. Geen kennissen, echte vrienden waar hij close mee is. En het zijn die vrienden die zich de laatste dagen ineens allemaal gingen melden met de mededeling:

“Hef, I am blocking the half of September for your wedding. When is the date? I want to book our tickets. Because you are not getting married without us, do you read this?!”

En dat vindt Hef heel erg lief van die vrienden en hij krijgt het dan ook niet zijn strot uit om te zeggen dat ze niet hoeven te komen. Sterker nog, ondanks onze agreement om lekker klein te trouwen, heeft hij zich nu bedacht. Hij wil groter trouwen dan we initieel van plan waren. Krijg dat maar eens voor elkaar in zes weken. Ik begrijp ook goed waarom. Met zijn eerste vrouw heeft hij een kleine bruiloft gehad. Er was niemand bij, alleen hij en zij met een bontmuts op en een roedel sleehonden ergens op een doodstille ijsvlakte in Groenland geloof ik. Dus hij wil nu eigenlijk wel de hele bups erbij hebben en dat vind ik prima. Vooral omdat ik in plaats van dat ik ernaar uit aan het kijken was, een beetje tegen die hele bruiloft op zat te kijken als een berg omdat het zo’n haastklus aan het worden was.

“How about if we move the wedding two months?

“Echt?”

“Yeah… then we have some more time to…”

“Oh graag! Ja, laten we dat doen. Dit voelt als zo’n enorme opluchting!”

“Alright, think it’s…”

“Maar in november wil ik niet trouwen. Dat vind ik stom en koud. Laten we het dan naar het voorjaar trekken.”

“Alright, if that is what you want…”

“Tik hem aan ouwe rolmops!”

En zo komt het dat onze bruiloft niet in september plaats gaan vinden maar ergens in het voorjaar van 2017. Als het even kan probeer ik het zelfs naar de zomer te smeren. Ik ben zo blij als een hoepel. Het enige wat ik diep en diep teleurstellend vind, is dat ik die knoepert van een trouwring voorlopig niet om kan. Die nu dus nog bijna een jaar moederziel alleen in een kluis weg moet liggen rotten in plaats van trots aan mijn vinger te shinen. Een intents verdriet.

“Hef, kunnen wij niet gewoon even snel trouwen op maandagochtend met zijn tweetjes binnenkort? Dan doen we het volgend jaar nog een keer in het groot.”

“Why?”

“Omdat ik die ring om moet.”

Hij moet lachen. “Whatever you want, darling.”

Zullen we trouwens weer eens een ouderwetse cliffhanger doen? Ja? Ja? Ok.

Vorige week vrijdag. Ik ontvang een mail in mijn inbox waarin staat dat ik de maandag erna word verwacht voor mijn afspraak in het UMC Utrecht. Een afspraak in het ziekenhuis? Waarvoor? In de mail staat ook dat alle informatie in de brief staat die naar mij is gestuurd. Nooit ontvangen. Ik woon al een bijna een jaar niet meer in Hilversum. Na wat speur- en belwerk krijg ik op de betreffende maandagochtend eindelijk een dame aan de telefoon die me meer kan vertellen over deze afspraak en waarom ik naar het ziekenhuis moet komen.

“Goedemorgen met Angel Raterman. Ik heb straks een afspraak bij jullie maar ik weet niet hoe laat, ik weet niet waarvoor en ik weet ook niet op welke afdeling.”

De eerste dame van de centrale receptie gaat op onderzoek uit en verbindt me door. De tweede dame kan me al wat meer de juiste richting op helpen maar mag niets zeggen.

“Het is vertrouwelijke informatie die ik telefonisch niet mag communiceren.”

“Dat begrijp ik. Maar je spreekt met Angel Raterman, de enige echte, en de afspraak is al over wat… een uur?”

“Ja, om kwart over negen word je verwacht.”

“Ik wil toch graag weten waar het over gaat. Ik heb de brief nooit ontvangen.”

“Goed, omdat de afspraak over een uur al is. Je hebt het intakegesprek voor de inseminatie van donorzaad. Je staat bovenaan de lijst en je bent aan de beurt. Gefeliciteerd.”

Doei met je bek!

Wil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest. Oh! En Snapchatten doe ik nu ook. Kijk je mee? Snapchat: Angelraterman

Liefs,
Angel